Skip to main content

Heyy,

ik heb het gedaan, IK HEB HET GEDAAN, ik heb eindelijk die jongen verwijderd van snap!!! (Als je niet weet waar ik het over heb kijk dan paar topics terug) 

onze laatste gesprek was letterlijk dit:

ik was boos op hem door iets en hij reageerde er niet op (hij stuurde een foto van zijn hoofd zonder iets te zeggen). Toen stuurde hij wat? En ik zei dus wrm reageer je dan niet gelijk bladiebla. Toen zij hij (sorry voor mensen die dit woorde niet fijn vinden, ik doe de afkorting) kkr toen zei ik mongool toen zei hij ik hou ook van jou. Toen zei ik dankje moppetoet ik hou ook van mezelf. En toen zei hij niet van mij, ik zei ew nee. Toen zei hij verwijder me dan. Toen zei ik nee je hoeft niet van iemand te houden om het op ‘de app’ te hebben. Toen zei hij dat hij moest gaan enz enz.

er zat nog iets dwars dus ik heb later in de chat nog gestuurd dat ik wou vragen: wil je dat ik je verwijder. Hij zei ja (oké hier was ik toch wel echt even in shock) dus toen zei eik echt en hij ja is toch niet erg. Dus ik was kinda pist off. En uiteindelijk heb ik gezegd wil je dat ik het uitleg of dat ik je verwijder, hij zei dat hij mijn uitleg wel wou horen!

ik heb toen natuurlijk alles dingen gezegd:

dat ik geplayt was enz enz… hij werd toen dus best boos en alles sloeg om hij ging mij de schuld geven en ook een soortvan uitschelden.

ik ben nu niet verdrietig dat ik hem ‘kwijt ben’ ,maar ik kan wel echt heel hard janken om het feit dat ik 3 weken lang aan het lijntje ben gehouden en of hij me in het begin wel leuk vond of was ik de hele tijd maar een grap voor hem en dat ik dacht dat het leuk was maar dat hij in zichzelf waarschijnlijk dacht ‘plz wanneer verwijderd ze me nou.’ 
maar wat ik nog erger vind is dat je denkt dat je met iemand leuks praat die wel aardig is enz enz maar dat iemand dan zo kan omslaan en gewoon een heel ander persoon word ( als ik dan terug denk aan een schattige foto van hem en vervolgens aan hoe hij mij behandeld heeft). Ik ben gewoon bang dat je dalijk niemand meer kan vertrouwen en nooit iemand leuks gaat vinden. Ook al kende ik hem natuurlijk nog niet zo goed of zegmaar gewoon niet, toch komt dat dan als een shock.

wat denken jullie, is hij wel even real met mij geweest of heeft hij me de hele tijd aan het lijntje gehouden? En is het normaal dat ik bestwel verdrietig en bang ben dat ik nooit iemand leuks ga vinden of iemand die je kan vertrouwe?

 

groetjes a BiG cOnFuSiOn GuRl (geen idee of deze zin klopt lol)

Heyy

 

Ik vind dat je een goede beslissing hebt genomen door het contact te verbreken. Ik heb je vorige topics meegelezen dus ik weet wel een beetje van je verhaal af. Misschien geeft het je ook wel een beetje rust dat dit nu achter je ligt?


Ik durf niet met zekerheid zeggen of hij (even) real is geweest of niet, maar de manier waarop hij je behandelde was niet zo leuk en dat zegt al wel genoeg denk ik.. 
 

Het is helemaal niet gek dat je er eventjes doorheen zit nu en last hebt van een verdrietig gevoel en bang bent dat je nooit meer iemand kan vertrouwen, maar de angst voor het feit dat je nooit meer iemand gaat vinden is echt niet nodig al is het op zich wel logisch.


Op ieder potje past een dekseltje.. Oftewel ook voor jou loopt er echt nog iemand rond hier. Je moet alleen nog die persoon tegen komen. Dat komt nog wel en ik weet zeker dat je nog wel iemand leuk gaat vinden en nog wel iemand gaat vertrouwen!

 

Het komt echt goed hoor🙂

 

Groetjes,

NaamNietBekend


Goedzo! Je hebt er goed aan gedaan om hem te schrappen. Je leeft in je eigen ecosysteem en als er vervuiling ontstaat moet je niet bang zijn (als praten niet lukt) de vervuiling uit je natuur te gooien. Veel succes!


Reageer