Hoi hoi,
Ik zit al een hele poos met iets dus typ maar hier in de hoop een beetje achter mijn antwoord komen.
Ik zal het kort proberen uit te leggen:’
Ik heb al bijna een jaar lang een relatie met mijn vriendin. Ze is ontzettend lief, loyaal en is er altijd voor me.
Toch heeft ze veel problemen zoals trauma's en is ze snel bang. Ik voel me elke dag soms meer een therapeut die haar van het huilen moet houden.
Ik zie haar vaak en toch komt dat door het opwekken van gevoel van medelijden.
Dan is er weer iets aan de hand of dan heeft ze weer de trein gemist dus moet ze wel slapen.
Ook kan ik geen ruzie met haar maken want zij zegt al te snel sorry ook als het niet haar fout is.
Hierdoor krijg ik voornamelijk een gevoel van dat het moet en niet meer omdat het leuk is.
Ze is ontzettend jaloers en praten met andere meiden is iets waar haar heel verdrietig maakt.
Toch mis ik heel erg voor mijn gevoel het praten met andere meiden.
Ik merk de laatste tijd al vaak dat ik het uitgaan en met andere meiden praten/flirten mis.
Laatst heb ik een meisje ontmoet en daar loop ik nu een paar dagen mee te praten. Ik voel hier een soort kick/vlam bij. Iets wat ik al lang niet gehad heb.
Ik zal nooit vreemd gaan maar toch voelt het fout dat ik dat gevoel kreeg.
Wat moet ik toch doen?
Ondanks dat ze zo lief, loyaal en geweldig is het uitmaken omdat ik me soms meer een therapeut voel en dingen mis?
Of bij haar blijven en toch veel strugglen met haar problemen?
Ik heb het eigenlijk zo getroffen met haar maar het voelt soms gewoon niet goed.
Het laatste wat ik wil is haar aan het lijntje houden
Ik struggle zelf al met genoeg dingen…
Bedankt voor het lezen