Skip to main content

heey,

jenna hier

ik heb een lang verhaal,,,,…

ik zit op een vrije school waar iedereen elkaar accepteert hoe die gene is!

ik de 1e was alles super gezellig en leuk. ik was een van de populairste,  totdat er in de 2e een nieuwe jongen bij ons in de klas kwam, ik noem hem nu even Jip. 

nou eerst was alles leuk en gezellig en soms gingen we met elkaar om gewoon in de klas, iedereen vond hem stoer en geweldig ,dus ik deed ook maar gewoon aardig want ik wilde niet buiten de mand vallen. hij pakte soms mijn flesjes drinken uit mijn tas en gooide hem door de school of in de prullenbak of hij dronk hem voor mijn neus op.  ik dacht dat het allemaal een grapje was, totdat hij een keer mijn schoen pakte en hem helemaal beneden in het hokje van de jongens wc, op de grond legde. ik vond dat echt zo gemeen, want daar liep ik dan, met een schoen aan en op mijn sok door de hele school.

later begon hij steeds gemene en dreigende opmerkingen te maken. Op en dag zei hij iets over mijn vriendin en pakt hij mijn tas af, dat gebeurde voor de gymzaal. Dus ik duwde hem en zei dat hij nu echt moest gaan stoppen. Ik gaf hem maar een klein duwtje maar hij viel zo over een stoepje in de prikkelbosjes. Nouja toen een paar dagen later zat ik voor hem in de klas en voelde ik wat in mijn achter jasje, hij had een passer in mijn rug gegooid, maar gelukkig had ik een colbert aan en voelde ik er niet heel veel van. Ik draaide me om en legde mijn hand op zijn tafel.. en Bam hij stak zo een pen in mijn hand. auw wat deed dat zeer. gelukkig was de les afgelopen dus kon ik huilend, wat mijn vrienden en mijn docent niet zagen naar de wc. toen ik naar de deur liep om het lokaal uit te gaan zei Jip: “wat jij bij mij heb gedaan is veel erger”. nou echt ik kon hem wel door de uitmoorden, wat ik natuurlijk niet heb gedaan. ik en mijn 3 vriendinnen hadden kantine-dienst, dus ik had tegen hun gezegd dat ik naar de wc ging en dat ik er zo aan zou komen. Ik belde mijn moeder huilend op en ze kwam er meteen aan met mijn tante. ze belde ook gelijk  mijn mentor en toen heb ik eerst een gesprek met mijn mentor gehad met volle gaos. toen is Jip na de pauze niet meer bij ons in de klas geweest. de volgende dag was hij ook geschorst. nouja toen is alles gewoon goed verlopen, hij deed niks meer. 

Een paar dagen later  waren we op het pleintje vlak bij onze school, waar de ‘Koele’ kinderen altijd childe. Toen zagen we Jip helemaal stoned zitten  met een vriend van hem. hij kon niet eens meer lopen zo erg. wij waren met meerdere meiden, 2 meiden waarmee we waren waren wel goed bevriend van hem. 1tje ging naar hem toe en vroeg wat er aan de hand was. ik voelde me schuldig want door mij was hij geschorst en had hij daardoor veel problemen, thuis en op school. Toen de pauze bijna voorbij was, stond iedereen om hem geen, ik wist niet meer wat ik moest doen. ik voelde me echt kapot. Hij bleef daar met 2 andere kinderen, want hij kon geen kant meer op. wij gingen met al die meiden naar de leerlingenzaken en toen was hij met hun naar school gelopen. De volgende dagen werden wij door iedereen uitgemaakt als qsnitchers en iedereen keek ons aan. ik werd helemaal gek. Jip had zelfs tegen mij alleen gezegd dat hij het fijn vond dat we het hadden gezegd, Maarja hij moest stoer doen natuurlijk bij zijn vrienden en ging dat natuurlijk niet zeggen.  ook durfde ik niet meer alleen te lopen door de school. na ongeveer 2 weken stopte al dat gezeik. 

nouja het Jip deed gewoon aardig en we gingen weer een beetje met ons om en het was gezellig, totdat hij opeens on nummer 1,2,3 en 4 noemde. Wij dachten huh, waar gaat dat over. Later kwamen wij er achter dat hij ons in zijn Snapchat had staan, als kanker snitch 1,2,3 en 4. ook begon hij weer gemene opmerkingen te maken en hij zij vaak express hard kanker, zodat ik het zou horen. btw, mijn vader heeft kanker, dus je moet dat echt niet zeggen tegen mij.

dus tijdens houtbewerking vroeg ik aan hem waarom hij ons er zo had in staan, hij werd woest en hij zij dat hij fk veel problemen had gekregen door ons en bla, bla bla. hij noemde mijn beste vriendin kanker mongool, toen werd ik woest. ook bedreigde hij mij en mijn vader. uiteindelijk was hij weggegaan. wij waren daarna gelijk naar leerlingenzaken gegaan om het te melden.

een dag later was Jip niet in onze klas. wij dachten dat hij geschorst was, maar dat bleek niet zo te zijn. in de middag toen we ons laatste lesuur hadden  kwam onze mentor in de klas en met de hoogste van de schoolleiding in de klas. bij mij kwam het er op neer dat Jip het slachtoffer was en dat de klas normaal tegen hem moest doen. dus in de klas was ik al boos en zat ik te puffen. toen ging ik na de les naar de wc en sloeg ik een paar keer tegen de deur aan, dat moest ik even doen haha.  toen ik uit de wc kwam zag ik de schoolleiding meneer tegen me vriendinnen praten, dus ik mengde in het gesprek en ik zei dat ik het er niet mee eens was en dat ik geen zin had in het gesprek met hem dus liep ik weg. hij zij als je nu wegloopt ben je morgen geschorst, dus ik zei; ‘schors me maar lekker’ en ik liep boos en huilend weg. ik weer me moeder gebeld en toen kreeg ik een gesprek met mijn mentor en nu hebben we een nieuwe afspraak, dat als Jip iets doet in de klas wat bij mij de grens over gaat, dan mag ik uit de klas en mag ik gelijk naar leerlingenzaken. 

2 dagen later hadden we weer hout bewerking en hadden ik veegdienst en met nog 2 vriendinnen veegdienst, dus we waren 15 minuten later uit, en we lopen de aula binnen en ik zie Jip staan en met zijn 17 jarige vriend die niet eens hier op school zat. Die jongen wilde naar ons toe lopen, maar Jip zei nee doe maar niet. en precies toen wij weggingen gingen hun ook weg. Die jongen wilde even onze gezichten zien, denk ik. 

nu ben ik best wel bang, want ik heb geen idee wat hierna gaat gebeuren… 

heeft er iemand tips of wilt erop reageren, ga je gang 

 

xx jennaaa

 

Hey jennaaa

 

Wat een verhaal :neutral_face:  Niet fijn dat er zulke spanning heerst tussen Jip en jou. Ik kan me voorstellen dat je hier angstig van wordt. 

 

Ik stel voor dat je je moeder en mentor grondig op de hoogte houdt van wat er gaande is. Laat hen bijvoorbeeld gerust weten dat Jip en een vriend jullie stonden op te wachten in de gang. Hoe beter je mentor op de hoogte is, hoe eenvoudiger het is voor deze om de situatie op te volgen. 

 

Verder lijkt het me verstandig om zo “neutraal” mogelijk met Jip om te gaan. Als jij van jouw kant niets verkeerd doet, kan Jip je niets maken. Ik kan me voorstellen dat het bij momenten onrechtvaardig kan aanvoelen om je bij uitdagingen koest te houden, maar toch lijkt het me best om rustig te blijven. 

 

Gr. Kenshin


hoi jenna 

wat naar om te horen ik wordt ook gepest maar dit gaat heel ver,

ik zit ook op de vrije school en op elke school heb je vertouwingspersonen  waar je tegen kan praten en je verhaal kwijt gaan uiteraard kan je ook naar je mentor gaan of met de kindertelefoon praten of met fier want dit moet echt stoppen het is niet normaal iemand moet zich veilig kunnen voelen op een plek waar hij/zij zich veilig mot voelen je moet het er niet bij laten en echt met iemand op school praten desnoods stuur je een mail naar de directeur maar iedereen moet gewaardeerd worden hoe hij/zij is en wie hi/zijj is en waar  hij/zij voor staat 

ik wens je het allerbeste en het gaat je super goed je zoekt hulp en dat is heel goed je gaat hier door heenkomen je bent een sterk kind en denk aan de dingen die wel leuk zij in je leven 

xoxo Qianne 


Reageer