Hallo!
Eerst en vooral een gelukkig nieuwjaar iedereen. Ik ben een meisje van 16 jaar en heb sinds Februari 2019 een crush op iemand ( Dit weet hij zelf ook). We stuurden regelmatig en dat wel uren lang en ik voelde mij eindelijk goed bij iemand, maar na een maand was er niets meer. Als ik niet stuurde dan begon er geen gesprek, enkele maanden later hadden we ruzie, dit omdat mijn (Beste vriendin) een video doorstuurde naar zijn broer waarin ik blijkbaar zei dat we het gedaan hadden. Ik wist niet eens dat er een filmpje gemaakt was en dat ik dit zei. Hij schuifde alles in mijn schoenen. Terwijl ik hier niets aan kon doen, Toen hij er achterkwam dat mijn (beste vriendin) hier achter zat zei hij me dat hij eens goed zijn gedacht zou zeggen tegenover haar. Maar ik kwam er achter dat hij dit niet gedaan heeft zijn woorden tegenover haar waren ‘Ik heb geen reden om kwaad op je te zijn’. De maanden daar achter hadden mijn (beste vriendin) en ik voordurend ruzie en besloten we afstand te nemen van elkaar. Heel de zomer vakantie hoorde ik niets van mijn crush en mijn (beste vriendin). Pas op mijn verjaardag begon mijn (beste vriendin) plots te sturen dat ze me miste en dergelijke. Dus met andere woorden we begonnen weer opnieuw een vriendschap op te bouwen. Ze vertrouwde me nog altijd een vertelde me dat ze bezig was met een jongen die al 4 jaar een relatie had. Ik was blij voor haar maar vond het ook zielig tegenover de relatie die al 4 jaar bezig is. Ze kreeg veel problemen door de situatie met die jongen en meestal kreeg ik de schuld alsof ik alles veroorzaakte. Begin December zag ik mijn crush terug.. Hij wilde praten over alles wat er gebeurt was tussen ons. Ik wou opzich ook wel praten maar niet als er mensen bij waren dus ik vroeg of ze ons alleen wilde laten maar hij (mijn crush) wou dit niet. Ik werd boos in men hoofd en rende naar buiten, met tranen in men ogen vertrok ik naar huis. Nu vraag je jou misschien af waarom ik niet gewoon praatte met hem… nou ik ben heel onzeker en totaal geen sociaal type, voel me ook niet meteen thuis bij mensen. Zijn laatste woorden waren dat hij geen bericht meer van me wou als ik hem toch niet kan spreken in het openbaar. Maar ik vond dat ik toch nog een bericht moest sturen dus dat deed ik. Hij had het bekeken maar waarschijnlijk nooit gelezen zijn kennende. Gisteren 31 December was er een nieuwjaarsfuif waar we met een groepje heen gingen. Ik wist van te voren al dat mijn crush daar ook ging rondlopen en ik hoopte dat hij tenminste wat ging zeggen maar nee dat deed die niet. Hij keek wel af en toe naar me maar geen flauw idee waarom? Ik beteken toch niets in zijn leven.
Ik voel me best dom.. Ik zit al bijna 1 jaar te wachten op iemand die geen interesse in mij heeft. Hij heeft alleen interesse in mijn (beste vriendin) want hun zijn soort van samen maar ik snap niet waarom? Ze flirt met hem maar ondertussen is ze ook bezig met zoveel andere. Ze is niet real tegenover hem naar mijn gevoel. En waarom zij wel en ik niet? Er is maar 1 verschil tussen ons zij: flirt met allemaal jongens. Ik: doe niets ik wacht op hem, maar hou me niet bezig met anderen.
Misschien moet ik zoals haar worden dan ziet hij mij misschien wel staan.
Ik weet echt niet meer wat ik met deze gevoelens moet doen.
