Heyy, ik had een vriendje waarmee ik het een tijdje geleden uitgemaakt heb. Maar op een of andere manier voel ik me nog steeds een soort van schuldig, ik weet niet hoe ik het moet noemen.
We hebben namelijk heel lang gehad, toen we 10 / 11 waren hadden we al verkering. Dat is natuurlijk niet echt een relatie te noemen. Maar toen hielden we echt lang. Toen gingen we allebei naar een andere school en spraken we maar eens in de zoveel tijd af. Hij praatte nooit meer met me en ik had helemaal niet het gevoel alsof hij mij leuk vond.
Als ik heel eerlijk ben was ik niet eens verliefd op hem, en ik heb het gevoel dat ik dat nooit geweest ben.
Dat heb ik hem dus vertelt en toen besloten we vrienden te blijven. Maar nu praat hij al helemaal nooit meer en spreken we nooit meer af, het is alsof ik verdwenen ben.
Op een of andere manier voel ik me ook onzeker hierover. De meeste kinderen hebben geen verkering op hun 10e en daarbij wil ik later nog wel een vriendje en dan ben ik bang dat hij het erg vind dat ik zo lang verkering gehad heb.
Ik zit hier echt mee en al best een tijdje dus hebben jullie tips? Liefs