Skip to main content
Hoi iedereen,



Ik ben een jongen van 15 en zit in de 3e, sinds het begin van de eerste ben ik beste vrienden geweest met drie andere jongens we waren echt altijd samen (we zijn zegmaar de wat populairdere jongens van de klas). In de 2e toen er wat andere jongens bij ons in de klas kwamen hebben we ruzie met hun gekregen waarin ik het meeste ruzie met ze had en heel onze klas stond aan onze kant. Maar sinds de 3e zijn er steeds meer mensen van ons kamp haha naar hun overgelopen. En een van mijn 3 beste vrienden vond het ineens heel belangrijk om erg stoer te zijn en deed daar ook alles voor en daarom ging hij een andere (minder goede) vriend van ons in alles nadoen, dit kwam ook tot het punt dat hij zichzelf ook heel stoer vond en mij en de 2 andere vrienden dus niet meer. Toen heeft hij wat vervelende opmerkingen gemaakt richting ons en hebben wij hem voor een tijdje genegeerd, toen heb ik het initiatief genomen om het goed te maken wat dus ook gebeurde. En nu, een paar weken later is iedereen tegen mij gekeerd natuurlijk de andere vriendengroep uit mijn klas maar ook al mijn vrienden, zij gaan nu dus ook met elkaar om. We zeggen nu al drie weken niks meer tegen elkaar en ik zit dus ook niet meer bij hun in de pauzes. Nu voel ik met voortaan zo alleen en ongemakkelijk in de pauzes en vandaag heb ik het laatste uur gespijbelt alleen om niet op school te hoeven zijn tijdens de pauzes.

Kan iemand me helpen.

Bedankt
Hoi,

Wat een vervelende situatie waar je in zit.

Je hebt al eens het initiatief genomen om het goed te maken, dat lukte zei je. Waarom zou dat dit keer niet lukken dan? Je zult het echt goed moeten maken, want dit is niet echt iets waarbij je je mentor bij betrekt (lijkt mij). Het initiatief komt waarschijnlijk niet van je (oude) vrienden, dus zul jij met ze moeten praten.

Spijbelen is niet goed, het is meestal een begin van een erger probleem. Ik raad je dus ook aan om niet meer te spijbelen.

Succes!

Pin
Hey! Ik snap heel erg goed hoe je je voelt, gelukkig heb ik nog mijn lieve vriendje waar ik bij kan staan in de pauze en die me met alles steunt. Maar soms heb je ook natuurlijk behoefte aan vriendinnen, om lekker mee te praten en uit te gaan enzo. Maar die ben ik ook verloren door ruzie. Voor jou is een oplossing misschien om te vragen aan 1 van hun (of meerdere) om gewoon 1 keertje echt goed te praten en gewoon aan elkaar jullie excuus aanbieden enzo. Maar ik snap ook heel goed dat je dat niet meer wilt en dat je klaar bent met hun, want op dat punt zit ik nu ook. En geen idee of je familie op school hebt, maar anders zou je misschien bij hun kunnen staan. En anders kan de laatste optie nog zijn, vragen of je in een andere klas mag of eventueel naar een andere school als het echt niet meer leuk is daar. Het is een moeilijke stap, maar geloof me, als het echt niet leuk is in je klas word je alleen maar vrolijker op een andere school.

Hey! Ik heb precies hetzelfde probleem. (vrienden ruzie, iedereen staat aan de andere persoons kant, we kunnen het niet meer uitpraten) Ik weet dat het zeker geen permanente oplossing is, maar wat ik fijn vind om te doen is om s’avonds als het echt goed donker is, naar buiten te lopen en te gaan liggen op de grond, om  gewoon te kijken naar de sterren. Ik denk dan altijd aan hoe klein mijn problemen zijn in vergelijking met hoe grote problemen andere mensen hebben. Wat ik ook graag doe is nadenken over de toekomst. Over een paar jaar kijk je hier waarschijnlijk op terug en kan je er misschien zelfs wel om lachen. 
Voor mij heeft dit nu ook een mogelijkheid gebracht om vrienden te maken buiten mijn klas om, dat is nu mijn nieuwe missie! Ik hoop dat dit een beetje hielp :)


Reageer