Ik heb hier eerder over geschreven maar het eet me nog steeds op. Ik word al 4 jaar (mijn hele VO tijd) gepest. Niet alleen door populaire kinderen, nee, ik zat hierdoor alleen en geïsoleerd achterin de klas tot de docenten een groep rustigere meiden (vriendengroep van 11/12) gevraagd werden om mij te betrekken. Heel veel deden hier moeilijk over. Maar een paar kan ik soms mee overweg.
Nog steeds mogen veel mij niet, ik heb verder geen vrienden om ermee over te praten behalve online, maar daar red ik het niet mee. Je kan gerust de conclusie trekken dat iedereen bij mij op school een schijthekel aan mij heeft en ik ben altijd het pispaaltje. Het maakt niemand uit hoe ik me voel want het lijkt alsof ze mij als robot zien, alsof ze alles kunnen maken zonder dat ik het voel. Ik ben haast hun batterijtje, ik ben er om de energie van uit te plukken voor hun plezier en zodra ik leeg raak ben ik “chagrijnig” en “niet meer leuk”, dan “lijk ik haast wel op die ene docent” en ben ik “in de overgang”, “doe ik gewoon moeilijk”, want “het was maar een grapje” en “ik kan niks hebben”.
Er worden seksuele roddels en bewerkte plaatjes verspreid, ik “zie er niet goed uit” en ik ben “niet verdraagbaar” en het lelijkste wat ze over me kunnen verzinnen. Ik zeg expres al niks in de groepsapp met mijn klasgenoten, want ik zal vast wel wat verkeerd zeggen, maar ook in de groepsapp van mijn “vriendengroep” word het me nu moeilijk gemaakt. Het begint met een ongemakkelijke grap, natuurlijk seksueel getint zoals altijd, rare roddels enzo. Dan word ik uitgescholden omdat ik niks zeg, ben ik weer chagrijnig.
Dan word de beschrijving van de groep veranderd met nog meer rare woorden over mij. Ik zeg nog steeds niets, want ik weet dat dat het alleen maar erger maakt, dus ik haal het er gewoon uit. Dat gaat zo 20 keer door, dan word ik nog meer uitgescholden, ondertussen worden er nog meer dingen over mij bedacht om maar uit te drukken hoe raar ik ben. Ik kan nooit iets goeds doen.
Alle normale dingen die ik doe zijn voor hun raar, al is het hetzelfde wat ze zelf doen, zodra ik het doe, is het allemaal zo raar. Ik wil zo niet langer zo door. Al laat ik mijn dromen er voor achter, al hoef ik nog maar 2 maanden naar die school, ik ben leeg, iedereen heeft de pik op mij en wat ik ook doe of probeer ik word altijd zo gezien. Ik ben moe, ik heb er geen zin meer in, ik denk alleen maar aan mezelf iets aan te doen.
tekst aangepast door De Kindertelefoon ivm forumregel 10: plaats op het forum geen triggerende content
