Hallo,
Ik zal me voorstellen (niet in detail): ik ben J en ik ben 15 jaar oud en ik ben een buitenlander.
In de basisschool heb ik echt een leuke tijd gehad: veel vrienden gemaakt en echte leuke mensen leren kennen (natuurlijk, want als kind heb je niet veel bewustzijn en kan je niet heel veel verder nadenken).
In de middelbare school kwam daar een verandering in: ik had een beste vriend die niet meer in m'n klas zat vanwege het niveau en ik moest dus nieuwe vrienden maken en dat is heel lastig als introvert.
Uiteindelijk een "vriendengroep" gevonden met best wel wat buitenlandse mensen en ik voelde me wel fijn, maar in de 2de klas werd ik gewoon buitengesloten. En dat kwam keihard aan, ik kwam in een enorme depressie: ik ging allemaal denken waarom ze me niet mogen en ben ik wel goed genoeg en moet ik nog aardiger zijn.
Ik werd zo onzeker over mezelf als buitenlander dat ik het niet meer zag zitten. Ik heb me eruit geholpen met m'n beste vriend die wel vrienden had gemaakt (en die Nederlander is) en daarmee raakte ik bevriend. Die "vrienden" waren allemaal Nederlands, maar best aardig.
Ik heb nog steeds contact een beetje, maar het zijn geen vrienden, we vallen soort van uit elkaar vanwege de niveau's.
Mijn beste vriend heeft inmiddels een nieuwe vriendengroep gevonden waar ik ook heel graag bij wou en dat gaat al een jaar aan de gang, maar het lijkt alsof ik gewoon niet erbij hoor.
Ik kreeg gisteren een WhatsAppberichtje in de groepsapp: er stond letterlijk.
"We hebben al als vriendengroep afgesproken" en ik wist van niets, ik was zo teleurgesteld, het leek wel alsof ze niet eens wisten dat ik in de groepsapp zat. En iemand die de groep net 3 maanden geleden had leren kennen kreeg voor mijn neus een berichtje: "JIJ mag wel komen hoor".…
Ik was serieus echt teleurgesteld, ik dacht echt van:"dit gebeurd nu de 2de keer".
Ik heb alleen mijn beste vriend nog, maar ik weet niet eens of het een vriend is, hij laat me gewoon eigenlijk stikken (Misschien niet zo bedoeld, maar zo merk ik het wel).
En het ergste is dat ze dat gewoon "in your face" doen, ze denken er niet eens over na. En ik word er helemaal moedeloos van.
Ik heb naast mijn "vriend" geen vrienden, omdat ik introvert ben en de "vrienden" die ik maak sluiten me gewoon buiten en zeggen alleen iets tegen mij als ze iets nodig hebben.
Het lijkt alsof iedereen die ik ken mij valse hoop geeft.
Is er enige hoop nog? Moet ik er iets van zeggen of moet in gewoon alles verlaten (de groepsapp).
Ik hoop dat er mooi advies komt, want ik ben best een zorgzame persoon en ik heb het beste met iedereen voor en ik ben meestal degene die advies geeft, maar ik denk dat ik ook advies nodig heb. Haha
Alvast bedankt voor de reacties.
-J