Nou hier begint mijn verhaal.
Ik was op zomerkamp met scouting voor de eerste keer( was super leuk had allemaal nieuwe vrienden gemaakt)
De laatste nacht moet iedereen ook de jongens onder zeil slapen.
Ik lag dus naast een jongen die ik al een tijdje kende ik zat vroeger ook op scouting maar ik vond het toen niet zo leuk meer.
Ik had best veel heimwee en ik vertelde dat dus aan hem hij gaf me een knuffel en probeerde mij de hele tijd aan het lachen te krijgen
Uiteindelijk praatte ik heel veel over hem dus toen kwam ik erachter dat ik een crush op hem had.
Ik vertelde het aan zijn beste vriend en ik vroeg aan hem of hij het tegen hem wou zeggen
Hij vertelde het aan hem maar hij zei nee.
Ik had toen medicijnen die niet zo goed bevielen bij mij (depressie, zelfmoordgedachte)
Uiteindelijk ben ik in gesprek met hem geweest en toen waren dus gewoon vrienden
OKE MENSEN HIER KOMT EEN GROTE PLOTTWIST
Pas was er weer zomerkamp en alle meiden en een paar jongens vonden mij en die jongen dus heel schattig samen (er was ook een roddel dat ik met hem in de bosjes had lopen zoenen 
)
Hij heeft dus ook een broertje en die had dus iets vertelt aan mijn bff wat ik dus niet mocht weten
Bff kon haar bakkes weer niet houden dus ze vertelde het
Wat nou dus bleek was dat hij wel verliefd op mij was en ja wou zeggen maar zijn vrienden pestte mij en beïnvloedde hem compleet dus hij zei nee alleen om mij te beschermen
Mijn bff is super sneaky wat zij dus deed was ze ging achter een boom staan vlakbij de keuken van hun en alleen zijn broertje en hij stonden daar
Zijn broertje vroeg waarom heb je nou nee tegen haar gezegd? En hij zei om haar te beschermen dat weet je toch?
Wat zou je doen als ze je weer zou vragen?
Ik heb me er al bij neer gelegd dat we vrienden zijn ik vind haar nog wel een klein beetje leuk maar het is goed zo
Toen ik dit hoorde voelde me ik opeens super blij en voelde ik me een stuk meer zelfverzekerd
Ik heb namelijk ADHD en autisme en ik dacht dat hij me daarom afwees
Super bedankt voor het lezen van mijn verhaal 
