Ik ben AnnoJongen, en ik wil graag mijn verhaal delen over hoe ik 4 jaar ben gepest, van groep 4 tot groep 8.

Ik was toen ik wat jonger was een beetje voller, een buikje zullen we zeggen. En natuurlijk was ik toen 'anders’ omdat ik niet snel kon rennen, of dun was. En dat was voor sommige uit mijn klas toen der tijd genoeg om mee te pesten zullen we zeggen. 

Het begon zeer onschuldig, het was een beetje treiteren, maar na een tijd werd het wel meer. Van in elkaar geslagen worden tot doodsbedreigingen. En van school veranderen kon ik niet door mijn zware vorm van autisme. 

Dag in dag uit krijg ik te horen dat ik een 'Speknek’ was, of ik was een 'Dikzak’.  Of soms kreeg ik weer een vuist in mijn maag, of een knie in mijn ballen. Ja.. minder prettig. Dit heeft toen der tijd veel met mij gedaan. Ik ben erg onzeker geworden en durfde niet meer voor mij zelf uit te komen. 

Ik zat in groep 8, de laatste maanden telden zich af. De dagen waren wederom er niet beter op geworden. En voor mij heeft het veel schade geleverd. Want hoe ik eerst was zou ik nooit meer worden. 

Ik zit nu in de 4de, en ben dol gelukkig met vrienden. Ik leer goed, en haal goede cijfers. Met de tijd gaat het wel beter. Maar schade zal het altijd hebben.

Het moreel van het verhaal: Denk goed na, wat je doet bij iemand. HET IS NIET NIKS! Dit is mijn verhaal, en laat ook is misschien jullie verhalen achter.

Groetjes!