Beste allemaal,
Ik ben een studente van 17 en heb de laatste paar jaren ontzettend veel meegemaakt. Ik ga dan ook een situatie omschrijven die net na mijn 15e verjaardag begon en helaas bijna een jaar lang door heeft moeten gaan.
Ik was dus net 15, had een slecht lopende relatie met een jongen van 16, zat ontzettend slecht in mijn vel en spendeerde hierdoor veel van mijn tijd online. Ik had een paar maanden eerder een chatsite gevonden met meer tieners, echter had ik nadat ik een relatie had gekregen al maanden niet meer op die site gezeten. Toen ik weer terug keerde naar die chatsite was de site overgenomen door een andere eigenaar en zag het er compleet anders uit. Ik kwam er dan ook snel achter dat de leeftijdscategorie die deze site bezocht nu veel ouder was dan het toen ik het voor het eerst gebruikte was.
Uiteindelijk kwam ik met een man in gesprek. Het was ontzettend gezellig en hij leek me goed te begrijpen. Na een tijd kwam ik erachter dat hij 29 (bijna 30) was. Dit maakte echter niks uit voor mij, omdat we 'toch alleen maar aan het chatten waren' en hij zo lief voor me was. Uiteindelijk stelde hij voor elkaar eens in het echt te zien. Dit wilde ik niet maar ik stemde uiteindelijk toch in. Die eerste ontmoeting wilde ik eigenlijk niet op komen dagen, maar had hij me toch overtuigd om op mijn fiets te stappen die kant op. Hij had me helaas al gezien toen ik net om wilde draaien om weer weg te fietsen. Die keer probeerde hij me te kussen, maar ik draaide mijn hoofd weg en het landde op mijn wang.
Hierna bleven we contact houden. Na een paar dagen ging het dan ook uit met mijn vriendje. Hierdoor gebroken belde ik de man op, die mijn kant op kwam. Uiteindelijk ben ik die avond door de man gekust en 'aangeraakt' terwijl ik hier geen toestemming voor gaf en dit zelf niet wilde. Maar ik stribbelde niet tegen.
Dit leidde tot een 'relatie'. Ik heb uiteindelijk mijn eerste keer ook met deze man beleefd. Ik vertelde mijn ouders excuusjes iedere keer dat ik hem wilde gaan zien. Na elke ruzie met mijn ouders (die uiteindelijk ontstonden omdat ik voor de man zo veel moest liegen) was hij er om mij gelijk te geven en me beter te laten voelen.
Al die tijd dacht ik dat we een 'volwassen' relatie hadden.
Na een tijd werd echter al het geruzie thuis me te veel. Ik voelde me depressief en ongelukkig en nam afstand van de man. Na een tijd ontmoette ik dan ook een nieuwe jongen die me wel weer gelukkiger maakte, maar ik had het nog niet officiël met de man af kunnen sluiten. Uiteindelijk heb ik het via app met de man uit gemaakt en mijn tijd genomen om de nieuwe jongen te leren kennen. De man liet me echter niet met rust, had een ontzettend onbegrip voor waarom het klaar was en leek het idee te hebben dat er nog een toekomst in 'ons' zat.
Ik ben momenteel ontzettend gelukkig met die 'nieuwe jongen' en heb geen contact meer met de man. Ik heb mijn vriend echter niks verteld over de man, door schaamte en ongeloof.
Toen ik nadat ik het beëindigd had met de man terug keek op de relatie zag ik pas hoe slecht de relatie was geweest. Ik voelde me gemanipuleerd, gebruikt en ontzettend vies. Ook nu nog walg ik van wat mij als 15 jarige aan is gedaan door een man van dertig en dat hij tot op de dag van vandaag nog geloofd dat er niks mis was met onze relatie.
Ik heb die jaren mijn verhaal nergens kwijt gekund, door de schaamte en trauma die ik hierdoor had. Ook werd het me langzaam meer en meer duidelijk dat ik niks kan doen om de man te laten boeten voor wat mij aan is gedaan, omdat dan de waarheid over wat er is gebeurd naar buiten moet komen.
Ik bewaar alle berichten tot er een dag komt dat ik dit monster ten recht kan laten komen. Tot die dag kan ik niks doen.
Laat dit verhaal een boodschap zijn. Als 15 jarige kan je geen consensuele seks hebben. Als 15 jarige kan je geen relatie hebben met een 30 jarige waarin jullie beide evenveel invloed hebben. Je voelt je in de relatie wel gelijk en goed behandeld, maar uiteindelijk is dit alles behalve de waarheid.
Ik heb ontzettende spijt van mijn acties en hoop dat ik het laatste slachtoffer van deze man zal zijn.
Mijn advies voor mensen in dezelfde situatie is dan ook om zo snel mogelijk uit de situatie te verdwijnen. Vertel het je ouders en doe aangifte.
Ik ben benieuwd naar verhalen van anderen, mensen met gelijke ervaringen en hoe jullie hiermee om zijn gegaan
