Hey

Alvast bedankt als je dit lees

Het eerste jaar op de middelbare was geen pretje.

Ik ben klein voor mijn leeftijd. (Of hun waren groot)

Elke dag werdt er tegen mij gezegd kleintje. Ik werdt er op een moment gek van. Ik durfde er ook niet over te praten.

Het werdt zo erg dat ik me vaak ziek melden. Op een moment ging ik helemaal niet meer naar school. Omdat het te zwaar was voor me. Er was een dag toen moest ik van me ouders echt naar school. Omdat ik geen duidelijke reden had.  Die had ik wel maar durfde er niet over te praten. Toen hebben ze me gedwongen. Ik werdt gebracht door mijn vader. onderweg heb ik mijn moeder geappt dat ik het niet zag zitten. Dus ik bleef in de auto en gingen naar huis. Ik ben toen naar me kamer gerend en mijn deur geblokkeerd. Ik heb uren lopen huilen.

Toen was ik dus een half jaar thuis. Zonder vrienden of contact.

Toen hebben mijn ouders contact gezocht met mijn school dat het niet lukte om naar school te gaan. Het was te druk teveel indrukken. Toen was de oplossing om naar een andere school te gaan waar meer kinderen met problemen zitten. Daar kon ik terecht en kon ik het weer opbouwen om naar school te gaan. Eerst halve dagen tot 12 uur s'middags en woensdag vrij. Dat is gelukkig goed gegaan! 

En heb daar het 2e jaar gedaan. Omdat ik niet alles af kreeg van het 2e jaar. Zit ik nu nog in de 2e zodat ik dat af kan maken. En dan naar de 3e kan. Het is nog wel zwaar om naar school te gaan. Heb het idee dat ik (minder ben) dat is niet zo maar dat voel ik. Nu gaat het gelukkig stukken beter. en heb ik eindelijk een leuke school!

Dit was mijn verhaal van de middelbare.

Het was een zware tijd!

Fijn dat ik dit kan delen met jullie dat alles goed kan komen!

Liefs beartje