Ik ben een twaalf jaar oud meisje dat net van de basisschool naar de brugklas is gegaan. Ik heb op twee basisscholen gezeten, op de eerste werd ik gepest door mijn eigen vriendinnen. We waren meerdere keren naar de ‘meester’ gegaan, maar hij zei dat het gewoon een beetje plagen was. Dat was het niet. Ik ben toen uiteindelijk van die school afgegaan en naar een nieuwe in groep 6.
Toen in groep 6 had ik alleen best wat sociaal trauma en was ik best wel in mezelf gesloten. Ook ben ik een best grote nerd en vind ik boeken lezen leuk. Ik ben best vaak geinteresseerd in dingen en heb geen tot nauwelijks moeite met leren. Ik weet dat de meeste kinderen van mijn oude klas me een rare nerd vonden. Ik heb een best wel ‘bijzondere’ persoonlijkheid en ik volg een trend alleen wanneer ik hem zelf leuk vind. Pas rond groep 7 kreeg ik een vriendin maar ze was best wel pick me (dit is later belangrijk) en vond zichzelf heel erg zielig. Rond groep 8 had ik nog steeds maar 1 vriendin, maar zij werd echt door alles verdrietig dus al onze pauzes bestonden uit ik die haar troostte. Wanneer ik een zeldzaam verdrietig moment had was zij er niet voor mij. Ze ging liever om met de populaire groep. We kregen een enorme ruzie op het midden van het schoolplein toen iedereen keek en ze zei misschien dat ze niet populair was, iedereen mocht haar en stond voor haar op terwijl ze er niks mee te maken hadden. Ook de mensen die geen idee hadden waar de ruzie over (dat waren de meeste) gingen begonnen me allemaal te haten en wouden geen vrienden meer met mij zijn. We hadden de ruzie een soort van goedgemaakt maar rest van groep 8 was nog steeds best wel alleen.
Ik ben naar een internationale school gegaan waar je verplicht VWO advies nodig had + het was Engels dus niemand van mijn oude klas ging ernaar toe. Dat was fijn. Onze groepsapp bleef alleen wel bestaan. Elke keer dat ik wat zei dan was het zo van: ‘Wie vroeg 
’ en ‘niemand boeit’ en iedereen moest daar dan om lachen. Ook mijn ex beste vriendin. Vandaag had iedereen het over hun cijfers en ik zit op een IB school waarbij de cijfers op je rapport maar tot de 7 gaan en ik vertelde daar over. Ook over het feit dat mijn laagste cijfer een 3 is en dat dat voor gym is. Zelf vond ik dat best grappig gezien ik altijd klaagde over gym. Toen kwamen de reacties. Deze keer werd het me te veel en zei ik dat ze echt een kut klas was en ben ik uit de groepsapp gestapt. Ook zijn al hun contacten verwijderd. Ik hoef hun niet meer. Momenteel heb ik wel vrienden die door vuur en vlam voor mij zouden willen gaan, hun kan ik vertrouwen. Het trauma dat ik aan mijn ex-klas heb overgehouden bestaat nog steeds en ik weet niet of ik ooit nog iemand zo dicht bij mijn gevoelens laat komen.
