Hi,
Een paar dagen geleden was ik met mijn tweelingbroertje op het vliegveld om op vakantie te gaan. We vlogen alleen en gingen op het vliegveld nog even een hamburger eten. Tegenover ons zat een jongen van een jaar of 15 en die zat steeds naar ons te kijken en als ik of mijn broertje naar hem keek, keek hij weg. Hij heeft cool haar, beetje lang bovenop net als ons en hele mooie groenige ogen en een knap koppie en goeie body. Maar ja, hij was met zn familie en je gaat ook niet zomaar tegen hem praten, dus ja, dan maar vergeten dachten we. Mn broertje had m wel al stiekem gefilmd. Wat later gingen we daar weg en naar incheckbalie en hij liep ook die kant op en bleef steeds naar ons kijken en wij naar hem en daarom knalde ik tegen een bagagekarretje met mn scheen en viel er overheen. Dat deed best pijn en die jongen kwam gelijk naar me toe om te helpen en vroeg of ik gekwetst was. Hij sprak Vlaams en das al schattig op zichzelf. Hij deed de broekspijp van mn jogging omhoog tot mn knie omdat die langs mn been een beetje bloed zag druppen. Gelukkig had ik pleisters in m’n koffer en hij had die er op geplakt. We hebben elkaar dus al aangeraakt en ik werd helemaal warm van binnen 😳 Hij was echt heel aardig. We gingen toen verder lopen naar de balie en hij had mijn koffer een eindje meegenomen. Ik had hem bedankt en toen ging hij verder met z’n familie. Ik wilde wel zn whatsapp ofzo vragen maar durfde niet. Hij had alleen gezegd dat hij Luca heet. Wij dus alleen verder en beetje balen over die leuke jongen, maar ja, wat moet je, we hadden iig een filmpje van hem. Uiteindelijk wij het vliegtuig in en toen we onderweg waren moest ik plassen en ging naar de wc. Toen ik terugliep naar mn broertje hoorde ik iemand “hoi hoe gaat het nu” zeggen. Dat was die jongen, hij zat bij een raampje dus kon niet zo makkelijk met hem praten en ik zei “wel goed, dankzij jouw hulp” en we lachten naar elkaar en ik ging weer zitten. Toen ik vertelde kreeg ik op mn kop van mn broertje, van je had zn telefoonnummer moeten vragen en zo, maar dat ging niet zei ik. Wij de hele vlucht beetje balen. Maar bij het uitstappen had hij op ons gewacht en liep met ons mee naar de aankomst en hebben we gelukkig toch snel onze nummers uitgewisseld. Zn ouders riepen hem en we hadden geen tijd meer. Enige wat we nog weten is dat hij ongeveer 2-3 km van ons vandaan moet zitten. Wat nu? Zal ik gelijk bellen, maar dat komt zo desperate over of wachten tot hij belt? Of bij zn appartement (weten wel het complex niet het huisnummer) rond gaan fietsen zodat we hem toevallig weer zien? Of langs het strand zoeken? We weten ook niet of hij op jongens valt. Zijn ouders leken me niet zo aardig, die waren beetje kortaf en gestresst. Oh ja, we vinden hem allebei leuk, maar mijn broertje en ik zijn goed in delen. Wat moeten we nu doen?
M&M’s
Bladzijde 2 / 9
Ik heb zijn foto gelijk naar mijn moeder gestuurd en ze vindt hem (his name is Luca) een leuke knappe jongen, maar ze zegt dat we het wel een beetje rustig aan moeten doen (weet niet wat ze daar mee bedoelt 😛, maar komt wel goed) We moeten eerst hem beter leren kennen, maar we mogen hem wel uitnodigen bij ons thuis (nu in vakantiehuis en later mag hij ook thuis komen als hij dat ook wil). Goed geregeld hè
Floating on air right now. Wat een dag OMG
Floating on air right now. Wat een dag OMG
YAYY good job guysss!!! Blij voor jullie! Hou ons up to date hè! En je moeder heeft wel een beetje een punt haha vooral als hij misschien niet op jongens valt... Succes!
Ja mama kent ons natuurlijk wel een beetje en dat we soms beetje hard van stapel lopen. Ze wil ook niet dat we teleurgesteld zijn als Luca niet op jongens valt of er nog niet voor uit durft te komen. Volgens mij heeft hij nog niet veel ervaring, maar toen ik in zijn ogen keek op het vliegveld / in het vliegtuig keek hij zo verliefd naar me, hij bleef kijken, heel diep in mijn ogen en die blik herken ik. Mijn gaydar sloeg helemaal op hol. Maar we vinden het al gewoon superleuk dat we strakjes bij hem zijn en gewoon met hem kunnen praten en hem aanraken misschien, gewoon bro hugh hoor geen rare dingen haha. Ik denk dat we gewoon beetje gaan proberen te stoeien in het water en op het strand, elkaar onder water duwen en met de bal gooien of zo. Gewoon wat jongens doen. Misschien mogen we hem wel met zonnebrand insmeren 😛 
. Oh hij is zo leuk, hij had vanmorgen al goedemorgen geappt met een foto in zijn boxer (zonder bijbedoelingen denk ik, maar gwn omdat hij nog niet helemaal wakker was) met zijn slaperige koppie erbij… en met zijn duim omhoog en dan had hij erbij gezet “superlekker geslapen en heb er zin in om jullie strakjes te zien”.
Ja, wat wil je nog meer hè. Ik hoop zo dat het een hele leuke dag wordt….. Als we maar niet van die stomme dingen gaan doen, omdat we best zenuwachtig zijn. Maar die Duitse jongens zijn er ook bij, dus die helpen ons wel. Wij hadden hem ook selfies en een filmpje terug gestuurd dat we aan het eten zijn en dan hadden we zijn naam in stokbrood neergelegd op tafel haha. En toen gingen we hem opeten zeg maar. Das toch wel grappig. Hij vond het iig leuk, hij moest er om lachen. Zo’n zin in vandaag……
Dank jullie wel voor het helpen tot nu toe Sem15 en Char8617 en iedereen die aan ons denkt. Jullie zijn echt top!!!!
Bedenk alvast maar wat tips voor ons hoe het straks verder moet alsjeblieft.
groetjes,
M&M’s
. Oh hij is zo leuk, hij had vanmorgen al goedemorgen geappt met een foto in zijn boxer (zonder bijbedoelingen denk ik, maar gwn omdat hij nog niet helemaal wakker was) met zijn slaperige koppie erbij… en met zijn duim omhoog en dan had hij erbij gezet “superlekker geslapen en heb er zin in om jullie strakjes te zien”. Ja, wat wil je nog meer hè. Ik hoop zo dat het een hele leuke dag wordt….. Als we maar niet van die stomme dingen gaan doen, omdat we best zenuwachtig zijn. Maar die Duitse jongens zijn er ook bij, dus die helpen ons wel. Wij hadden hem ook selfies en een filmpje terug gestuurd dat we aan het eten zijn en dan hadden we zijn naam in stokbrood neergelegd op tafel haha. En toen gingen we hem opeten zeg maar. Das toch wel grappig. Hij vond het iig leuk, hij moest er om lachen. Zo’n zin in vandaag……
Dank jullie wel voor het helpen tot nu toe Sem15 en Char8617 en iedereen die aan ons denkt. Jullie zijn echt top!!!!
Bedenk alvast maar wat tips voor ons hoe het straks verder moet alsjeblieft.
groetjes,
M&M’s
We waren vanmorgen op het afgesproken tijdstip op het strand en hij was er niet……. 😞 😞 :(
dachten we, maar hij kwam even later uit de zee. Haha had ik jullie mooi laten schrikken hè en hij ons ook wel een beetje. Mijn broertje en ik lopen al de hele met een big smile rond. Luca is nog knapper in het echt als op de foto’s, lekker buikje en super lief. Weet nog niet of hij op jongens valt, maar het is heel gezellig. We hadden Luca vanmorgen voor de gek gehouden en allebei een pleister op ons been gedaan en ik had mn haar zoals mn broertje op het vliegveld had en omgekeerd (is zelfde geknipt maar je kan het verschillend model doen) en je zag hem eerst twijfelen omdat we allebei pleister hadden en toen dacht ie het was die jongen met dat knotje in zn haar en toen trapte hij er in en vroeg aan mn broertje hoe het met zn been was haha. Die zei kijk maar onder de pleister en je zult het zien en toen zat er niks. En toen trok hij mijne eraf en zag die het. Hij kon er ook wel om lachen.
Ga later meer posten, want we gaan strakjes eerst naar zijn ouders kennis maken. Hoop dat het meevalt…..
Wat kunnen we van de week allemaal met hem gaan doen? Iemand leuke tips?
groetjes,
M&M's
dachten we, maar hij kwam even later uit de zee. Haha had ik jullie mooi laten schrikken hè en hij ons ook wel een beetje. Mijn broertje en ik lopen al de hele met een big smile rond. Luca is nog knapper in het echt als op de foto’s, lekker buikje en super lief. Weet nog niet of hij op jongens valt, maar het is heel gezellig. We hadden Luca vanmorgen voor de gek gehouden en allebei een pleister op ons been gedaan en ik had mn haar zoals mn broertje op het vliegveld had en omgekeerd (is zelfde geknipt maar je kan het verschillend model doen) en je zag hem eerst twijfelen omdat we allebei pleister hadden en toen dacht ie het was die jongen met dat knotje in zn haar en toen trapte hij er in en vroeg aan mn broertje hoe het met zn been was haha. Die zei kijk maar onder de pleister en je zult het zien en toen zat er niks. En toen trok hij mijne eraf en zag die het. Hij kon er ook wel om lachen.
Ga later meer posten, want we gaan strakjes eerst naar zijn ouders kennis maken. Hoop dat het meevalt…..
Wat kunnen we van de week allemaal met hem gaan doen? Iemand leuke tips?
groetjes,
M&M's
Klinkt superleuk! Hoop dat z'n ouders idd meevallen. 's Avonds naar het strand gaan (bij zonsondergang) met pizza ofz vind ik altijd wel leuk, dus dat zou kunnen.
Goodluck guys!
Goodluck guys!
Sorry het is best wel een lang stuk geworden, maar kon het niet korter vertellen. Ik zou het wel tof vinden als je het wilt lezen
Het was echt een superleuke dag! Hij is echt heel leuk. Eerst op het strand geweest, wij 4-en met hem en zijn 2 zusjes van 10 en 12 en dat was heel leuk en ontspannen en later kwam zijn moeder ook nog. Op zich is ze wel aardig, maar ik zag Luca gelijk een beetje veranderen. Hij was ineens minder spontaan en niet meer zo vrij leek het. Ook vond ik dat zijn moeder hem steeds zei wat hij wel en niet moest doen en ik zag dat hij dat niet leuk vond, maar hij deed braaf wat ze zei. Ook moest hij steeds met zijn zusjes dingen doen, terwijl die gewoon zelf leuk aan het spelen waren en wij hebben ook nog met ze gespeeld met de bal en zandkasteel maken. Ik weet niet wat er aan de hand is, maar er is iets. Het was nog wel leuk maar minder ontspannen. Ik ken Luca natuurlijk nog niet echt en dit waren eigenlijk de eerste uren die we samen waren, maar ik voel dat soort dingen aan. Toen zijn moeder er nog niet was, was hij vrolijk en aanhalig, wat ik wel een beetje apart vond voor een jongen die ik nog maar net ken. Ik vind het niet vervelend, helemaal niet, ik vind het fijn als een jongen me aanraakt, maar ik vond het gewoon opvallen. Net alsof hij iets mist thuis of?? Nou, daarna met zijn allen naar zijn appartement en zijn vader ontmoet. Volgens mij wel een aardige man, want Luca had al met trots wat dingen over hem verteld. Alleen was hij niet zo spraakzaam, niet onaardig, maar beetje op de vlakte. Hij schijnt regelmatig hoofdpijn te hebben, dus ja dat was misschien nu ook en het was stress op zijn werk voordat ze weggingen. Mijn broertje en 2 vrienden gingen op een gegeven moment terug naar het strand en ik ben met Luca en zijn familie nog naar de winkel geweest. Ik had uitgelegd waar je goede winkels voor boodschappen enzo had en gezellige restaurantjes en was daarom meegereden in de auto, want ze waren alleen nog maar bij een klein winkeltje in de buurt geweest. Op de terugweg had ik gezegd waar ons huis was en zijn we even wezen kijken bij het huis en Luca’s vader en moeder hadden toen nog tijdje gepraat met onze “oppas” ouders (de ouders van onze Duitse vrienden), zodat ze beetje weten dat we daar niet zomaar alleen zijn. Volgens mij klikte het wel tussen de ouders. Ze hadden nog wat gedronken. Die meisjes wilden gelijk in het zwembad en toen ben ik met Luca even in huis geweest en heb mijn kamer enzo laten zien. Hij werd toen best wel emotioneel, zomaar ineens 😞, ik weet niet waarom. Ik had niks speciaal gezegd. Er kwam zelfs een traan over zijn wang. Ik heb gevraagd wat er was en toen zei die “ingewikkeld”, “maar ik heb al lang niet meer zo’n leuke dag gehad”. Ik wilde wel meer weten, maar kon niet de goeie woorden vinden en heb mijn arm maar om hem heen gedaan. Toen zei hij nog “je moest eens weten”, “misschien later dat ik je het vertel” en hij keek me verdrietig aan, maar hij gaf me gelijk ook een knuffel terug. Ik had zo graag verder met hem gepraat of al was het alleen maar arm om hem heen en niks zeggen, maar zijn familie wilde weer naar huis. Ik had al met Luca afgesproken dat hij mijn fiets wel mocht gebruiken in de vakantie (dan kan hij ook met ons gaan fietsen) en die had ik bij hem laten staan. We hebben zelf nog meer fietsen, dus geen probleem voor mij. Hij droogde zijn gezicht en ze zijn toen vertrokken naar huis. Ik had zelf bijna tranen in mijn ogen toen hij wegging, want ik wilde iets voor hem doen. In principe zie ik hem morgen weer, maar zou zo graag weten wat er aan de hand is. We denken erover om hem zo snel mogelijk te vertellen dat mijn broertje en ik gay zijn, want we willen wel eerlijk tegen hem zijn. Ik vind hem heel leuk, maar als hij niet op jongens valt zou ik wel graag bevriend met hem willen zijn.
Ik weet niet goed wat ik moet doen, heb er al met mijn broertje over gepraat, maar we weten niet wat verstandig is. We willen Luca niet aan zijn hoofd zeuren, maar willen hem wel helpen. Wie heeft er een goed idee, wat kunnen we doen of zeggen? En is het slim
om te vertellen dat we gay zijn? Alvast bedankt voor jullie hulp
Groetjes,
M&M’s
Het was echt een superleuke dag! Hij is echt heel leuk. Eerst op het strand geweest, wij 4-en met hem en zijn 2 zusjes van 10 en 12 en dat was heel leuk en ontspannen en later kwam zijn moeder ook nog. Op zich is ze wel aardig, maar ik zag Luca gelijk een beetje veranderen. Hij was ineens minder spontaan en niet meer zo vrij leek het. Ook vond ik dat zijn moeder hem steeds zei wat hij wel en niet moest doen en ik zag dat hij dat niet leuk vond, maar hij deed braaf wat ze zei. Ook moest hij steeds met zijn zusjes dingen doen, terwijl die gewoon zelf leuk aan het spelen waren en wij hebben ook nog met ze gespeeld met de bal en zandkasteel maken. Ik weet niet wat er aan de hand is, maar er is iets. Het was nog wel leuk maar minder ontspannen. Ik ken Luca natuurlijk nog niet echt en dit waren eigenlijk de eerste uren die we samen waren, maar ik voel dat soort dingen aan. Toen zijn moeder er nog niet was, was hij vrolijk en aanhalig, wat ik wel een beetje apart vond voor een jongen die ik nog maar net ken. Ik vind het niet vervelend, helemaal niet, ik vind het fijn als een jongen me aanraakt, maar ik vond het gewoon opvallen. Net alsof hij iets mist thuis of?? Nou, daarna met zijn allen naar zijn appartement en zijn vader ontmoet. Volgens mij wel een aardige man, want Luca had al met trots wat dingen over hem verteld. Alleen was hij niet zo spraakzaam, niet onaardig, maar beetje op de vlakte. Hij schijnt regelmatig hoofdpijn te hebben, dus ja dat was misschien nu ook en het was stress op zijn werk voordat ze weggingen. Mijn broertje en 2 vrienden gingen op een gegeven moment terug naar het strand en ik ben met Luca en zijn familie nog naar de winkel geweest. Ik had uitgelegd waar je goede winkels voor boodschappen enzo had en gezellige restaurantjes en was daarom meegereden in de auto, want ze waren alleen nog maar bij een klein winkeltje in de buurt geweest. Op de terugweg had ik gezegd waar ons huis was en zijn we even wezen kijken bij het huis en Luca’s vader en moeder hadden toen nog tijdje gepraat met onze “oppas” ouders (de ouders van onze Duitse vrienden), zodat ze beetje weten dat we daar niet zomaar alleen zijn. Volgens mij klikte het wel tussen de ouders. Ze hadden nog wat gedronken. Die meisjes wilden gelijk in het zwembad en toen ben ik met Luca even in huis geweest en heb mijn kamer enzo laten zien. Hij werd toen best wel emotioneel, zomaar ineens 😞, ik weet niet waarom. Ik had niks speciaal gezegd. Er kwam zelfs een traan over zijn wang. Ik heb gevraagd wat er was en toen zei die “ingewikkeld”, “maar ik heb al lang niet meer zo’n leuke dag gehad”. Ik wilde wel meer weten, maar kon niet de goeie woorden vinden en heb mijn arm maar om hem heen gedaan. Toen zei hij nog “je moest eens weten”, “misschien later dat ik je het vertel” en hij keek me verdrietig aan, maar hij gaf me gelijk ook een knuffel terug. Ik had zo graag verder met hem gepraat of al was het alleen maar arm om hem heen en niks zeggen, maar zijn familie wilde weer naar huis. Ik had al met Luca afgesproken dat hij mijn fiets wel mocht gebruiken in de vakantie (dan kan hij ook met ons gaan fietsen) en die had ik bij hem laten staan. We hebben zelf nog meer fietsen, dus geen probleem voor mij. Hij droogde zijn gezicht en ze zijn toen vertrokken naar huis. Ik had zelf bijna tranen in mijn ogen toen hij wegging, want ik wilde iets voor hem doen. In principe zie ik hem morgen weer, maar zou zo graag weten wat er aan de hand is. We denken erover om hem zo snel mogelijk te vertellen dat mijn broertje en ik gay zijn, want we willen wel eerlijk tegen hem zijn. Ik vind hem heel leuk, maar als hij niet op jongens valt zou ik wel graag bevriend met hem willen zijn.
Ik weet niet goed wat ik moet doen, heb er al met mijn broertje over gepraat, maar we weten niet wat verstandig is. We willen Luca niet aan zijn hoofd zeuren, maar willen hem wel helpen. Wie heeft er een goed idee, wat kunnen we doen of zeggen? En is het slim
om te vertellen dat we gay zijn? Alvast bedankt voor jullie hulp
Groetjes,
M&M’s
@Char8617,
Ja wat is er mooier als een zonsondergang en het geluid van de branding, dus super idee. Bedankt. :)
Alleen heb ik een praktisch probleem, het strand ligt pal zuid en de zon gaat dus boven land, achter de bergen onder en er is (bijna) geen eb en vloed en ook geen branding tenzij het stormt, dus die zonsondergang aan zee is meer iets voor terug in Nederland of België met strand pal west. Dus die ga ik zeker doen, hopelijk met Luca
Iemand nog een leuk idee om met Luca te doen?
Ja wat is er mooier als een zonsondergang en het geluid van de branding, dus super idee. Bedankt. :)
Alleen heb ik een praktisch probleem, het strand ligt pal zuid en de zon gaat dus boven land, achter de bergen onder en er is (bijna) geen eb en vloed en ook geen branding tenzij het stormt, dus die zonsondergang aan zee is meer iets voor terug in Nederland of België met strand pal west. Dus die ga ik zeker doen, hopelijk met Luca
Iemand nog een leuk idee om met Luca te doen?
Hi,
ik heb nog niks van Luca gehoord en mijn appjes zijn ook niet bezorgd
Ik zie dat mijn topic best vaak gelezen wordt, wil iemand van jullie me alsjeblieft helpen? Ik weet even niet wat ik nu het beste kan doen. Elke tip is welkom. Ik zou heel blij zijn met jullie reacties.
M&M's
ik heb nog niks van Luca gehoord en mijn appjes zijn ook niet bezorgd
Ik zie dat mijn topic best vaak gelezen wordt, wil iemand van jullie me alsjeblieft helpen? Ik weet even niet wat ik nu het beste kan doen. Elke tip is welkom. Ik zou heel blij zijn met jullie reacties.
M&M's
Hey,
Klinkt alsof jullie het heel gezellig hebben gehad. Probeer je vooral geen zorgen te maken over hem, waarschijnlijk is zijn telefoon gewoon leeg ofzo. I've been there. Hij vind jullie duidelijk aardig anders zou hij niet de hele dag met jullie chillen. Rustig afwachten zou mijn advies zijn.
Xx
C.
Klinkt alsof jullie het heel gezellig hebben gehad. Probeer je vooral geen zorgen te maken over hem, waarschijnlijk is zijn telefoon gewoon leeg ofzo. I've been there. Hij vind jullie duidelijk aardig anders zou hij niet de hele dag met jullie chillen. Rustig afwachten zou mijn advies zijn.
Xx
C.
@Char8617,
wat lief dat je weer reageert.
Ja we hadden het erg leuk gisteren, maar er waren toch een paar dingetjes beetje raar,. Dat Luca ineens begon te huilen en toen zijn moeder erbij was deed hij anders. Hij keek ook zo ongelukkig toen hij weg ging en ik had gisteravond en vandaag appjes gestuurd en hij heeft ze nog niet ontvangen. Op het strand was hij ook al niet. Het lijkt me niks voor Luca om niks te laten horen uit zichzelf. Ken hem natuurlijk nog niet echt goed, maar het voelt niet goed. Als die bij me was, is het zo'n lieve jongen en zo knuffelig. Ik denk dat er thuis iets is ofzo, maar ja wat kan ik dan doen. Ik kan moeilijk zijn vader en moeder vragen wat er is. Het spookt een beetje in mijn hoofd. Mijn broertje en die jongens weten ook niet wat we kunnen doen. Iemand een goed idee?
M&M's
wat lief dat je weer reageert.
Ja we hadden het erg leuk gisteren, maar er waren toch een paar dingetjes beetje raar,. Dat Luca ineens begon te huilen en toen zijn moeder erbij was deed hij anders. Hij keek ook zo ongelukkig toen hij weg ging en ik had gisteravond en vandaag appjes gestuurd en hij heeft ze nog niet ontvangen. Op het strand was hij ook al niet. Het lijkt me niks voor Luca om niks te laten horen uit zichzelf. Ken hem natuurlijk nog niet echt goed, maar het voelt niet goed. Als die bij me was, is het zo'n lieve jongen en zo knuffelig. Ik denk dat er thuis iets is ofzo, maar ja wat kan ik dan doen. Ik kan moeilijk zijn vader en moeder vragen wat er is. Het spookt een beetje in mijn hoofd. Mijn broertje en die jongens weten ook niet wat we kunnen doen. Iemand een goed idee?
M&M's
Nog even een update (sorry kon niet eerder want was weg met de Duitse familie)
Ik was rond 19.00 uur vanavond gebeld door de moeder van Luca met een beetje een vreemd verhaal vind ik. Ze zei zoiets als “tis met de mama van Luca. Het is om te zeggen dat Luca ziek is en hij vroeg mij om dat aan jullie door te geven. Hij moet veel rusten, dus je kunt beter niet langs komen. Als m weer beter is merk je het wel”
Ik ken haar natuurlijk ook niet, maar ik geloof er echt niks van. Ik kan me niet voorstellen dat Luca zijn moeder laat bellen om dit te zeggen. Dat kan die toch ook zelf doen. En mijn appjes aan hem zijn nog steeds niet aangekomen. Dat vind ik ook vreemd. Luca had het prima naar zijn zin met ons allemaal. Er zijn ook geen gekke dingen gebeurd. Nou ja, van zijn moeder konden Luca en ik beter niet naast elkaar zitten in de auto. Onderweg naar de supermarkt zaten we wel naast elkaar en toen we weer verder gingen moesten de zusjes ertussen. Das toch ook gek. Ik vind haar raar. We hebben ook nog niet verteld dat we gay zijn, want we hebben hem niet meer gezien en gesproken, dus dat kan het ook niet zijn. Wat zou er aan de hand kunnen zijn?
Gewoon ziek geloof ik sws niet of hij moet echt goed ziek zijn, kanker ofzo en dat het ineens slecht met hem gaat. Gisteren zag hij er nog gezond uit en was hij aan het rennen en zwemmen en stoeien enzo. We kennen hem nog maar net dus snap ik ook wel als hij zwaar ziek is dat ze ons er dan niet bij willen hebben, maar toen ik vroeg wat Luca had deed zijn moeder supervaag. Je kan toch gewoon zeggen wat hij heeft. Hij had het gisteren nog super naar zijn zin met ons en hij wilde me iets vertellen, maar toen moesten ze naar huis. Soms leek het wel of hij verliefd op me was, oké misschien denk ik dat alleen. Maar die Duitse vrienden zeiden ook al dat hij bijna niet van mij en mijn broertje af kon blijven en steeds naar ons keek, dus ja. Ik zou het best begrijpen als hij niks met mij wil, maar dan kan hij dat gewoon zeggen. Ik zou het natuurlijk wel jammer vinden. We lopen al een hele avond te bedenken wat er kan zijn. Mijn fiets staat daar ook nog, maar die mogen ze houden als ik Luca mag zien en dat hij dan vertelt wat er is. Ik snap er niks van.
Ik wil daar graag naartoe om het te gaan vragen, maar is dat slim. Wat vinden jullie? Please geef ons tips, alsjeblieft
Waarom is verliefd zijn toch zo zwaar?
M&M’s
Ik was rond 19.00 uur vanavond gebeld door de moeder van Luca met een beetje een vreemd verhaal vind ik. Ze zei zoiets als “tis met de mama van Luca. Het is om te zeggen dat Luca ziek is en hij vroeg mij om dat aan jullie door te geven. Hij moet veel rusten, dus je kunt beter niet langs komen. Als m weer beter is merk je het wel”
Ik ken haar natuurlijk ook niet, maar ik geloof er echt niks van. Ik kan me niet voorstellen dat Luca zijn moeder laat bellen om dit te zeggen. Dat kan die toch ook zelf doen. En mijn appjes aan hem zijn nog steeds niet aangekomen. Dat vind ik ook vreemd. Luca had het prima naar zijn zin met ons allemaal. Er zijn ook geen gekke dingen gebeurd. Nou ja, van zijn moeder konden Luca en ik beter niet naast elkaar zitten in de auto. Onderweg naar de supermarkt zaten we wel naast elkaar en toen we weer verder gingen moesten de zusjes ertussen. Das toch ook gek. Ik vind haar raar. We hebben ook nog niet verteld dat we gay zijn, want we hebben hem niet meer gezien en gesproken, dus dat kan het ook niet zijn. Wat zou er aan de hand kunnen zijn?
Gewoon ziek geloof ik sws niet of hij moet echt goed ziek zijn, kanker ofzo en dat het ineens slecht met hem gaat. Gisteren zag hij er nog gezond uit en was hij aan het rennen en zwemmen en stoeien enzo. We kennen hem nog maar net dus snap ik ook wel als hij zwaar ziek is dat ze ons er dan niet bij willen hebben, maar toen ik vroeg wat Luca had deed zijn moeder supervaag. Je kan toch gewoon zeggen wat hij heeft. Hij had het gisteren nog super naar zijn zin met ons en hij wilde me iets vertellen, maar toen moesten ze naar huis. Soms leek het wel of hij verliefd op me was, oké misschien denk ik dat alleen. Maar die Duitse vrienden zeiden ook al dat hij bijna niet van mij en mijn broertje af kon blijven en steeds naar ons keek, dus ja. Ik zou het best begrijpen als hij niks met mij wil, maar dan kan hij dat gewoon zeggen. Ik zou het natuurlijk wel jammer vinden. We lopen al een hele avond te bedenken wat er kan zijn. Mijn fiets staat daar ook nog, maar die mogen ze houden als ik Luca mag zien en dat hij dan vertelt wat er is. Ik snap er niks van.
Ik wil daar graag naartoe om het te gaan vragen, maar is dat slim. Wat vinden jullie? Please geef ons tips, alsjeblieft
Waarom is verliefd zijn toch zo zwaar?
M&M’s
Ik kan niet langer afwachten en thuiszitten. Als wij niks doen gaat het niet meer goedkomen deze vakantie, denk ik. Ik kan heel slecht tegen zulke dingen, dat ik niet weet wat er aan de hand is. We hebben daarom een plannetje bedacht en we gaan gewoon naar Luca’s appartement en aanbellen en dan gaan we hem beterschap wensen. Dan wil ik nog wel eens zien of we Luca niet te zien krijgen. Ze kunnen ons toch niet wegsturen als je dat komt doen? We hebben een leuke foto die we van de week hebben gemaakt met Luca en ons erop op het strand, uitgeprint en mijn broertje heeft er tekst opgezet alsof het een beterschapskaart is. Zo van “we hopen dat je bent aan de beterende hand, want we missen je op het strand en kom ajb snel nou, want het is niet zo leuk zonder jou. Groetjes en dan onze namen”. Mooi toch? Ja sorry, we konden echt niks beters verzinnen, maar we bedoelen het toch goed? Als jullie het beter kunnen stuur dan een reactie ajb.
Hi allemaal,
Ik ben moe, het was weer een rare dag, ik weet niet goed wat ik er allemaal van moet denken. Er gaat van alles door mijn hoofd. Maar goed hier een update van mijn lijkt wel never ending story. Ik had het me allemaal anders voorgesteld, maar zo gaat het kennelijk soms als je als jongen verliefd bent op een andere jongen. Ja, ik weet dat jullie hetero’s (haha ik vind het gewoon leuk om jullie ook eens zo aan te spreken, want ik hoor te vaak “jullie homo’s”) dezelfde problemen hebben en daar heb ik wel gevoel voor. Hoopte dat het omgekeerd soms ook wat meer zo zou zijn. Maar ja, to the point. Wat is er gebeurd vandaag?
We hadden bedacht om met zn 4-en langs te gaan bij Luca om hem beterschap te wensen en er proberen achter te komen wat er nou echt allemaal aan de hand is. Vanmiddag (eigenlijk dus inmiddels al gistermiddag) zijn we, ik met mn tweelingbroertje en 2 Duitse vrienden van 16 en 17 bij Luca aan de deur geweest. Eerst was er niemand thuis of er werd iig niet open gedaan. Toen ik daarna weer een keertje aanbelde en de rest van de jongens een meter of 10 bij de fietsen stonden te wachten, kwam Luca’s moeder aan de deur. Ik vroeg of we Luca even konden zien, maar ze zei gelijk “die is ziek” en gelijk toen ze dat gezegd had hoorde ik de stem van Luca (kon hem niet zien) en die zei “maar mama, ik ben niet ziek” en toen riep zijn moeder naar hem “ga terug naar je kamer en houdt je mond”, “je bent in de war” en toen deed ze de deur dicht en toen hoorde ik Luca nog zoiets zeggen als “mama, waarom mag ik – hij noemde mij naam – niet zien?” en toen hoorde ik zijn moeder zeggen “dat heb ik je gezegd” en als laatste hoorde ik Luca nog zeggen of meer smeken “maar mama” en toen hoorde ik hem huilen. Op dat moment voelde ik me superslecht. Ik wilde liefst door de deur heen lopen en Luca troosten, maar ik kon niks. De jongens keken naar mij en vroegen wat er was. Ik gebaarde van ik weet het ook niet. Mijn broertje was ondertussen naar me toe gekomen en gaf me een hug. Terwijl we daar samen stonden ging de deur weer open en kwam de papa van Luca naar buiten. Hij liep met ons een stukje van het huis weg en begon met mij en mijn broertje te praten. Wij wilden weten hoe het met Luca was en wat hij had en of we hem even mochten zien enzo. Hij praatte rustig en zei als eerste dat hij het erg mooi vond dat wij zo bezorgd waren over Luca en dat we goeie jongens zijn enzo. Hij zei “Luca is ook een goeie jongen, ik ben trots op hem en het komt ook wel weer goed. Dat weet ik zeker. Maar de mama is nogal bezorgd over hem. En het heeft nog tijd nodig. Ik zal nog wel eens met de mama praten en dan weet ik zeker dat jullie Luca weer gaan zien”. Dit is ongeveer wat mijn broertje en ik ons kunnen herinneren van wat hij gezegd heeft. Wij wilden echt weten wat hij had en of het heel erg was en of het nog goed kwam en een heleboel van die vragen en toen zei hij weer zoiets als “het heeft tijd nodig. Tijd heelt alle wonden”. Hij was heel aardig en rustig tegen ons en zei dat we Luca nu niet konden zien, omdat de mama dat niet wilde. Ja, das allemaal hartstikke mooi, maar nu weten we nog niks. Ik maak me zorgen. Weet niet wat er echt aan de hand is. Ik brak toen ik Luca’s stem hoorde en toen hij begon te huilen, ja, ik weet niet meer, dat deed gewoon pijn en nu ben ik een beetje in de war. Enige leuke (maar niet heus) is dat ik dan dus hetzelfde heb als Luca (dat zei zn moeder ook over hem) whatever dat dan mag zijn. Heeft hij een psychische aandoening of toch iets lichamelijks? We hebben geen idee. Ik kan NIET niet aan hem denken. Waarom houden ze ons uit elkaar? Ligt het aan ons of aan hen? Die papa was toch wel aardig en sympathiek. Ik moet mijn mening over hem bijstellen. Luca praatte ook met trots over hem en ik geloof wat Luca zegt.
We hebben de beterschapskaart aan de papa gegeven en hij heeft beloofd die aan Luca te geven. Meer konden we niet doen. En nu weer wachten en hoe lang, hoeveel uren nog, hoeveel dagen, weken, maanden zullen het worden. En nog steeds geen contact via whatsapp. Ik wil er voor hem zijn, tenminste iets voor hem kunnen doen, maar weet niet hoe.
Ik snap nog iets niet. Hoe kan je zo verliefd of iig zo’n gevoel hebben voor een jongen die je een week geleden nog nooit ontmoet hebt. Ik geef om hem dat weet ik zeker, misschien is het houden van, al is het daar denk ik nog tijd te kort voor, maar toch.
Wat gebeurt er allemaal? Ik ga zo maar proberen te slapen. De jongens en mijn broertje zijn er en we steunen elkaar. Ik voel me zo machteloos, kan wel een beetje steun gebruiken. Een smiley van jullie zou mij ook goed doen en natuurlijk mogen het ook een paar woorden of zinnen zijn. Kijk maar. Verras mij voor als ik morgen weer wakker wordt…..
Spreek jullie later. Hopelijk met beter nieuws
M&M’s
Ik ben moe, het was weer een rare dag, ik weet niet goed wat ik er allemaal van moet denken. Er gaat van alles door mijn hoofd. Maar goed hier een update van mijn lijkt wel never ending story. Ik had het me allemaal anders voorgesteld, maar zo gaat het kennelijk soms als je als jongen verliefd bent op een andere jongen. Ja, ik weet dat jullie hetero’s (haha ik vind het gewoon leuk om jullie ook eens zo aan te spreken, want ik hoor te vaak “jullie homo’s”) dezelfde problemen hebben en daar heb ik wel gevoel voor. Hoopte dat het omgekeerd soms ook wat meer zo zou zijn. Maar ja, to the point. Wat is er gebeurd vandaag?
We hadden bedacht om met zn 4-en langs te gaan bij Luca om hem beterschap te wensen en er proberen achter te komen wat er nou echt allemaal aan de hand is. Vanmiddag (eigenlijk dus inmiddels al gistermiddag) zijn we, ik met mn tweelingbroertje en 2 Duitse vrienden van 16 en 17 bij Luca aan de deur geweest. Eerst was er niemand thuis of er werd iig niet open gedaan. Toen ik daarna weer een keertje aanbelde en de rest van de jongens een meter of 10 bij de fietsen stonden te wachten, kwam Luca’s moeder aan de deur. Ik vroeg of we Luca even konden zien, maar ze zei gelijk “die is ziek” en gelijk toen ze dat gezegd had hoorde ik de stem van Luca (kon hem niet zien) en die zei “maar mama, ik ben niet ziek” en toen riep zijn moeder naar hem “ga terug naar je kamer en houdt je mond”, “je bent in de war” en toen deed ze de deur dicht en toen hoorde ik Luca nog zoiets zeggen als “mama, waarom mag ik – hij noemde mij naam – niet zien?” en toen hoorde ik zijn moeder zeggen “dat heb ik je gezegd” en als laatste hoorde ik Luca nog zeggen of meer smeken “maar mama” en toen hoorde ik hem huilen. Op dat moment voelde ik me superslecht. Ik wilde liefst door de deur heen lopen en Luca troosten, maar ik kon niks. De jongens keken naar mij en vroegen wat er was. Ik gebaarde van ik weet het ook niet. Mijn broertje was ondertussen naar me toe gekomen en gaf me een hug. Terwijl we daar samen stonden ging de deur weer open en kwam de papa van Luca naar buiten. Hij liep met ons een stukje van het huis weg en begon met mij en mijn broertje te praten. Wij wilden weten hoe het met Luca was en wat hij had en of we hem even mochten zien enzo. Hij praatte rustig en zei als eerste dat hij het erg mooi vond dat wij zo bezorgd waren over Luca en dat we goeie jongens zijn enzo. Hij zei “Luca is ook een goeie jongen, ik ben trots op hem en het komt ook wel weer goed. Dat weet ik zeker. Maar de mama is nogal bezorgd over hem. En het heeft nog tijd nodig. Ik zal nog wel eens met de mama praten en dan weet ik zeker dat jullie Luca weer gaan zien”. Dit is ongeveer wat mijn broertje en ik ons kunnen herinneren van wat hij gezegd heeft. Wij wilden echt weten wat hij had en of het heel erg was en of het nog goed kwam en een heleboel van die vragen en toen zei hij weer zoiets als “het heeft tijd nodig. Tijd heelt alle wonden”. Hij was heel aardig en rustig tegen ons en zei dat we Luca nu niet konden zien, omdat de mama dat niet wilde. Ja, das allemaal hartstikke mooi, maar nu weten we nog niks. Ik maak me zorgen. Weet niet wat er echt aan de hand is. Ik brak toen ik Luca’s stem hoorde en toen hij begon te huilen, ja, ik weet niet meer, dat deed gewoon pijn en nu ben ik een beetje in de war. Enige leuke (maar niet heus) is dat ik dan dus hetzelfde heb als Luca (dat zei zn moeder ook over hem) whatever dat dan mag zijn. Heeft hij een psychische aandoening of toch iets lichamelijks? We hebben geen idee. Ik kan NIET niet aan hem denken. Waarom houden ze ons uit elkaar? Ligt het aan ons of aan hen? Die papa was toch wel aardig en sympathiek. Ik moet mijn mening over hem bijstellen. Luca praatte ook met trots over hem en ik geloof wat Luca zegt.
We hebben de beterschapskaart aan de papa gegeven en hij heeft beloofd die aan Luca te geven. Meer konden we niet doen. En nu weer wachten en hoe lang, hoeveel uren nog, hoeveel dagen, weken, maanden zullen het worden. En nog steeds geen contact via whatsapp. Ik wil er voor hem zijn, tenminste iets voor hem kunnen doen, maar weet niet hoe.
Ik snap nog iets niet. Hoe kan je zo verliefd of iig zo’n gevoel hebben voor een jongen die je een week geleden nog nooit ontmoet hebt. Ik geef om hem dat weet ik zeker, misschien is het houden van, al is het daar denk ik nog tijd te kort voor, maar toch.
Wat gebeurt er allemaal? Ik ga zo maar proberen te slapen. De jongens en mijn broertje zijn er en we steunen elkaar. Ik voel me zo machteloos, kan wel een beetje steun gebruiken. Een smiley van jullie zou mij ook goed doen en natuurlijk mogen het ook een paar woorden of zinnen zijn. Kijk maar. Verras mij voor als ik morgen weer wakker wordt…..
Spreek jullie later. Hopelijk met beter nieuws
M&M’s
Update:
Vandaag geprobeerd leuke dingen te doen met de Duitse vrienden en mijn tweelingbroertje. Nog niks gehoord van of over Luca. Kan niks anders doen dan afwachten….
Om aan te geven hoe ik me voel: nou, zoals de jongen met rood/bruin haar op het moment dat die onder de boom zit (2:58 - 3:08), alleen weet ik niet hoe het voor mij zal aflopen, zie de animatie “In a Heartbeat” via de link
https://www.youtube.com/watch?v=2REkk9SCRn0
Hieronder wat achtergrondinfo over de animatie.
Bron: Onderstaand artikel zoals het geplaatst is op de website van de Belgische krant de Standaard op 3 augustus 2017
---begin artikel---
Animatiefilm over twee verliefde jongens gaat viraal
03/08/2017 om 19:24 door nkdr | Bron: Huffington Post
‘In a Heartbeat’ vertelt het verhaal van de jonge Sherwin, een tiener wiens hart letterlijk uit zijn borst springt bij het zien van zijn klasgenoot Jonathan. Makers Beth David en Esteban Bravo tonen hoe Sherwin zijn hart moet achtervolgen voor het zijn gevoelens voor Jonathan onthult.
‘Toen we eerst aan deze film zijn beginnen werken, wouden we niet dat hij prekerig werd’, vertelden David en Bravo aan Huffington Post. ‘Er zit zelfs geen dialoog in, dus de personages spreken nooit om het publiek van eender wat te overtuigen.’
Wat overblijft is een vier minuten durende kortfilm die heel wat reacties losweekt bij kijkers. ‘We wilden het publiek gewoon tonen hoe opgroeien voor ons was, via een verhaal over een lieve, roodharige jongen die net zo verward en bang is van zijn gevoelens als wij toen’, aldus David en Bravo. ‘Hopelijk vindt het weerklank bij zij die zich in hem herkennen, en voor zij die dat niet doen hopen we dat ze begrip krijgen voor mensen die door een dergelijke ervaring gaan.’
De film werd gemaakt aan het Ringling College of Art in Florida en kon maar gerealiseerd worden dankzij de steun van honderden mensen die samen meer dan 14.000 dollar inzamelden via crowdfunding voor het project.
De kortfilm werd maandag op Youtube geplaatst en werd op een dag tijd al meer dan elf miljoen keer bekeken en de reacties liegen er niet om: ‘Maak hem langer. Ik vond hem absoluut geweldig. Geen woorden nodig. Alles prachtig uitgedrukt door hun gezichten en acties’, schrijft Anna op YouTube.
---einde artikel---
Vandaag geprobeerd leuke dingen te doen met de Duitse vrienden en mijn tweelingbroertje. Nog niks gehoord van of over Luca. Kan niks anders doen dan afwachten….
Om aan te geven hoe ik me voel: nou, zoals de jongen met rood/bruin haar op het moment dat die onder de boom zit (2:58 - 3:08), alleen weet ik niet hoe het voor mij zal aflopen, zie de animatie “In a Heartbeat” via de link
https://www.youtube.com/watch?v=2REkk9SCRn0
Hieronder wat achtergrondinfo over de animatie.
Bron: Onderstaand artikel zoals het geplaatst is op de website van de Belgische krant de Standaard op 3 augustus 2017
---begin artikel---
Animatiefilm over twee verliefde jongens gaat viraal
03/08/2017 om 19:24 door nkdr | Bron: Huffington Post
‘In a Heartbeat’ vertelt het verhaal van de jonge Sherwin, een tiener wiens hart letterlijk uit zijn borst springt bij het zien van zijn klasgenoot Jonathan. Makers Beth David en Esteban Bravo tonen hoe Sherwin zijn hart moet achtervolgen voor het zijn gevoelens voor Jonathan onthult.
‘Toen we eerst aan deze film zijn beginnen werken, wouden we niet dat hij prekerig werd’, vertelden David en Bravo aan Huffington Post. ‘Er zit zelfs geen dialoog in, dus de personages spreken nooit om het publiek van eender wat te overtuigen.’
Wat overblijft is een vier minuten durende kortfilm die heel wat reacties losweekt bij kijkers. ‘We wilden het publiek gewoon tonen hoe opgroeien voor ons was, via een verhaal over een lieve, roodharige jongen die net zo verward en bang is van zijn gevoelens als wij toen’, aldus David en Bravo. ‘Hopelijk vindt het weerklank bij zij die zich in hem herkennen, en voor zij die dat niet doen hopen we dat ze begrip krijgen voor mensen die door een dergelijke ervaring gaan.’
De film werd gemaakt aan het Ringling College of Art in Florida en kon maar gerealiseerd worden dankzij de steun van honderden mensen die samen meer dan 14.000 dollar inzamelden via crowdfunding voor het project.
De kortfilm werd maandag op Youtube geplaatst en werd op een dag tijd al meer dan elf miljoen keer bekeken en de reacties liegen er niet om: ‘Maak hem langer. Ik vond hem absoluut geweldig. Geen woorden nodig. Alles prachtig uitgedrukt door hun gezichten en acties’, schrijft Anna op YouTube.
---einde artikel---
Ik kan er niet tegen dat ik niets weet. Belangrijkste is dat het goed gaat met Luca en dat weet ik zelfs niet. Ik moet steeds aan hem denken, wil hem zo graag zien. Hij is zo dicht bij en toch zo ver weg. Dit liedje geeft me troost en ik hoop dat het ons liedje kan worden en we er samen naar kunnen luisteren. Elke keer daarna dat we het dan horen zullen we, ook al zijn we niet bij elkaar, toch op één of andere manier samen zijn.
Speciaal voor Luca:
Owl City - Vanilla Twilight
https://www.youtube.com/watch?v=pIz2K3ArrWk
Lyrics hier onder:
The stars lean down to kiss you
And I lie awake and miss you
Pour me a heavy dose of atmosphere
'Cause I'll doze off safe and soundly
But I'll miss your arms around me
I'd send a postcard to you, dear
'Cause I wish you were here
I'll watch the night turn light blue
But it's not the same without you
Because it takes two to whisper quietly
The silence isn't so bad
'Til I look at my hands and feel sad
'Cause the spaces between my fingers
Are right where yours fit perfectly
I'll find repose in new ways
Though I haven't slept in two days
'Cause cold nostalgia chills me to the bone
But drenched in vanilla twilight
I'll sit on the front porch all night
Waist deep in thought because when
I think of you I don't feel so alone
I don't feel so alone
I don't feel so alone
As many times as I blink
I'll think of you tonight
I'll think of you tonight
When violet eyes get brighter
And heavy wings grow lighter
I'll taste the sky and feel alive again
And I'll forget the world that I knew
But I swear I won't forget you
Oh if my voice could reach back through the past
I'd whisper in your ear,
"Oh darling I wish you were here"
Ly M&M’s
Speciaal voor Luca:
Owl City - Vanilla Twilight
https://www.youtube.com/watch?v=pIz2K3ArrWk
Lyrics hier onder:
The stars lean down to kiss you
And I lie awake and miss you
Pour me a heavy dose of atmosphere
'Cause I'll doze off safe and soundly
But I'll miss your arms around me
I'd send a postcard to you, dear
'Cause I wish you were here
I'll watch the night turn light blue
But it's not the same without you
Because it takes two to whisper quietly
The silence isn't so bad
'Til I look at my hands and feel sad
'Cause the spaces between my fingers
Are right where yours fit perfectly
I'll find repose in new ways
Though I haven't slept in two days
'Cause cold nostalgia chills me to the bone
But drenched in vanilla twilight
I'll sit on the front porch all night
Waist deep in thought because when
I think of you I don't feel so alone
I don't feel so alone
I don't feel so alone
As many times as I blink
I'll think of you tonight
I'll think of you tonight
When violet eyes get brighter
And heavy wings grow lighter
I'll taste the sky and feel alive again
And I'll forget the world that I knew
But I swear I won't forget you
Oh if my voice could reach back through the past
I'd whisper in your ear,
"Oh darling I wish you were here"
Ly M&M’s
Ik hoop echt dat je nog iets van Luca zal horen. Ik denk persoonlijk dat Luca ook verliefd is op jou. Ik leef met jullie mee!
Dikke knuffel!
Dikke knuffel!
Ok, er is vandaag een heleboel gebeurd. Ik moet het eerst nog even op een rijtje zeten voor mezelf. Some good, some bad. Mixed emotions. Ga jullie later vandaag/vannacht proberen het verhaal te vertellen. Ondertussen heb ik nog een liedje voor jullie, heb je wat om over na te denken. En oh ja, jullie mogen natuurlijk reageren. Graag zelfs.
https://www.youtube.com/watch?v=et8R5fZOARo
Kadie Elder - First Time He Kissed a Boy [Official Music Video]
Lyrics hier onder:[Verse 1]
Troubled face
Headphones on
Forgetting time and place
All he wanted
Feeling stuck
Set him free
Running out of luck
On his knees
[Chorus]
First time he kissed a boy
He had never never known
Cover up is what they told
Feel so cold
First time he kissed a boy
He had never never loved
Walks on a curvy road
Feel so cold
[Verse 2]
Keeping back
The ghost inside
Locked him in a pack
All his life
All his life
[Chorus]
First time he kissed a boy
He had never never known
Cover up is what they told
Feel so cold
First time he kissed a boy
He had never never loved
Walks on a curvy road
Feel
[Bridge]
Get lost, get lost, get lost, get lost
Get lost, get lost, get lost, get lost
[Chorus]
First time he kissed a boy
He had never never known
Cover up is what they told
Feel so cold
First time he kissed a boy
He had never never loved
Walks on a curvy road
Feel
[Outro]
Get lost, get lost, get lost
Groetjes,
M&M’s
https://www.youtube.com/watch?v=et8R5fZOARo
Kadie Elder - First Time He Kissed a Boy [Official Music Video]
Lyrics hier onder:[Verse 1]
Troubled face
Headphones on
Forgetting time and place
All he wanted
Feeling stuck
Set him free
Running out of luck
On his knees
[Chorus]
First time he kissed a boy
He had never never known
Cover up is what they told
Feel so cold
First time he kissed a boy
He had never never loved
Walks on a curvy road
Feel so cold
[Verse 2]
Keeping back
The ghost inside
Locked him in a pack
All his life
All his life
[Chorus]
First time he kissed a boy
He had never never known
Cover up is what they told
Feel so cold
First time he kissed a boy
He had never never loved
Walks on a curvy road
Feel
[Bridge]
Get lost, get lost, get lost, get lost
Get lost, get lost, get lost, get lost
[Chorus]
First time he kissed a boy
He had never never known
Cover up is what they told
Feel so cold
First time he kissed a boy
He had never never loved
Walks on a curvy road
Feel
[Outro]
Get lost, get lost, get lost
Groetjes,
M&M’s
@West-Vlamingboy,
Wow, super dankjewel. Ik ben zo blij met jouw reactie. Ben er geëmotioneerd door. Echt heel aardig van je, ik wilde eigenlijk heel lief zeggen, maar ja, das misschien weer zo gay, nou ja, ik laat het gewoon staan. Knuffel terug.
Ik ga je later meer vertellen, zie mijn berichtje hierboven
Groetjes,
M&M’s
Wow, super dankjewel. Ik ben zo blij met jouw reactie. Ben er geëmotioneerd door. Echt heel aardig van je, ik wilde eigenlijk heel lief zeggen, maar ja, das misschien weer zo gay, nou ja, ik laat het gewoon staan. Knuffel terug.
Ik ga je later meer vertellen, zie mijn berichtje hierboven
Groetjes,
M&M’s
Ok, even de situatie uitleggen. Mijn Duitse vrienden en hun ouders en mijn tweelingbroertje (ja, we doen ook wel eens iets niet samen haha) zijn vanmorgen voor een dagtrip naar Monaco (das 45 minuutjes hier vandaan) vertrokken. Ik zou eerst ook mee maar had slecht geslapen en had hoofdpijn, dus ben thuis gebleven. Plan was om ’s middags met een paar Franse buurjongens naar het strand te gaan en ook nog te gaan skaten op de boulevard. Ik was ’s morgens lekker in het zonnetje gaan liggen in de tuin met een muziekje op mn oortjes. So far niks bijzonders. Ik was in slaap gevallen en het leek of er iemand zijn hand op mijn borst/schouder legde. Ik dacht eerst dat ik droomde en het niet echt was, maar toen voelde ik iets over mijn wang strelen. Ik maakte een slaande beweging, omdat ik onbewust dacht dat het een vlieg was ofzo. Toen voelde ik een hand op mijn bovenbeen en daarom opende ik mijn ogen. Ik dacht nog steeds dat ik droomde, want ik zag het gezicht van Luca. Ik weet niet hoe lang hij al naast me zat voordat ik wakker werd. Het was wel een beetje awkward, want ik lag in mijn blootje te zonnen. Niet zozeer awkward voor mij, want ik ga al sinds klein naar het naaktstrand, maar het lijkt me raar voor hem om me ineens zo te zien en ook omdat hij nogal overstuur was door wat er de afgelopen week gebeurd is. Hij zei er niet echt iets over en begon gelijk heel druk te praten en excuus te geven dat hij niks kon laten horen en me niet mocht zien en honderdduizend dingen door elkaar en ik heb wel eens gehuild en andere jongens zien huilen, maar bij hem leek er geen einde aan te komen. Ik heb hem eerst maar gelaten en de kans gegeven om zijn verhaal te doen. We zijn gaan staan en ik heb hem geknuffeld. Ik heb hem geprobeerd rustig te krijgen en hem wat te drinken gegeven. Toen zijn we op de rand van het zwembad gaan zitten, mijn arm om hem heen en hebben we gepraat.
Nog even vertellen hoe hij ineens bij mij was gekomen. Sinds de laatste keer dat ik hem zag was hij niet meer op het strand geweest en alleen maar bij het zwembad bij hun appartement, omdat zijn moeder dat zo wilde. En omdat hij mij zo graag wilde zien was hij soort van gevlucht van het appartement. Hij zei tegen zijn moeder dat hij in het appartement wat ging drinken en was toen op mijn fiets, die daar nog stond, gesprongen en in alleen zijn zwembroek en slippers zo snel mogelijk naar mij gefietst nadat hij ons op het strand niet zag.
Ik zal zijn verhaal proberen samen te vatten. Luca loopt al heel lang rond met het idee dat hij op jongens valt. Hij had het al een paar keer aan zijn moeder proberen te vertellen, maar die zei dat het onzin was. Het is gewoon onbespreekbaar met haar. Vlak voor de vakantie hadden ze er nog een clash over gehad toen zijn moeder een paar foto’s van jongens op zijn kamer had gevonden. Hij loopt er al jaren mee rond en heeft er nooit echt met iemand goed over kunnen praten. Toevallig kwamen mijn tweelingbroertje en ik hem tegen op vakantie. We hadden gelijk een klik. Ik wist toen nog niet zeker of Luca gay is en hij niet van ons, maar nu wel van elkaar. We hadden een leuke dag op het strand en hij was vrolijk zolang zijn moeder maar niet in de buurt was en kennelijk vond zijn moeder dat hij het te gezellig had met ons en vooral met mij. We mochten ineens niet meer naast elkaar in de auto zitten, omdat onze benen dan tegen elkaar kwamen en dat vond zijn moeder niet goed. Dat had ze toen niet gezegd, maar dat vertelde Luca nu tegen mij. Ze denkt nog steeds dat Luca alleen maar denkt dat hij op jongens valt en dat het wel over gaat als hij niet met jongens om gaat. Hoe kan dat nou in 2017? Hij houdt wel heel veel van zijn moeder, maar dit begrijpt hij ook niet en hij is er heel verdrietig over. Zijn papa snapt het gelukkig wel nu, hij heeft gezien hoe fijn Luca het met ons heeft en hoe vrolijk hij was, terwijl hij thuis al lang best wel down is en ook toen we die beterschapskaart brachten had ie al een beetje wat door laten schemeren, maar we begrepen toen dus niet precies waar het over ging. We dachten dat hij ziek was, maar gelukkig is hij niet ziek, maar hij valt gewoon op jongens. Zijn papa heeft de laatste dagen nogal eens met zijn mama gepraat en ze lijkt door te krijgen dat Luca niet verward en ziek is, maar op jongens valt. Ze kan volgens Luca nog niet echt aan het idee wennen, maar probeert hem wel al een beetje te steunen. Maar elke dag vroeg Luca of hij zijn telefoon terug mocht en of hij ons mocht gaan zien en dan had ze altijd weer iets dat het nog een dagje en nog een dagje duurde, totdat hij het niet meer aankon en “vluchtte” naar mij.
Dus ja, we hebben onszelf ge-out tegenover elkaar en hij weet ook dat mijn tweelingbroertje gay is. Hij kan ons nog niet echt uit elkaar houden dus is hij soort van verliefd op ons alle twee lijkt het. Ik snap dat wel, want we zijn allebei even leuk. Hoe we dat strakjes gaan doen en of we nu sws iets hebben weten we nog niet. Er was teveel emotie over de laatste dagen en dat hij op jongens valt. We hebben het er nog niet echt over gehad. Belangrijkste is dat Luca zijn verhaal heeft kunnen doen en dat een hoop emoties van de laatste jaren er voor het eerst uit zijn gekomen. Ik houd van hem en hij zegt dat hij ook van mij houdt, maar verder weten we nog niet. Ik ben heel blij dat we elkaar gezien hebben.
Omdat Luca zo maar ineens spoorloos weg was gegaan, had ik tegen hem gezegd dat hij zijn ouders moest laten weten waar hij was. Dat wilde hij eerst niet, omdat hij bang was dat zijn mama hem op zou komen halen en dat hij mij nooit meer zou mogen zien.
Omdat hij zelf geen telefoon meer heeft, heeft hij met de mijne zijn vader geappt. Wat hij geschreven had was zo aandoenlijk dat ik er van moest huilen, ook wat zijn papa antwoordde. Hij was zo bang toen hij het stuurde en zo blij met het antwoord dat hij kreeg. Hij had zoiets geschreven als “lieve papa, ik houd van u en ik houd ook van jongens en ik ben nu bij (mijn naam) en ben veilig, Ik heb heel veel geweend en hoop dat mama niet boos op mij is, Ik houd ook veel van mama en wil haar niet kwetsen. Mag ik aub nog even bij hem blijven” en nog wat meer dingen en zijn papa had gezegd dat hij het tegen mama zou zeggen en dat Luca een lieve en goede jongen is en dat hij Luca voor 100% blijft steunen en altijd van hem zou houden enzo. We hadden afgesproken dat hij mocht blijven eten ’s middags en dat we om 16.00 uur terug bij hem zouden zijn. Hij was al rond 10.00 uur gekomen, dus hadden we nog wat tijd en we hebben gezwommen en wat gegeten en gepraat en samen op bed gelegen en elkaar vast gehouden. Voordat we naar zijn appartement gingen hebben we samen gedoucht en heb ik hem wat kleren geleend (boxer, short, t-shirt), want hij had alleen maar een zwembroek aan toen die kwam. Verder is er niet zo veel gebeurd, nou ja, we hebben elkaar gestreeld onder de douche en een beetje getrokken, maar niet klaar gekomen. Het is allemaal nog zo nieuw voor Luca, hij heeft nog nooit iets met een jongen gedaan en het was ook onwennig voor hem om mij voor het eerst aan te raken. Maar het was fantastisch om hem te zien en ja, waarom ik in mijn vorige reactie dat liedje heb gezet, zal jullie wel duidelijk zijn, denk ik. We hebben gekust en het was super lekker en hij is zo lief.
Hoe het verder gegaan is toen ik hem terug bracht vertel ik een volgende keer wel. Het is nu al een megaverhaal en ik ben moe.
Als iemand nog op- of aanmerkingen, vragen of tips heeft lees ik het graag. Volgens mij is verliefdheid tussen jongens niet veel anders als tussen jongen en meisje, dus waarom sommige mensen er zo moeilijk over doen als je met iemand van hetzelfde geslacht hebt, snap ik niet. En waarom doen mensen elkaar dit aan, zoals dat je niet serieus genomen of afgewezen wordt als je thuis wilt vertellen dat je op jongens valt. Ik veroordeel niemand, zeker de mama van Luca niet, want ook zij heeft het beste met Luca voor en houdt verschrikkelijk veel van hem, maar dat Luca gay is, kan of hopelijk kon ze niet accepteren. Hopelijk breken er betere tijden aan voor Luca.
Ok, ik val al half in slaap en stop hier maar. Tot later. Ik ga nog even in de jacuzzi met mijn broertje om te ontspannen en ook nog even met hem praten en dan slapen.
Groetjes,
M&M’s
Nog even vertellen hoe hij ineens bij mij was gekomen. Sinds de laatste keer dat ik hem zag was hij niet meer op het strand geweest en alleen maar bij het zwembad bij hun appartement, omdat zijn moeder dat zo wilde. En omdat hij mij zo graag wilde zien was hij soort van gevlucht van het appartement. Hij zei tegen zijn moeder dat hij in het appartement wat ging drinken en was toen op mijn fiets, die daar nog stond, gesprongen en in alleen zijn zwembroek en slippers zo snel mogelijk naar mij gefietst nadat hij ons op het strand niet zag.
Ik zal zijn verhaal proberen samen te vatten. Luca loopt al heel lang rond met het idee dat hij op jongens valt. Hij had het al een paar keer aan zijn moeder proberen te vertellen, maar die zei dat het onzin was. Het is gewoon onbespreekbaar met haar. Vlak voor de vakantie hadden ze er nog een clash over gehad toen zijn moeder een paar foto’s van jongens op zijn kamer had gevonden. Hij loopt er al jaren mee rond en heeft er nooit echt met iemand goed over kunnen praten. Toevallig kwamen mijn tweelingbroertje en ik hem tegen op vakantie. We hadden gelijk een klik. Ik wist toen nog niet zeker of Luca gay is en hij niet van ons, maar nu wel van elkaar. We hadden een leuke dag op het strand en hij was vrolijk zolang zijn moeder maar niet in de buurt was en kennelijk vond zijn moeder dat hij het te gezellig had met ons en vooral met mij. We mochten ineens niet meer naast elkaar in de auto zitten, omdat onze benen dan tegen elkaar kwamen en dat vond zijn moeder niet goed. Dat had ze toen niet gezegd, maar dat vertelde Luca nu tegen mij. Ze denkt nog steeds dat Luca alleen maar denkt dat hij op jongens valt en dat het wel over gaat als hij niet met jongens om gaat. Hoe kan dat nou in 2017? Hij houdt wel heel veel van zijn moeder, maar dit begrijpt hij ook niet en hij is er heel verdrietig over. Zijn papa snapt het gelukkig wel nu, hij heeft gezien hoe fijn Luca het met ons heeft en hoe vrolijk hij was, terwijl hij thuis al lang best wel down is en ook toen we die beterschapskaart brachten had ie al een beetje wat door laten schemeren, maar we begrepen toen dus niet precies waar het over ging. We dachten dat hij ziek was, maar gelukkig is hij niet ziek, maar hij valt gewoon op jongens. Zijn papa heeft de laatste dagen nogal eens met zijn mama gepraat en ze lijkt door te krijgen dat Luca niet verward en ziek is, maar op jongens valt. Ze kan volgens Luca nog niet echt aan het idee wennen, maar probeert hem wel al een beetje te steunen. Maar elke dag vroeg Luca of hij zijn telefoon terug mocht en of hij ons mocht gaan zien en dan had ze altijd weer iets dat het nog een dagje en nog een dagje duurde, totdat hij het niet meer aankon en “vluchtte” naar mij.
Dus ja, we hebben onszelf ge-out tegenover elkaar en hij weet ook dat mijn tweelingbroertje gay is. Hij kan ons nog niet echt uit elkaar houden dus is hij soort van verliefd op ons alle twee lijkt het. Ik snap dat wel, want we zijn allebei even leuk. Hoe we dat strakjes gaan doen en of we nu sws iets hebben weten we nog niet. Er was teveel emotie over de laatste dagen en dat hij op jongens valt. We hebben het er nog niet echt over gehad. Belangrijkste is dat Luca zijn verhaal heeft kunnen doen en dat een hoop emoties van de laatste jaren er voor het eerst uit zijn gekomen. Ik houd van hem en hij zegt dat hij ook van mij houdt, maar verder weten we nog niet. Ik ben heel blij dat we elkaar gezien hebben.
Omdat Luca zo maar ineens spoorloos weg was gegaan, had ik tegen hem gezegd dat hij zijn ouders moest laten weten waar hij was. Dat wilde hij eerst niet, omdat hij bang was dat zijn mama hem op zou komen halen en dat hij mij nooit meer zou mogen zien.
Omdat hij zelf geen telefoon meer heeft, heeft hij met de mijne zijn vader geappt. Wat hij geschreven had was zo aandoenlijk dat ik er van moest huilen, ook wat zijn papa antwoordde. Hij was zo bang toen hij het stuurde en zo blij met het antwoord dat hij kreeg. Hij had zoiets geschreven als “lieve papa, ik houd van u en ik houd ook van jongens en ik ben nu bij (mijn naam) en ben veilig, Ik heb heel veel geweend en hoop dat mama niet boos op mij is, Ik houd ook veel van mama en wil haar niet kwetsen. Mag ik aub nog even bij hem blijven” en nog wat meer dingen en zijn papa had gezegd dat hij het tegen mama zou zeggen en dat Luca een lieve en goede jongen is en dat hij Luca voor 100% blijft steunen en altijd van hem zou houden enzo. We hadden afgesproken dat hij mocht blijven eten ’s middags en dat we om 16.00 uur terug bij hem zouden zijn. Hij was al rond 10.00 uur gekomen, dus hadden we nog wat tijd en we hebben gezwommen en wat gegeten en gepraat en samen op bed gelegen en elkaar vast gehouden. Voordat we naar zijn appartement gingen hebben we samen gedoucht en heb ik hem wat kleren geleend (boxer, short, t-shirt), want hij had alleen maar een zwembroek aan toen die kwam. Verder is er niet zo veel gebeurd, nou ja, we hebben elkaar gestreeld onder de douche en een beetje getrokken, maar niet klaar gekomen. Het is allemaal nog zo nieuw voor Luca, hij heeft nog nooit iets met een jongen gedaan en het was ook onwennig voor hem om mij voor het eerst aan te raken. Maar het was fantastisch om hem te zien en ja, waarom ik in mijn vorige reactie dat liedje heb gezet, zal jullie wel duidelijk zijn, denk ik. We hebben gekust en het was super lekker en hij is zo lief.
Hoe het verder gegaan is toen ik hem terug bracht vertel ik een volgende keer wel. Het is nu al een megaverhaal en ik ben moe.
Als iemand nog op- of aanmerkingen, vragen of tips heeft lees ik het graag. Volgens mij is verliefdheid tussen jongens niet veel anders als tussen jongen en meisje, dus waarom sommige mensen er zo moeilijk over doen als je met iemand van hetzelfde geslacht hebt, snap ik niet. En waarom doen mensen elkaar dit aan, zoals dat je niet serieus genomen of afgewezen wordt als je thuis wilt vertellen dat je op jongens valt. Ik veroordeel niemand, zeker de mama van Luca niet, want ook zij heeft het beste met Luca voor en houdt verschrikkelijk veel van hem, maar dat Luca gay is, kan of hopelijk kon ze niet accepteren. Hopelijk breken er betere tijden aan voor Luca.
Ok, ik val al half in slaap en stop hier maar. Tot later. Ik ga nog even in de jacuzzi met mijn broertje om te ontspannen en ook nog even met hem praten en dan slapen.
Groetjes,
M&M’s
@M&M's
Eerst en vooral wil ik zeggen dat ik ook Gay ben, dus geen probleem hoor! :)
Wat was ik super blij bij het lezen dat Luca bij stond. En jij dan nog in je blootje 😛 Maar dat is bijzaak.
Ook ben ik blij met de reactie van Luca zijn papa, nu nog hopen dat zijn mama haar zoon begrijpt.
Het is al ingewikkeld en zwaar genoeg voor een jongere om uit de kast te komen. Dan verwacht je als jongere volgens mij toch wat steun en begrip van de mensen die je lief hebben.
Dikke knuffel
Grtjs
West-Vlamingboy
Eerst en vooral wil ik zeggen dat ik ook Gay ben, dus geen probleem hoor! :)
Wat was ik super blij bij het lezen dat Luca bij stond. En jij dan nog in je blootje 😛
Maar dat is bijzaak.Ook ben ik blij met de reactie van Luca zijn papa, nu nog hopen dat zijn mama haar zoon begrijpt.
Het is al ingewikkeld en zwaar genoeg voor een jongere om uit de kast te komen. Dan verwacht je als jongere volgens mij toch wat steun en begrip van de mensen die je lief hebben.
Dikke knuffel
Grtjs
West-Vlamingboy
@West-Vlamingboy,
Hoi, bedankt voor je berichtje. Ik vind het hartstikke lief dat je me wat stuurt en zo met ons meeleeft. Dit soort reacties heb ik ff nodig om weer nieuwe energie te krijgen voor wat nog allemaal volgt. Sorry, ik had er al eerder op willen reageren, maar was weg afgelopen avond en nu ben ik een beetje bekaf, dus uitgebreidere reactie stuur ik morgen (ochtend hoop ik), nou ja, later vandaag als ik weer wakker ben.
Liefs,
M&M’s
Hoi, bedankt voor je berichtje. Ik vind het hartstikke lief dat je me wat stuurt en zo met ons meeleeft. Dit soort reacties heb ik ff nodig om weer nieuwe energie te krijgen voor wat nog allemaal volgt. Sorry, ik had er al eerder op willen reageren, maar was weg afgelopen avond en nu ben ik een beetje bekaf, dus uitgebreidere reactie stuur ik morgen (ochtend hoop ik), nou ja, later vandaag als ik weer wakker ben.
Liefs,
M&M’s
@West-Vlamingboy,
Ah ja, als je ook gay bent zal je sommige dingen misschien wel beter begrijpen en misschien heb je zelf ook wel dingen meegemaakt. Ik hoop niet vervelende dingen, maar vooral de leuke, maar ja meestal komt het één niet zonder het andere. Ben je al uit de kast en ging dat goed en heb je al een vriendje (gehad) of ben je verliefd of ben je nog niet zover.
Okay, eerst maar even verder met het verhaal:
Het komt misschien raar over dat ik bloot was, maar we wonen in NL vlak bij het strand en onze ouders hebben daar een zaak, dus komen we ook heel vaak op het strand en liefst het naaktstrand (van kleins af aan met hele gezin). Tegenwoordig ga ik meestal alleen met mijn tweelingbroertje, soms ook nog andere broer en vrienden. Ik was dus helemaal mooi bruin en nu heb ik al bijna de hele week een zwembroek aan en je kunt al verschil zien en dat vind ik niet zo mooi. Daarom zijn we in de tuin in Frankrijk ook vaak bloot. Die Duitse jongens ook.
Dus ja, Luca had pech of geluk haha. Ik heb het er nog niet echt met hem over gehad, omdat we toen hij er net was wel andere dingen aan ons hoofd hadden. Hij was helemaal overstuur. Op een gegeven moment had ie wel gevraagd of ik het vervelend vond dat hij mij zo zag en of ik niet liever iets aan wilde trekken en toen zei ik dat het mij niet uitmaakte, maar dat ik wel wat aan wilde doen als hij dat prettiger vond, maar dat hoefde van hem niet, dus het was niet echt een issue. Verder hebben we het er niet over gehad.
Maar goed dat hij overstuur was had ik al geschreven gisteren. We hadden afgesproken dat Luca rond 16.00 uur weer naar huis zou gaan en ik vond het geen goed idee om hem alleen te laten gaan. Ik was bang dat hij het zeg maar alleen niet zou redden thuis, maar ik wist ook niet of ik wel welkom zou zijn en of het sws een goed idee was. Luca wilde het wel graag, dus heb ik het gedaan. We hebben het er een beetje over gehad over hoe hij dacht dat het zou lopen en hij wist echt niet of zijn moeder dat zou trekken. Eén ding dat we zeker wisten was dat het heel erg ongemakkelijk zou worden. Hij houdt ook heel veel van zijn moeder en wil geen nare dingen over haar zeggen en ik wil me er eigenlijk niet mee bemoeien in de zin dat ik iemand ga veroordelen ofzo. Ik ken die mensen eigenlijk niet, nou ja, die vader een heel klein beetje en daarvan weten we dat hij aan Luca’s kant staat. Ik heb nog nooit ergens zo tegenop gezien. Maar ik moest dit gewoon doen voor Luca. Ik stelde Luca voor om een kadootje mee te nemen voor zijn papa en mama om daarmee te laten zien dat hij van ze houdt en een beetje om het ijs te breken (bij 30 graden Celcius, maar ok). Dus ik had de kadootjes betaald voor hem, want hij had alleen een zwembroek en slippers aan en verder niks bij hem. Luca had bloemen uitgezocht voor zijn mama en chocolade voor zijn papa en zusjes. Het ging vooral om het gebaar. Nu was het tijd om naar zijn huis te gaan. Wow dat was echt moeilijk. Ik wist niet of ik binnen zou mogen en daarom had ik Luca al sterkte gewenst en beloofd dat ik hem hoe dan ook nog zou gaan zien en spreken. Hopelijk in Frankrijk en anders als we weer thuis waren. We hadden voor de zekerheid ook al afscheid van elkaar genomen voor in het slechtste geval. Onze harten klopten als gekken, je zag de slagader in zijn hals kloppen en hij was zo gespannen toen we bij hem thuis aankwamen. We durfden niet aan te kloppen en wilden het liefste ergens anders zijn. We gingen bijna dood van de spanning. Kort daarvoor had ik zijn hand nog vast gehouden, maar om het niet nog erger en moeilijker te maken voor zijn mama besloten we dat we dat niet meer zouden doen nu. Plotseling ging de deur open en zagen we Luca’s papa. Luca rende in zijn armen en begon te huilen, ik had ook tranen. Luca’s papa wenkte mij en sloeg zijn armen om ons heen. Dat voelde zo goed. Hij zei wat lieve dingen tegen Luca, van het komt wel goed en papa houdt van je. Daar stonden we samen met betraande gezichten en we wisten niet wat ons nog te wachten stond met zijn mama. Ik wil niks vervelends over haar zeggen en Luca ook niet, want ze heeft altijd goed voor Luca gezorgd en heeft hem altijd willen beschermen tegen alle kwaad van de wereld. Zij dacht dat gay zijn het leven voor Luca moeilijker zou maken dan dat hij hetero zou zijn, maar ja, gay zijn is geen keuze. Haar bedoelingen waren goed, maar ontkennen dat Luca op jongens valt maakt hem heel erg ongelukkig. Tegen beter weten in heeft ze geprobeerd dit vol te houden, maar nu kon dat niet meer. Het is een hele grote stap voor haar, dat snappen we ook wel. Luca’s papa had ons inmiddels naar de woonkamer meegenomen en daar was Luca’s mama. Luca viel huilend in haar armen en zei “sorry mama, wees ajb niet boos op mij” en toen zei ze “het komt allemaal wel goed en ik houdt van je, dat weet je toch, maar ik vind het zo moeilijk en eigenlijk wist ik het wel, maar ik wilde je beschermen. Wow, het was super ongemakkelijk om er bij te zijn, maar tegelijkertijd één van de mooiste dingen die ik ooit heb kunnen doen, al was het vooral de verdienste van de papa en mama en mijn bijdrage in dit alles was niet zo groot denk ik. Het waren Luca’s papa en vooral mama die grote stappen hebben gezet. Ik kreeg ook een knuffel van zijn mama en daarna heb ik Luca een hug gegeven. De zusjes waren er ook bij en gingen Luca ook kussen. Het was zo mooi en zo spannend van te voren. Maar de eerste druk was er af. Daarna gingen we wat drinken en het gesprek was eerst echt super ongemakkelijk. Ik vroeg of zei eigenlijk dat ik beter zo weer weg zou gaan, omdat ze dan rustig samen konden zijn en ik zei dat ik hoopte dat Luca en ik elkaar snel weer zouden mogen zien op het strand ofzo. Maar de mama zei dat ik moest blijven en ook voor het eten. Dus dat heb ik gedaan en hoe langer ik er was, hoe ontspannener de sfeer werd. Ik had nog wat buiten gespeeld met de bal met de zusjes, zodat Luca en zijn papa en mama even alleen konden praten. Het was een onwerkelijke dag. Dit had ik nooit kunnen bedenken. Het was aan de ene kant echt verschrikkelijk hartverscheurend en aan de andere kant zo mooi. Ik denk dat het wel goed komt nu tussen Luca en zijn mama, de papa was al (meer) aan zijn kant. Het zal nog wel wat tijd kosten. Maar grote stappen zijn gezet. Wat had mijn ontmoeting met Luca hun vakantie en leven op zijn kop gezet…
Ik moet er niet aan denken wat er gebeurd zou zijn als ik niet thuis was, toen Luca langs kwam toen hij “gevlucht” was van thuis. Ik kan niet zeggen dat ik een voorgevoel had, maar ik had het er wel met mijn broertje over gehad, wat we voor hem zouden kunnen doen. Ik was niet zo ziek dat ik niet mee had gekund naar Monaco, maar met Luca in mijn achterhoofd was het gemakkelijk om te beslissen thuis te blijven en ik ben blij dat ik dat gedaan heb. Ik kende Luca’s verhaal toen nog niet, maar ik heb eerder gezien hoe een jongen thuis niet geaccepteerd werd door zijn ouders omdat hij op jongens valt. En daarom ben ik extra blij dat ik hem ontmoet heb en hem mijn schouder heb kunnen geven. Time will tell what happens in the future. Hoe dan ook ben ik blij voor hem dat hij nu uit de kast is thuis.
Dit verhaal is dus niet alleen de ontmoeting met Luca, maar ook zijn coming-out. Wow.
Het is net wat je zegt West-Vlamingboy, het is al zo moeilijk om uit de kast te komen en steun van je directe familie daarbij is super belangrijk. Ik vertrouw er op dat het goed komt en ik hoop nog lang contact met Luca te hebben en wie weet wat er nog uit komt. Er zullen ongetwijfeld nog genoeg dingen komen waar Luca’s papa en mama nog aan moeten wennen. Bijvoorbeeld als Luca met een vriendje thuis komt. Oh ja er is dus nog een klein dingetje dat Luca’s papa en mama nog niet weten (misschien wel vermoeden, maar dat weet ik niet): ze weten nog niet dat ik en mijn tweelingbroertje gay zijn. Om dat vandaag ook nog te vertellen zouden ze niet overleefd hebben, denk ik. Dus er volgt nog wel een verhaal, denk ik. We hebben nog ruim anderhalve week hier samen in Frankrijk,
dus ik ga jullie op de hoogte houden van de ontwikkelingen.
Groetjes,
M&M’s
Ah ja, als je ook gay bent zal je sommige dingen misschien wel beter begrijpen en misschien heb je zelf ook wel dingen meegemaakt. Ik hoop niet vervelende dingen, maar vooral de leuke, maar ja meestal komt het één niet zonder het andere. Ben je al uit de kast en ging dat goed en heb je al een vriendje (gehad) of ben je verliefd of ben je nog niet zover.
Okay, eerst maar even verder met het verhaal:
Het komt misschien raar over dat ik bloot was, maar we wonen in NL vlak bij het strand en onze ouders hebben daar een zaak, dus komen we ook heel vaak op het strand en liefst het naaktstrand (van kleins af aan met hele gezin). Tegenwoordig ga ik meestal alleen met mijn tweelingbroertje, soms ook nog andere broer en vrienden. Ik was dus helemaal mooi bruin en nu heb ik al bijna de hele week een zwembroek aan en je kunt al verschil zien en dat vind ik niet zo mooi. Daarom zijn we in de tuin in Frankrijk ook vaak bloot. Die Duitse jongens ook.
Dus ja, Luca had pech of geluk haha. Ik heb het er nog niet echt met hem over gehad, omdat we toen hij er net was wel andere dingen aan ons hoofd hadden. Hij was helemaal overstuur. Op een gegeven moment had ie wel gevraagd of ik het vervelend vond dat hij mij zo zag en of ik niet liever iets aan wilde trekken en toen zei ik dat het mij niet uitmaakte, maar dat ik wel wat aan wilde doen als hij dat prettiger vond, maar dat hoefde van hem niet, dus het was niet echt een issue. Verder hebben we het er niet over gehad.
Maar goed dat hij overstuur was had ik al geschreven gisteren. We hadden afgesproken dat Luca rond 16.00 uur weer naar huis zou gaan en ik vond het geen goed idee om hem alleen te laten gaan. Ik was bang dat hij het zeg maar alleen niet zou redden thuis, maar ik wist ook niet of ik wel welkom zou zijn en of het sws een goed idee was. Luca wilde het wel graag, dus heb ik het gedaan. We hebben het er een beetje over gehad over hoe hij dacht dat het zou lopen en hij wist echt niet of zijn moeder dat zou trekken. Eén ding dat we zeker wisten was dat het heel erg ongemakkelijk zou worden. Hij houdt ook heel veel van zijn moeder en wil geen nare dingen over haar zeggen en ik wil me er eigenlijk niet mee bemoeien in de zin dat ik iemand ga veroordelen ofzo. Ik ken die mensen eigenlijk niet, nou ja, die vader een heel klein beetje en daarvan weten we dat hij aan Luca’s kant staat. Ik heb nog nooit ergens zo tegenop gezien. Maar ik moest dit gewoon doen voor Luca. Ik stelde Luca voor om een kadootje mee te nemen voor zijn papa en mama om daarmee te laten zien dat hij van ze houdt en een beetje om het ijs te breken (bij 30 graden Celcius, maar ok). Dus ik had de kadootjes betaald voor hem, want hij had alleen een zwembroek en slippers aan en verder niks bij hem. Luca had bloemen uitgezocht voor zijn mama en chocolade voor zijn papa en zusjes. Het ging vooral om het gebaar. Nu was het tijd om naar zijn huis te gaan. Wow dat was echt moeilijk. Ik wist niet of ik binnen zou mogen en daarom had ik Luca al sterkte gewenst en beloofd dat ik hem hoe dan ook nog zou gaan zien en spreken. Hopelijk in Frankrijk en anders als we weer thuis waren. We hadden voor de zekerheid ook al afscheid van elkaar genomen voor in het slechtste geval. Onze harten klopten als gekken, je zag de slagader in zijn hals kloppen en hij was zo gespannen toen we bij hem thuis aankwamen. We durfden niet aan te kloppen en wilden het liefste ergens anders zijn. We gingen bijna dood van de spanning. Kort daarvoor had ik zijn hand nog vast gehouden, maar om het niet nog erger en moeilijker te maken voor zijn mama besloten we dat we dat niet meer zouden doen nu. Plotseling ging de deur open en zagen we Luca’s papa. Luca rende in zijn armen en begon te huilen, ik had ook tranen. Luca’s papa wenkte mij en sloeg zijn armen om ons heen. Dat voelde zo goed. Hij zei wat lieve dingen tegen Luca, van het komt wel goed en papa houdt van je. Daar stonden we samen met betraande gezichten en we wisten niet wat ons nog te wachten stond met zijn mama. Ik wil niks vervelends over haar zeggen en Luca ook niet, want ze heeft altijd goed voor Luca gezorgd en heeft hem altijd willen beschermen tegen alle kwaad van de wereld. Zij dacht dat gay zijn het leven voor Luca moeilijker zou maken dan dat hij hetero zou zijn, maar ja, gay zijn is geen keuze. Haar bedoelingen waren goed, maar ontkennen dat Luca op jongens valt maakt hem heel erg ongelukkig. Tegen beter weten in heeft ze geprobeerd dit vol te houden, maar nu kon dat niet meer. Het is een hele grote stap voor haar, dat snappen we ook wel. Luca’s papa had ons inmiddels naar de woonkamer meegenomen en daar was Luca’s mama. Luca viel huilend in haar armen en zei “sorry mama, wees ajb niet boos op mij” en toen zei ze “het komt allemaal wel goed en ik houdt van je, dat weet je toch, maar ik vind het zo moeilijk en eigenlijk wist ik het wel, maar ik wilde je beschermen. Wow, het was super ongemakkelijk om er bij te zijn, maar tegelijkertijd één van de mooiste dingen die ik ooit heb kunnen doen, al was het vooral de verdienste van de papa en mama en mijn bijdrage in dit alles was niet zo groot denk ik. Het waren Luca’s papa en vooral mama die grote stappen hebben gezet. Ik kreeg ook een knuffel van zijn mama en daarna heb ik Luca een hug gegeven. De zusjes waren er ook bij en gingen Luca ook kussen. Het was zo mooi en zo spannend van te voren. Maar de eerste druk was er af. Daarna gingen we wat drinken en het gesprek was eerst echt super ongemakkelijk. Ik vroeg of zei eigenlijk dat ik beter zo weer weg zou gaan, omdat ze dan rustig samen konden zijn en ik zei dat ik hoopte dat Luca en ik elkaar snel weer zouden mogen zien op het strand ofzo. Maar de mama zei dat ik moest blijven en ook voor het eten. Dus dat heb ik gedaan en hoe langer ik er was, hoe ontspannener de sfeer werd. Ik had nog wat buiten gespeeld met de bal met de zusjes, zodat Luca en zijn papa en mama even alleen konden praten. Het was een onwerkelijke dag. Dit had ik nooit kunnen bedenken. Het was aan de ene kant echt verschrikkelijk hartverscheurend en aan de andere kant zo mooi. Ik denk dat het wel goed komt nu tussen Luca en zijn mama, de papa was al (meer) aan zijn kant. Het zal nog wel wat tijd kosten. Maar grote stappen zijn gezet. Wat had mijn ontmoeting met Luca hun vakantie en leven op zijn kop gezet…
Ik moet er niet aan denken wat er gebeurd zou zijn als ik niet thuis was, toen Luca langs kwam toen hij “gevlucht” was van thuis. Ik kan niet zeggen dat ik een voorgevoel had, maar ik had het er wel met mijn broertje over gehad, wat we voor hem zouden kunnen doen. Ik was niet zo ziek dat ik niet mee had gekund naar Monaco, maar met Luca in mijn achterhoofd was het gemakkelijk om te beslissen thuis te blijven en ik ben blij dat ik dat gedaan heb. Ik kende Luca’s verhaal toen nog niet, maar ik heb eerder gezien hoe een jongen thuis niet geaccepteerd werd door zijn ouders omdat hij op jongens valt. En daarom ben ik extra blij dat ik hem ontmoet heb en hem mijn schouder heb kunnen geven. Time will tell what happens in the future. Hoe dan ook ben ik blij voor hem dat hij nu uit de kast is thuis.
Dit verhaal is dus niet alleen de ontmoeting met Luca, maar ook zijn coming-out. Wow.
Het is net wat je zegt West-Vlamingboy, het is al zo moeilijk om uit de kast te komen en steun van je directe familie daarbij is super belangrijk. Ik vertrouw er op dat het goed komt en ik hoop nog lang contact met Luca te hebben en wie weet wat er nog uit komt. Er zullen ongetwijfeld nog genoeg dingen komen waar Luca’s papa en mama nog aan moeten wennen. Bijvoorbeeld als Luca met een vriendje thuis komt. Oh ja er is dus nog een klein dingetje dat Luca’s papa en mama nog niet weten (misschien wel vermoeden, maar dat weet ik niet): ze weten nog niet dat ik en mijn tweelingbroertje gay zijn. Om dat vandaag ook nog te vertellen zouden ze niet overleefd hebben, denk ik. Dus er volgt nog wel een verhaal, denk ik. We hebben nog ruim anderhalve week hier samen in Frankrijk,
dus ik ga jullie op de hoogte houden van de ontwikkelingen.
Groetjes,
M&M’s
Omg ik zit gewoon met tranen in mijn ogen en kippenvel ik vind het zo knap van jullie alle 2 dat jij hebt volgehouden want zonder jou was hij niet uit de kast gekomen? ik hoop snel nog wat te lezen van jullie big hug van mij?
heb ook een vriend die op jongens valt echt hij is aardiger dan "hetero " jongens en ik weet zeker dat jullie ook zo aardig zijn ik hoop snel weer wat te horen van jullie!!??
heb ook een vriend die op jongens valt echt hij is aardiger dan "hetero " jongens en ik weet zeker dat jullie ook zo aardig zijn ik hoop snel weer wat te horen van jullie!!??
Wow!.. Wat knap dat jullie hier gwn over durven te schrijven! Als ik gay zou zijn.. zou ik dat echt niet durven! Respect!
?En wat aardig van je/jullie.. dat jullie heb hebben gesteund/geholpen! Het zijn mooie verhalen om te lezen! 😉 Blijf schrijen, ben erg benieuwd! Nouja, goodluck.. groetjes, Anoniem8090
?En wat aardig van je/jullie.. dat jullie heb hebben gesteund/geholpen! Het zijn mooie verhalen om te lezen! 😉 Blijf schrijen, ben erg benieuwd! Nouja, goodluck.. groetjes, Anoniem8090
Heb = hem schrijen = schrijven
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
