Beste forumleden,
Een lang verhaal. (Als je meteen mijn vragen wilt beantwoorden, scrol naar beneden) Maar dit is mijn verhaal en gevoel waar ik mee zit.
Ik ben een jongen van 18 jaar en ik heb letterlijk nog nooit verkering gehad.
Ik zit er heel erg mee en zit constant te piekeren hierover. Bijna overal waar ik naar kijk, zie ik stelletjes. Vaak zijn ze nog jonger dan ik. Ik wordt daar jaloers van (Niet vervelend jaloers).
Wat ik ook heb, (absoluut niet arrogant bedoeld) sommige mensen, familie of kennissen van mijn ouders zeggen dat ik er goed uit zie. En soms bij een winkel heb ik ook speciaal oogcontact met de caissière. (Ze lacht vaker, kijkt dieper in mijn ogen, soms blozen, zenuwachtig zijn of gewoon vaker kijken als ik er aan kom lopen.) Vaak waren de caissière’s behoorlijk knappe meiden. (Nogmaals, niet arrogant bedoeld, maar ik maak het echt mee )
En elke keer naar afloop heb ik dan gemixte gevoelens. Aan de ene kant heb ik heel blij. Ik krijg er wel een vrolijk gevoel van, maar aan de andere kant wordt ik er soms nóg depressiever van, want dan wordt ik extra geconfronteerd met het feit dat ik nog nooit verkering heb gehad.
Vaak zeggen mensen “Jouw tijd komt nog wel” of “Wat mooi! Je gaat echt voor de ware”
Daar heb ik niets aan en wordt daar ook chagrijnig van. Vaak hebben die mensen juist wel verkering of verkering gehad. En daarbij, ik kan niet meer wachten. Ik wil zo graag een vriendin. Ik vind het er ook niets moois aan, wat sommige mensen zeggen.
Ik vind het ook zeker niet mooi dat ik nog maagd en pas 1 keer heb gezoend. (Zoenen kan ik het niet noemen, ik moest van mijn vakantiegroepje die ik een keer had, geforceerd met een meisje zoenen. Wij konden er beide niets van.)
En ik ben bang voor de eerste keer sex. Ik weet absoluut niet wat ik moet doen en ik ben bang dat ik voor schut sta.
Het probleem is ook dat ik geen vrienden heb. Ik kan niet uitgaan, niet naar feestjes gaan of andere vrienden leren kennen, dus leer ik ook geen meisjes kennen.
Op de middelbare school ben ik 4 jaar lang gepest. Daarom wilde niemand met mij omgaan. Daardoor heb ik geen vrienden kunnen behouden en zit ik al jaren alleen op mijn kamer.
Elke keer als er activiteiten in de stad zijn waar veel mensen en jongeren op afkomen wordt ik verdrietig. Ik kan niet gaan. Ik vraag aan collega’s of zij met mij willen gaan, maar die willen nooit. Elke keer zeggen zij dat ze moeten kijken of ze kunnen. Als ik er steeds op terugkom, weten ze nog elke keer niet of ze kunnen en laten ze het steeds in het midden.
Dit is mijn verhaal.
Ik heb ook een vraag voor meisjes (liefst 16,17,18 jaar).
- Op wat voor jongens val je op?
- Wat voor jongenskapsel vinden jullie leuk?
- Wat voor kledingstijl vinden jullie leuk?
- Vinden jullie bijv. Polo’s leuk?
- Moet een jongen gespierd zijn?
- Is het erg dat een jongen van 18(+) nooit verkering heeft gehad?
- En is het erg dan een jongen van 18(+) nog maagd en onervaren is?
Als jullie andere tips of reacties hebben, hoor ik het graag!
Bedankt voor het lezen! Als jullie tips hebben of iets anders, hoor ik het graag!