Hoi,
Ik ben 12 jaar en wordt al sinds ik 5 jaar ben gepest. Ik zat op een Speciaal Onderwijs school, die school had ook een groep en een dagbesteding. Ik werd altijd gepest, zij maakten altijd misbruik van mij... de leerkrachten deden net zo hard mee. Ik kreeg nog amper school maar 1uurtje per dag. Daardoor ben ik vele achterstanden opgelopen waar ik nu nog steeds last van heb en altijd zal hebben. De kinderen die mij toen hebben gepest zie ik nu nog steeds. Mijn beste vriendin had zelf echt moeite thuis om normaal te reageren tegen haar ouders. ik Ze heeft het uit eindelijk verteld aan haar moeder en heeft ook toegeven dat er erge dingen gebeuren met mij. Ik heb dit jaren niet durven te vertellen omdat mijn moeder heel erg ziek was en we net bezig waren met echtscheiding. Mijn moeder heeft direct actief ondernomen en heeft mij van school verwijderd met goedkeuring van de schoolplichtig groep ofzo.. Ik heb toen 2maanden thuis gezeten.. I geen school helemaal niks. Uiteindelijk ben ik naar een veel betere school gegaan waarook meeste van mijn vrienden op zaten. Daar ging het de eerste dag helemaal fout. Het is al meer dan 100 keer fout gegaan. Dat komt omdat ik soms eigenwijs ben, ik niet tegen ongelijkheid kan en omdat ik arrgesieve problemen heb. ik ook heb ik lichtevoem van autisme.. In die tijd dacht ik aan zelfmoord.. I dat is mislukt. Mijn leven ging steeds meer naar beneden...Ik werd in mijn eigen dorp nog zelfs klem gereden zodat ik niet weg kon, toen heb ik de politie gebeld. ik ik kreeg depressie maar liet niemand het merken. Ik bleef doorgaan tot ik naar een andere school ging 2020. Toen ging het een beetje goed maar merkte toen pas.. hoeveel achterstand ik heb. Het gaat gelukkig steeds een beetje beter maar.. ik word nog steeds gepest en bedreigd. In mijn eigen straat.. op school.. In mijn eigen tuin. Ik voel mij nergens meer veilig dan in mijn eigen huis. Gelukkig is mijn telefoon verbonden met een surveillence dienst. Ik werd bedreigd via Instagram. Ook had ik ruzie met een pester in de taxi. (ik ga met de bus naar school) mijn oude school heeft dat nooit opgepakt.. Op dit moment heb ik twee woonadressen en woon regelmatig bij mijn pleegouders. Nu heb ik wel het gevoel.. dat ik niemand heb.. mijn familie zie ik niet meer.. mijn vader zie ik niet meer dan (hij is ene lul) and mijn halfbroertjes zie ik niet meer (we missen elkaar).. ik voel me gewoon leeg van binnen... ik krijg gedachtes dat als ik de pesters vermoord dat ik dan.. gewoon verder kan met leven.. dood is voor mij goed.. blijft in mijn hoofd rond gaan.. Ik ben er klaar mee om bedreigd te worden en mishandeld en/of gepest te worden. Ik laat zien. wat ik kan doen en wat ik doe als ze het lef hebben om mji nog een keer te pesten. ik maak ze dood.. I
ik weet zelf niet wat ik moet doen met mijn leven.. De pesters geven mij een grote deuk in mijn zelfvertrouwen
advies?
