Hoi allemaal, ik ben Sjardy en zoals je in mijn  eerste topic kon lezen ben ik een tijd in “een buitenland” (ivm anonimiteit etc) . Ik ben inmiddels al een stuk  meer gewend en alles begint steeds normaler te voelen, alhoewel het wel heel anders is dan in Nederland, daar blijf ik me goed van bewust.  Nu heb ik een probleempje dat  ik gevoelens heb gekregen voor de jongen waar ik het over had in mijn eerste topic.  Hij is een leuke knappe jongen, is grappig, stoer, mooi om te zien, soms ondeugend, krijgt wel eens straf, is eerlijk, deelt alles wat hij heeft. En ik vind hem mooi inderdaad:  Halflang haar, mooie ogen,  meestal zie ik hem in schooluniform dus jasje polo korte broek en kniekousen en dat staat hem zelfs stoer haha. Hij zit op judo en hij volleybalt en is heel sportief. etc etc.  kortom ik voel verliefdheid.  Eigenlijk begon het  die allereerste keer dat hij  als straf op de knieën voor de klas moest zitten, toen vond ik ‘m al grappig en had ik ook met hem te doen en dat gevoel is gebleven. En sterker geworden.  Als ik hem zie dan wordt ik blij, als ik hem spreek nog meer. Ik kom bij hem thuis en hij bij mij en hij is heel netjes in manieren (dat is hier ook heel normaal trouwens). Zucht, ik ben denk ik als een blok gevallen. Maarja, allemaal leuk, maar ik ben hier waarschijnlijk wel een keer weer weg en naar Nederland terug. Ligt aan het werk van mij  moeder. Dus elke keer als ik aan hem denk, hem voor me zie of hem probeer te tekenen :) dan denk ik ook , dit kan ook zo weer eindigen.  Is het slim van mij om verliefd te worden of kan ik dit beter afremmen en niet doen omdat het anders heel zwaar wordt als ik weer wegga? Ik vind het moeilijk. Wie heeft goede raad voor mij ? Dankjewel vast voor het meedenken!

Lieve groetjes Sjardy, 14