Hallo allemaal ik ben Emelie416 ik ben 14 jaar oud en ben een meisje
Dit gaat wel even een verhaal worden ik hoop dat jullie me kunnen helpen want ik weet niet meer wat ik moet doen.
Ik ben op de basisschool gepest (ben er ook al eerder gepest door 3 meiden die in groep 6 erbij verhuisd van een andere school ik vond ze op dat moment aardig en lief.
Maar in groep 7 bleek het wel anders. Op dat moment zaten er 10 kinderen in mijn klas. Ik dacht altijd dat ik met iedereen vrienden was maar ze waren fake friends ze roddelde met die 3 meiden mijn beste vriendin keerde der rug toe en mijn andere bestie ging naar een andere school (zelfde probleem). En toen stond ik er alleen voor ik voelde me rot. Ik werd nooit gekozen en nooit gevraagd roddelde over me. En als ik iemand vroeg om af te spreken zeiden ze dat ze niet konden en zag ik ze wel weer met een ander over straat. Ik was alleen nuttig als ik iets voor hun kan beteken en anders lieten ze me vallen. De docenten (juffen) deden ook niets en deden alsof ze me zo goed helpte. Ik haate mezelf ik voelde zo rot ik was moe van het iedere dag huile. Ik heb zelfs aan gedacht om een einde aan mijn leven te maken maar gelukkig heb ik dat niet gedaan. Mijn ouders hebben alles geprobeerd en hebben me gelukkig naar een andere school gestuurd. Ik durfde niet zo veel ik was stil tot dat ik een vrienden groep ontmoeten ze waren zoo grappig ik ben zo blij dat ik hun heb. En ik heb zelfs een beste vriendin om nooit te vergeten.
Ik heb mezelf altijd op de 2de plek gezet ik wou altijd mensen helpen en met mensen praten als ze zich niet goed voelde. Ik wou dat ze zich op hun gemak voelde. Daarom deed ik dat. Ik deed het niet eens bewust maar ik ben om dit ben ik gebruikt.
Maar na een paar jaar weet ik niet zo goed hoe ik met mensen moet omgaan. En iedereen denkt dat het wel mee valt na die paar jaar snapt niemand me nog steed niet. En ik ben nog steeds bang en voel me rot. Maar gelukkig al minder. Maar hierdoor heb ik een soort masker gekregen een groot masker. Op het masker zie je me zo blij achter het masker voel ik me gebroken. Ik dacht als kind dat veel mensen mij later zouden mogen (dat zei mijn familie altijd). Misschien is het wel een groote karma. Of is het mijn schuld? Heb ik het fout gedaan of zij? Moet ik me schamen?
Ik hoop dat jullie misschien een oplossing weten
Groetjes Emelie416 xxx
