Hoi,
Toen het begin dit jaar heel slecht met me ging besloot ik naar een docente te gaan en haar alles te vertellen. Ik ben toen heel erg gehecht aan haar geraakt: Ik wil altijd bij haar in de buurt zijn, met haar praten, ik kijk heel erg naar haar op, wil zo als haar zijn en vindt haar een geweldig en lief persoon. Maar om haar heen voel ik me ook alijd onhandig en denk ik dat ik dingen fout doe. Als ze een keer net glimlacht naar me in de hallen denk ik al dat ze me haat.
Ik besloot dit weekend om mijn moeder te vertellen over dit gevoel maar zij zei dat ik verliefd op haar was. Ik heb nooit aan haar gedacht op zo´n manier, maar nu ben ik toch aan het twijfelen of ik geen crush op haar heb. Mijn moeder zei dat het heel erg klonk alsof ik verliefd op haar was en toen ik zei dat het helemaal niet zo voelde als met de mensen op wie ik eerder een crush heb gehad zei ze dat ik helemaal niet kon weten hoe het is om verliefd te zijn omdat ik nog maar 14 ben. Ik ben ook bang dat ik een crush op haar heb omdat ik haar mooi vindt.
Telkens als ik nu nadenk over hoe ik me over haar voel komen er beelden dat ze me kust in mijn hoofd, en dat vindt ik vreselijk. Ik had het hiervoor helemaal niet, ik was alleen aan het wensen dat ze mijn moeder was. En ik snap niet waarom die gedachtes opkomen, want het zijn niet dingen die ik wil.
