Hii lieve iedereen die dit leest! Ik hoop dat het goed gaat met iedereen! :)
Ik heb even een erg lastig en complex verhaal en heb echt jullie advies nodig.. Wou dit al eerder posten want dit speelt al een paar weken, maar het kwam er niet van. Dit wordt een vrij lang verhaal dus sorry daarvoor ik hoop dat jullie het willen lezen.
Zoals jullie al wel weten het gaat niet echt lekker met me. Gelukkig gaat er nu wat gebeuren, maar dat duurt allemaal nog erg lang en het neemt het eenzame gevoel niet weg. Ik heb al jaren geen vrienden meer op wat online contacten na, maar dat zijn geen vrienden en daar heb ik het best moeilijk mee. Ik ben aan het kijken naar scouting, maar er is nog wat gebeurt..
Ik heb op zwemmen een paar weken terug namelijk iemand ontmoet. Er zaten altijd mensen op waar ik niet veel mee had, maar met haar klik ik op de een of andere manier wel. Ik noem haar even Ilse (niet haar echte naam). Ilse is 6 weken geleden nieuw bij ons in de zwemgroep gekomen en ik heb haar de eerste keer dat ze er was geholpen en rondgeleid (dat had mijn zwemcoach mij gevraagd). We klikte toen we elkaar voor het eerst ontmoete erg goed en ik kon goed met haar praten over vanalles en nog wat. Dat ging gewoon vanzelf en het voelde echt fijn. Ze is echt een heel lief, zacht, behulpzaam en toch ook wel stoere meid en ze is ook 16 jaar net zoals ik.
We zijn nu een paar zwemsessies verder en we zijn eigenlijk iedere keer samen geweest sinds ze er is. Ik denk dat ik wel kan zeggen dat we een vriendschap aan het opbouwen zijn wat erg fijn is want.
Nou komt het alleen.. Ik denk echt alleen maar aan haar.. 24/7.. Ik droom over haar, ik krijg haar niet uit mijn hoofd en heb eigenlijk de hele dag vlinders in mijn buik. Dit gevoel is de afgelopen weken steeds meer geworden, maar nu ik een weekje op vakantie ben merk ik dat pas echt heel erg en ik ben dus denk ik echt smoorverliefd geworden op haar en ik kan niks met die gevoelens. Ik mis haar gewoon en denk veel na / fantaseer over een toekomst met haar en dat is een heel raar, maar ook heel fijn gevoel.
Sowieso heb ik nog geen ervaring in de liefde en dit soort gevoelens heb ik nog nooit in mijn leven gehad. Ik snap er echt helemaal niks. Ik voel me zo goed, vertrouwd en op mijn gemak bij haar, maar weet niet hoe ik nu verder moet. We kennen elkaar nog maar kort en ik heb ook nog nooit buiten het zwemmen met haar afgesproken we hebben al wel elkaars nummers en we chatten wel een beetje met elkaar. Ik durf haar eigenlijk ook niet te vragen om verder af te spreken want dat vind ik eng en ik weet ook niet wat we moeten doen en of ze dat wel wilt. Ze weet ook nog niet dat ik struggles heb met mijn mental health en ik durf haar dat niet te zeggen want ik wil haar daar niet mee in de weg zitten en ik wil ook niet te snel gaan omdat ik de band die we nu opbouwen niet wil verpesten.. Misschien is dit ook iets wat alleen in mijn hoofd zit en mischien is zij ook wel helemaal niet verliefd op mij of is niet opzoek naar een vriendschap en wil ze het alleen bij het zwemmen houden dan ben ik dom bezig en dan wil ik veel te snel. Ik weet wel dat ze single is en ze heeft geen relatie. Mijn ouders en zus weten hier trouwens ook nog niks van.
Mijn vraag is dus.. Hebben jullie misschien advies voor mij? Wat kan ik nu het beste doen en willen jullie met mij meedenken over een plan? Hoe kan ik dit aanpakken want ik snap er niks meer van :P
PS: ik ben nog op vakantie dus misschien dat ik wat later antwoord vanaf morgenmiddag ben ik er weer en dan kan ik in het weekend hopelijk weer wat actiever worden :)
Bedankt voor het lezen! Groetjes en liefs van ItsJustMe <3
Moest echt haasten en enorm snel fietsen was er gelukkig nog net op tijd haha
) en we hebben wat bijgekletst wat super gezellig was! Na het drinken zijn we nog een stukje gaan wandelen en we zijn na een tijdje op een mooi plekje in de natuur gaan zitten. Dat vond ik het goede moment en toen heb ik haar verteld dat ik wat wou zeggen, maar dat ik niet zo goed wist hoe en dat ik het voor haar had opgeschreven. Ze begon toen al te blozen en nadat ze brief had gelezen stonden de tranen in haar ogen. De gevoelens zijn wederzijds maar Ilse wist ook niet goed hoe ze het moest zeggen aan mij dus ze was heel blij dat ik de stap had gezet en ze vond dat echt knap van me! Ze vond de brief ook zo lief en puur en ze zei vol overtuiging ja op mijn vraag!! Toen gaven we elkaar een dikke knuffel!🥰 We hebben zelfs gezoend dat was een eerste keer voor mij maar vond het best wel fijn en dat voelde echt goed en vertrouwd haha
