Gepest worden is niet iets nieuws waar ik het op het forum over heb, gelukkig ben ik van die school waarop ik 4 jaar lang op gepest werd geslaagd. Ik werd door bijna iedereen van mijn schooljaar lastig gevallen, het is van belang in dit verhaal dat één van deze leerlingen een meisje was die ‘k M noem. M was zo’n typische tuttebel die mij zo raar mogelijk probeerde neer te zetten. Als ik iets zei, herhaalde zei het om uit te drukken dat het raar overkwam en ze roddelde en praatte veel nare dingen over me. Ze heeft me in heel veel dingen diep in de put laten zitten en tot op de dag van vandaag zal ze het glashard ontkennen als iemand die achter mij staat haar ermee confronteert, maar als je haar over mij vraagt, zullen er hele lelijke dingen uit haar smoel komen. Ze was zeker niet de pester die het meeste heeft aangericht, maar wel één-van-de. Het pesten in het algemeen heb ik natuurlijk wel heel veel trauma aan overgehouden. Nu zit ik op een kunstschool in de stad (ik kom uit een dorp) en dit is een erg progressieve stad. Er hangen veel LHBT stickers en vlaggen die altijd in orde zijn, nooit vernield of beschadigd. Er lopen ook veel alternatieve mensen en mensen met unieke stijlen en al helemaal op een kunstschool is dit bijna haast de norm. Je wordt niet nageroepen of gepest voor hoe je bent of kleed omdat grotendeels van de school anders is en het voelde bijna raar toen ik mijn klas ontmoette en niet de indruk kreeg dat ik raar gevonden werd als op mijn vorige school. Ik ben niet bang dat mijn gedrag of houding uitgelachen wordt, ik besefte ook dat ik op mijn vorige school niet “heel erg verlegen” was. Dat was ik wel, maar niet extreem verlegen, juist gewoon, verlegen, maar extreem bang. Ik moest me in alles terugtrekken omdat ik weet dat alles raar was zolang het van mij kwam dus hielt ik me stil. Nu ben ik nog steeds wel verlegen, maar ik ben niet bang. Mijn klas is gezellig en we hebben allemaal wel een vriendelijke band met elkaar. Wat me nog meer verbaasde is dat een aantal klasgenoten juist enthousiast waren om met mij te praten. Op het moment ga ik veel met 2 meiden om, één van deze meiden was heel enthousiast over mij. Ik kwam er vrij vroeg achter dat ze dezelfde achternaam heeft als M. Ik stond er alleen niet zoveel bij stil, ik dacht dat dat misschien gewoon weer aan mijn c-ptss lag, dit gaat namelijk om bijna de meest populaire Nederlands achternaam. Zoals ik eerder al zei, ben ik gewend aan kritiek en ben ik verbaasd als ik het niet krijg. Ik was toen ook stom verbaasd toen ze heel positief over LHBT bleek te zijn. Ik wil niet meteen mijn trauma dumpen dus ik wil voorzichtig mijn verhaal laten weten door de tijd heen. Ik heb haar nog niet verteld dat ik zwaar werd gepest, maar heb wel dingen gezegd over weinig vrienden hebben en dat mijn vmbo tijden niet zo geweldig waren. Hieruit liet ze me weten dat ze niet zeker wist of ze wel echte vrienden had op het vmbo. Ze komt dus erg begripvol over en je kan daaruit niet zeggen dat ze je ooit iets vervelends maken kan. Toch wou ik het zeker weten en zocht in M’s volgers en volgend lijst haar naam op. Ik kwam één account tegen maar ik wist niet zeker of dit haar was, misschien gewoon iemand met precies dezelfde naam? Maar de profielfoto kwam me bekend voor, dus ik checkte haar whatsapp profielfoto en het was dezelfde foto, het was dus haar wel.
De kans is dus zeer groot dat ze familie is van M en ik krijg buikpijn van het idee dat ik nu vrienden ben met een familielid van iemand die mijn leven zo vreselijk verziek heeft. Ik kan haar alleen niet de schuld geven, want ze is het totaal tegenovergestelde van M. Maar het brengt wel zorgen. ik weet nu wat ik verteld heb, maar wat als zij hierachter komt? Erger, wat als M hierachter komt?
