Skip to main content

hoi allemaal! ik heb een vraagje…

 

ik ben namelijk vanaf groep 3 tot eigenlijk de 1e gepest. echt met in een hoekje drijven en ijsballen gooien enzo. het is dan ook mijn grootste angst om weer gepest te worden. ik zit nu in de 2e en er is een foto van mij gedeeld, een rare. de persoon die deze had gedeeld zei dat de foto alleen naar mijn beste vriend was gegaan, maar de hele klas wist ineens hoe de foto eruit zag, en iedereen ging hierom klooien.ik reageerde hier heel heftig op: het deed pijn en ik moest heel hard huilen. mijn docent zegt dat ik een trauma heb aan die lange periode pesten, maar zelf twijfel ik. 

wat vinden jullie? eerlijk zijn!!

Hey!  Misschien heb je wel een trauma, door dat gepest. Ik kan het natuurlijk niet zeker zeggen, dat zou je kunnen uitzoeken door het te bespreken met die docent of je mentor en als je er erg veel last van hebt, dan is dat niet fijn en dan mag je best hulp krijgen.  Als je er over durft te praten is dat al een mooi begin !  En ik vind het erg als mensen zoveel last van zulke gemene dingen hebben dus ik hoop dat je er snel mee verder kunt. Praat er over en uit je gevoel! 🙂 Veel strekte alvast!

Liefs Tover xxx


een trauma krijgen is best moeilijk. het lijkt erop dat het pesten je bijgebleven is, maar op een echt trauma lijkt het niet. je gedrag lijkt een normal respons op wat er gebeurd is in je verleden. trauma is een stuk heftiger.  maar ik ken jou niet persoonlijk, dus misschien lig ik fout,. 


Hee,

Laten we eerst beginnen over die ‘trauma’:

Of jij een trauma hebt bepaal ik natuurlijk niet, maar laten we als voorbeeld nemen: 1) Lisa is aangevallen door een hond met aggressie problemen, dus Lisa is bang geworden dat alle honden haar willen aanvallen. 2) Lisa is aangevallen door een hond met aggressie problemen, dus Lisa is bang dat voor DIEZELFDE hond.

Ik vind zelf dat je bij de eerste situatie wel echt een trauma heeft dus of jij een trauma hebt of niet moet je zelf achternagaan!

 

Nu over die rare foto:

Ik heb zelf vroeger wel eens meegemaakt dat er rare foto’s van mij werden gemaakt, dit vond ik toen echt niet leuk. Nu in de 2e worden er wel eens screenshots van mijn tiktoks gemaakt en er stickers van, zelf vind ik dit minder erg omdat het geen rare of erge foto’s zijn. Maar ik snap best hoe jij je nu voelt. Dus ik heb 2 oplossingen:

  1. Als het niet zo erg is zou ik het negeren, als jij er boos of verdrietig op reageert vinden veel jongeren dat grappig en zullen ze het vaker doen omdat ze ‘willen lachen’.
  2. Je kan aan je mentor vragen of hij/zij een soort oproep wil doen om geen foto’s van elkaar te verspreiden zonder dat iemand daar oké mee is. Het beste kan je mentor dan ook vermelden dat er dan ouders worden ingelicht en dat er een straf aan verbonden zit. Het is misschien even vervelend omdat je als ‘snitch’ word gezien maar dat ben je niet want dit is geen snitch, want je doet het omdat er rare dingen worden gestuurd om je belachelijk te maken.

Ik wil ook zeggen dat je dan natuurlijk zelf ook geen rare foto’s van andere mensen naar elkaar moet doorsturen omdat dit allemaal anders geen zin heeft…. Ik zou ook achternagaan of ze dit bij andere mensen ook doen want als ze het ook bij andere doen dan weet je dat het niks persoonlijks is.
 

Hopelijk heb je hier iets aan,

Xx Saar :)


Reageer