Ik ken geen echte vriendschap

  • 10 April 2018
  • 1 reactie
  • 79 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
First of all, al deze namen zijn schuilnamen.

Ik heb dus een probleem met mijn (beste?) vriend. Hij heet Klaasje.

In groep 3 ontmoette ik Klaasje. Jarenlang heb ik mijn best gedaan voor hem, jarenlang heb ik hem gesteund, geholpen, geheimen verteld. Ik heb altijd het initiatief genomen voor uitjes en ideeën. Ik heb alles in mijn eentje gedaan. Ik heb sinds groep 3 zo extreem erg mijn best gedaan voor de vriendschap. En wat krijg ik ervoor terug?

In groep 7 werd hij vrienden met iemand anders, Henkie. Niet zomaar vrienden. Hij koos hem boven mij, als beste vriend. Hij zei letterlijk: “Als Henkie doodgaat zou ik zelf ook willen doodgaan en zou ik heel hard huilen. Als doodgaat moet ik net zo hard huilen als wanneer Pietje (het meest gehate kind uit de klas) doodgaat.”

Ik deed mijn best het te negeren, maar hoopte vanbinnen dat het anders zou zijn wanneer we naar de middelbare school zouden gaan, dat hij dan zou zien hoe erg ik mijn best deed. (Henkie ging uiteindelijk trouwens naar dezelfde school als wij)

Toen we naar de middelbare gingen ging het in het begin inderdaad beter (ik deed nog steeds alles zelf voor de vriendschap, maar daar was ik inmiddels aan gewend). Na een aantal weken kreeg ik een andere vriend, Jantje. Ik bleef het meest omgaan met Klaasje, aangezien we (dacht ik) beste vrienden waren.

Maar in de 2de merkte ik dat Jantje steeds closer werd met Klaasje, Jantje gaf Klaasje altijd gelijk, ook al vond hij zelf iets totaal anders. Ik begon het vervelend en irritant te vinden, niet omdat ik Klaasje geen andere vriend gunde, maar wel omdat ik dacht dat wij al beste vrienden waren, en niets ons kon scheiden.

In de derde werd het alleen maar erger, bij de talen zaten ze in dezelfde klas (ik in mijn eentje in een andere klas), ze werden steeds beter vrienden en gingen eigenlijk altijd naast elkaar zitten. Nu is het nog erger, Klaasje gaat als hij en Jantje de klas binnenkomen en ik vraag of hij naast me wil komen zitten, altijd naast Jantje zitten, omdat ik ‘te ver weg zit’. Ze kiezen nu altijd voor elkaar en ik ben altijd alleen, ik heb geen idee meer wat ik moet doen.
Kan iemand helpen?

1 reactie

Dat is vervelend, net een judas kus. Ondanks dat het rot voor je is, denk ik dat je moet proberen verder te gaan zonder de close friendship. Er zijn nog genoeg mensen om vrienden mee te worden, je kunt niet je hele leven aan een iemand vasthouden. (ik bedoel dit niet negatief hoor)

Reageer