Oké hallo 😄dit is een waargebeurd verhaal van mijn leven. 

Ik ben een meisje van 12 met een hoofd van 18 :)

En even voor de duidelijkheid Fleur (niet haar echte naam) is een vriendin van mij die ook op mijn basisschool zat.

Oké hier komt het:

Ik heb niet veel liefde mijn leven. Bij mijn familie kom ik eigenlijk wel een beetje liefde tekort. Daarom hunkerde ik naar naar een vriend die van mij hield en uiteindelijk had ik het zwaar te pakken. Ik was toen ik 10 jaar oud was verliefd geworden op een jongen uit mijn klas. Hij was grappig, lief en super knap. Ik heb het nooit aan iemand verteld. Ik wist niet wat ik moest doen. Uiteindelijk kon ik zo niet verder. Ik maakt een brief waarin ik zei dat ik van hem hield. Ik deed er NIET me naam bij. Ik heb zo veel spijt dat ik dat heb gedaan het was het domste wat ik ooit heb kunnen doen. Maar goed iedereen uit mijn klas (29 kinderen) wisten al snel dat ik van die jongen hielt. Ik had Fleur vertelt dat ik hem die brief had gegeven. En je raat het al, zij had het aan iemand anders verteld, en die aan de jongen waarvan ik hield. Toen wist iedereen het. Maar belangrijker is dat die jongen me heel erg afkeurde, dat heeft tie zelf gezegd en je kon aan alles zien dat het waar was. Ik heb ongeveer twee maanden echt in een depressie gezeten. Ik wouw zelfs zelfmoord plegen. Maar ik deed gewoon dom door. De tijd was mijn vriend, en ik dacht “ik wil wel een man die van mij houd”! Uiteindelijk kwam ik erachter dat ik die jongen niet meer leuk vond. Hij deed gemeen en brak mijn hard. 

Ik werd er in die twee maanden door zijn vrienden erg mee gepest nu zelfs krijg ik nog steeds van hun berichtjes met pesterijen. Ik heb hun uit mijn telefoon gegooid en geblokkeerd. Ik hoorde laatst van iemand die nog steeds bij de jongen die ik leuk vond in de klas zat dat hij screenshots had gemaakt van de gesprekken die wij hadden. En die in zijn groepsapp heeft gedaan van zijn nieuwe klas.  

Maar nu......

Heb ik een nieuwe klas en een jongen (ik noem hem Tycho) die daar in zit heeft mijn hart mijn hart gestolen. We appten echt super vaak en we zatten wel vaak naast elkaar. Ik voel veel voor hem: ik verdrink in zijn ogen, hij heeft goede humor, hij is super knap, lief, aardig en ik ben echt knetter verliefd op hem. Ik doe echt veel meer dingen met hem dan met die andere jongen.

In onze klas zitten 15 meisjes en 5 jongens. Tycho heeft vroeger een klas gehad met ook veel meisjes, dus daarom gaat hij veel om met meisjes. Andere meisjes 🙁. Ik voel echt dat ik van binnen super jaloers ben. Maar ik hou van hem, dus gun ik zijn geluk met andere meisjes wel. We hebben echt hele leuke gesprekken en ik ben het eerste kind uit de klas die bij hem thuis is geweest. Tycho heeft mij een keer verkering gevraagd en ik heb jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa gezegd. Ik was het gelukkigste mens van de wereld. Eindelijk hielt er iemand van mij. Maar al snel was het uit. De reden was om te kijken wie hij uit mijn klas het leukste vond. Beetje vaag antwoord, maar Tycho was dus op nog meer meisjes. Ik was een week ontroostbaar. Maar het was minder erg dan de eerste keer, misschien omdat ik wil dat hij gelukkig word en dat dat boven mij komt. 

Maar ja het is nu een maand later ongeveer en Tycho heeft alweer met een nieuwe vriendin. Ik moet toegeven dat ze niet echt goed bij elkaar passen en dat ik het niet echt ware liefde vind. Maar daar heb ik niks over te beslissen en als hij er blij van word moet ik dat ook toch wel zijn. Tycho heeft wel eens gevraagd dat als het uit is met zijn vriendin, of ik dan verkering weer wilde. Ik zei natuurlijk “Ja” maar hij kijkt wel een beetje erg vooruit, hij wil toch niet dat het uitgaat met zijn vriendin?

Dat hierboven is alweer een maand geleden en ik heb nu eigenlijk veel minder contact met hem. Soms kijken we elkaar in de ogen doordringend aan. Ik vraag me echt af of hij misschien toch niet iets voor mij voelt. Ik heb gezworen dat ik er alles aan ga doen om zijn hart te winnen en ik ken bijna alle flirt tips uit mijn hoofd en soms zeg ik vanbinnen “hij is echt zo lief en knap”. Maar ik voel me opeens heel erg met mijn lieveling’s docent verbonden. Hij is een 24 jaar oud en ik 12. Hij is grappig, lief, aardig en ik ben echt bang dat ik ook verliefd op hem word. Ik wil trouwens helemaal niet verliefd zijn, want dat doet alleen maar pijn en het is verboden om een relatie te hebben hij kan zijn baan kwijtraken of naar de gevangenis gaan. Dat wil ik echt niet, daar is hij te lief voor.

Gister had ik een kerstgala van mijn school. Er waren echt super veel mensen, hij was er ook :). We gingen samen karaoke zingen, ik keek in zijn ogen en ik voelde me weer een keer gelukkig. Hij glimlachte naar mij en lachte om zijn grapjes. Ik heb al mijn zinnen op Tycho gezet hoe kan het dan dat ik iets voel voor mijn knappe docent?

Ik droom en fantaseer ook al jaren dat ik zoen en romantische dingen beleef met de man van mijn dromen (daar komen Tycho en mijn docent ook in voor).

Ik teken romantische tekeningen van verliefde stelletjes op het strand enzo. Ik snap niet waarom ik dat doe. Is dat echt omdat ik niet genoeg liefde van mijn familie krijg?

Ik weet ook gewoon niet wat ik moet doen. Help mij alsjeblieft!