Skip to main content

Haii,

Ik begrijp er dus helemaal niks meer van....😥

Zo als sommige misschien wel weten gaat het helemaal niet goed en heb ik 2 keer een zelfmoordpoging gedaan... en heb geprobeerd om mijn ouders het te vertellen...ging allemaal niet zoals gepland…

Pffff ander half week geleden is mijn broer overleden... vorige week werd ik zo wanhopig, verdrietig en angstig dat ik besloot om wéér een zelfmoordpoging te doen,  voordat ik dit deed stuurde ik alvast een afscheidsbrief aan een vriend, hij had mij berichten gestuurd en gebeld, maar nam niet op... omdat we dicht bij elkaar wonen had de moeder van mijn vriend een sleutel van mijn huis en vonden ze mij en is er 112 gebeld.  

Na paar uur kwam ik weer iets bij ... en kon me niet herinneren wat er was gebeurd ( later wel weer) het enige wat ik later kon zeggen toen ik iets helder kon denken was:" shit ik leef nog ".…

Ik lag hierdoor paar dagen in het ziekenhuis en de moeder van mijn vriend had mijn moeder  gebeld ( die in Duitsland bij familie was) en was de volgende dag s'ochtends vroeg bij mij.. dus dan moet je je moeder vertellen wat er is gebeurd... omdat ik zei dat dit met alle dingen die zijn gebeurt en nog steeds gebeuren te maken heeft en dat mijn ouders mij niet wilden geloven.. was ze flink geschrokken ( toch wel).

Nou en hoe verder nu...?  Ik heb nog altijd een wond, mijn hartslag is niet goed, die gaat vooral onregelmatig, waardoor ik benauwd en misselijk wordt... , en 2 keer in de week een gesprek heb wat ik voel als  m'n hart tekeer gaat, omdat ze er in het ziekenhuis niet achter konden komen en ik heb 3 keer in de week gesprekken met een psycholoog... tot nu toe wil ik eigenlijk gewoon dood, mijn ogen dicht doen en niet meer wakker worden…

Ik heb lang getwijfeld of ik dit hier neer moest zetten, maar misschien kan ik ergens iemand anders mee helpen... en ik ben zelf benieuwd of iemand door een poging in het ziekenhuis terecht kwam en ook vreemde " hartproblemen " heeft...? Want ben ergens verbaasd. 

Oké nu stop ik want jullie zullen me wel zat zijn, ik mezelf in ieder geval wel!

Tips zijn welkom! 

Groetjes!😀

 

 

Hoi @Tinkerbell  goed idee hoor ! Je beslist zelf wat je vertelt en dat is natuurlijk het beste. Maar @Tover01  heeft ook gelijk dat het wel het beste is om er over te praten en samen te delen . Ik wil je nogmaals heel veel sterkte wensen!  IK denk aan je en knap dat je dit doet!

Groetjes liefs Tartan X


Hey @Tinkerbell ! Ik sluit me bij Tartan14 aan. Veel sterkte nog weer en blijf posten als we jou kunnen helpen!! 😘

Liefs Tover xxx


Hey,

Het gesprek ging niet zo als gepland, toen we elkaar zagen begonnen we beiden al meteen te huilen en dat heeft er uiteindelijk ook voor gezorgd dat ik niet alles heb kunnen vertellen van wat ik had willen zeggen  en ik merkte dat ik tijdens het gesprek de neiging voelde voor sh...maar kon dat niet zeggen. Natuurlijk was ze wel geschrokken dat ik weer een zm had ondernomen, dat m'n broer is overleden  en ook weer naar het ziekenhuis moest... uiteindelijk bleef het daar een beetje bij. En omdat ze wel weet dat ik dagelijks bezig ben met sh, vroeg ze  of ik het nu ook nog doe of dat de neiging meer wordt,  heb nee gezegd, maar dat voelde eigenlijk helemaal niet goed. Nadat ze weg was begon ik gelijk weer met sh... en helaas had ze dat gezien, (omdat ze haar telefoon was vergeten). Toen wist ze ook al gelijk dat er nog veel meer was/ is gebeurd, maar ja doordat ik er geen woord meer uit kon brengen, wilde ze eerst bij mij blijven logeren " zodat er niks zou gebeuren ", dus zei ik dat het niet nodig was en is ze gelukkig wel naar huis gegaan..... het is nu bijna 2 uur geleden en voel me nog altijd zo slecht dat ik zo afstandelijk naar haar heb gedaan en niet alles eerlijk verteld heb... op dit moment voel ik me een vreselijk persoon...😭😔


Kun je haar bellen? Dat zou misschien kunnen opluchten. En leg haar uit waarom je zo reageerde. Er is niks te verwijten aan jou. Het is niet niks allemaal en dat zal ze echt begrijpen!! 😘   Ik hoop dat je daarna een beetje goed slaapt! 

Liefs Tover xxx


Hoi  @Tover01 ,

Ze had mij zelf al gebeld, maar het is nog steeds niet gelukt om iets te zeggen...( heb het wel weer mooi voor elkaar gekregen 🙄)


Hoi @Stoppelbaartje ,

Ik zie je reactie nu pas…

En ik zit wel op paardrijden, maar dat is voor nu niet mogelijk aangezien ik nog elke dag moe/ slap ben, en voor de rest teken ik af en toe ( helpt niet veel). 

En voor de rest lukt praten  niet met mijn moeder ( die weet niet hoe ze moet reageren) en met de psycholoog is het zo dat er een eigen verhaal wordt gemaakt wat deels niet eens klopt....


Hoi @Tinkerbell ik lees je topic nu pas. Wat een heftig verhaal. Gecondoleerd met je broer.

op dit moment voel ik me een vreselijk persoon...😭😔

Zo moet je je echt niet voelen want dat ben je niet. En ik kan me ook niet voorstellen dat je vriendin jou zo ziet. Het is ook niet erg dat je het moeilijk vind om het haar te vertellen. Wat jij hebt meegemaakt is immers niet niks. Misschien helpt het om wat dingen die je wilt vertellen op papier te zettten?

Ik wens je heel veel sterkte en nogmaals, verwijt jezelf alsjeblieft niks.


@Tinkerbell 

Heb je wel een klik me je psycholoog? Anders moet je een andere hebben, waar je wel goed mee kan werken. Als de psycholoog zomaar dingen verzind, is dat niet goed en moet dat anders. 

en je vriendin, ze weet dat je in de shit zit en is al bij je geweest. Ben maar niet zo bang voor wat zij gaat denken, als ze niet in jouw team zat, was ze niet bij je geweest. Dus vertrouw haar maar.

Liefs en sterkte 


@Stoppelbaartje ,

En nee ik heb geen klik met mijn psycholoog, heb het wel aangegeven, maar er werd/ wordt niks mee gedaan. Als ik een ander wil, moet ik sowieso 4 maanden wachten.... en dan is het nog de vraag of ik een psycholoog/ therapeut  kan krijgen. Daarom heb ik uiteindelijk  besloten en gezegd dat het niet meer nodig. Misschien ergens wel dom, maar het is al de tweede keer dat dit gebeurt en iedere keer  wordt ik niet begrepen... het wordt dan lastig en  lukt het op een gegeven moment niet meer om zo door  te gaan.....


Je zit in een nogal lastige situatie zien we. Onthoud dat je er niet alleen voor staat. Je kunt met De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wil delen of samen met de Kindertelefoon wil kijken hoe je je situatie kunt verbeteren. Ook kan je voor hulp of ondersteuning contact opnemen met 113 Zelfmoordpreventie via www.113.nl.  Zij zijn 24 uur per dag bereikbaar via telefoon en chat. Nogmaals heel goed van je dat je dit durft te vertellen!

Veel sterkte!

 

Babs (De Kindertelefoon) 


Hoi lieve @Tinkerbell ,

Hoe gaat het nu met je?


Hey hey @Tinkerbell

Ik lees net alles, en ik weet eigenlijk niet goed wat ik moet zeggen. Het lijkt me vreselijk om dat allemaal mee te maken, en misschien vindt jij het niet, maar ik ben heel blij dat je nog hier bent. Gecondoleerd met je broer, ik hoop dat je dat langzaam aan achter je kan leggen. 
 

Ik weet echt niet wat ik nog meer kan zeggen. Alle reacties hebben eigenlijk alles gezegd wat ik kan zeggen.

Maar heb je een update? Ben wel nieuwsgierig

Stay strong!

Liefs,

  1.  

Super sorry dat ik dit nog niet heb gezegd, maar gecondoleerd met je broer!

Het is super lief dat je nu ook andere mensen op het forum gaat helpen, maar zorg je wel een beetje goed voor jezelf? Jij bent echt het belangrijkste!! <3

En misschien kun je toch nog een andere psycholoog proberen? Als het niet klikt kun je altijd nog stoppen! En er zijn echt wel lieve, begripvolle psychologen hoor:) 

 


Ach lieve Tinkerbell, 

Ik zou wel duizend woorden willen opschrijven om je over te halen om te stoppen met de dood, maar soms zijn duizend woorden niet genoeg om een gevoel weg te halen. En woorden zijn mooi en soms zijn woorden zwaar, maar soms zijn woorden ook niet genoeg. Het gevoel van dood willen is een van de zwaarste gevoelens die er is. Zwaarder dan alle woorden, van wie dan ook. Ik weet dat de dood soms de oplossing lijkt, omdat er te veel pijn is, of omdat je gewoon niet meer weet wat genoeg is. Ik zou je echt aanraden om veel te gaan praten, met wie dan ook. Praat met een psycholoog of iemand die je vertrouwt, zorg dat iemand naar je luistert. Wat ik je mee zou willen geven is dat de dood niet de oplossing is. En het lijkt zo fijn; gewoon niks meer. Niet meer pijn en niet meer zware woorden of rouw of verdrietige gezichten, maar ook geen leuke herinneringen meer, geen momenten meer waarbij je zoveel lacht dat je er buikpijn van krijgt. Geen kleine hondjes meer die op en neer springen omdat ze blij zijn. Geen lieve woorden meer. Ik hoop dat je licht vind, ergens, verstopt in een klein hoekje. En wij, als forum, geloven in je. ik hoop dat je  dat weet. Het komt goed!

 

Xx 


Hey iedereen,

Sorry voor de late reactie, was de hele tijd aan het twijfelen of ik dit wel moet doen…

Maar hierbij een update!

Ik heb gisteren net de bloed uitslag gekregen en  het enige wat daar uit kwam is dat ik  ijzertekort en te lage vitamine B heb... En hoe het nu gaat.. kan ik soms wel iets eten, maar is eigenlijk niet genoeg op een dag...verder  heb ik nog steeds die hartkloppingen ( wat pijnlijker wordt) en een longontsteking wat er bij is gekomen. Verder voel ik me helemaal niet goed.. en merk ik dat ik een terugval begin te krijgen. 

Als ik heel eerlijk ben weet ik niet of het me nog wel gaat lukken om door te gaan... Ik heb echt geprobeerd om er minder mee bezig te zijn, maar uiteindelijk hou ik mezelf voor de gek. Waardoor ik boos op mezelf wordt en uiteindelijk begin met sh, maar dan dieper, begin meer het gevoel te krijgen dat ik het MOET doen.... En voel ik me enorm bezwaard en heb het gevoel dat ik iedereen teleur stel, niet alleen naar mijn vrienden toe ( waar ik geen contact meer mee heb), maar ook hier.  Ik wil helemaal niemand met mijn problemen opzadelen of dat anderen verdrietig worden of iets... Ook omdat ik merk dat die zm gedachten steeds meer aanwezig zijn, slaap ik  slecht en  zit met zoveel dingen tegelijk dat ik vaak flashbacks heb en benauwd wordt…

Voor die zm gedachten heb ik vaak contact met 113, maar dat is minder helpend... Weet niet wat ik nog moet zeggen, het wordt eigenlijk allemaal maar meer en merk dat het niet meer lukt... sorry 

Oh en trouwens @Jesse08, met de psycholoog laat ik op dit moment liever achterwege.. en trouwens bedankt voor het vragen hoe het gaat!

 

Ps: sorry als het soms onduidelijk is ( kom niet meer uit mijn woorden).

Groetjes 

 

 


Ben helemaal vergeten om te zeggen, maar nog bedankt voor de lieve reacties!❤️


Hoi @Jesse08 ,

Er is helaas iets fout gegaan toen wij jouw reactie probeerde te posten.

Hij lijkt verdwenen te zijn. Dit spijt ons. Het blijkt dat er een kleine storing is geweest deze avond.

Hopelijk heb ik je zo genoeg geïnformeerd. 

Groetjes,

Charlotte


Hi @Jesse08 ,

Heb wel meldingen gekregen, maar kan het niet openen, want dan staat er niks... :(


Hoi lieve @Tinkerbell ,

Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen:slight_frown:

Maar maak je echt geen zorgen dat je iemand tot last bent! Dat het mij raakte, komt omdat ik heel gevoelig ben, en het is ook menselijk. Ik heb zelf de beslissing genomen om op dit forum te zitten: en ik kan verwachten dat er heftige verhalen op staan. Als jij het niet doet, zijn er wel tig andere heftige topics, dus er is echt geen reden om het voor je te houden! Het is super belangrijk dat je het deelt en ik hoop oprecht dat je dit blijft doen!:heart:

Virtuele knuffel van mij! :kissing_heart::hugging:


Hoi @Charlotte_ ,

Geen probleem! U kunt er ook niks aan doen:) Ik heb mijn reactie opnieuw getypt, ik hoop dat hij nu wel blijft staan.


Lieve @Tinkerbell  je bent nooit tot last. Je bent zó welkom hier en we mogen blij zijn dat je er bent. Ik weet ook niet de goede woorden om jou moed en kracht te geven maar ik hoop echt dat er ergens een zonnetje door breekt voor je. Dat je toch een stukje zin en betekenis vind om te blijven en jezelf en anderen omhoog te helpen, door te kunnen gaan. Niemand kan jouw gevoel bevatten, dat is zo diep en voor anderen die niet hetzelfde meemaken is het moeilijk om dat te begrijpen. Ik kan alleen maar hopen dat het bij jou een klein stukje helpt dat we jou willen steunen, tips willen geven en handvatten om om te gaan met je terechte gevoelens en verdriet, en daarmee een bodem vind om door te kunnen, sterk te staan en ook anderen te helpen. Ik kan mijn situatie niet helemaal met de jouwe vergelijken en dat hoeft ook niet, maar ik weet uit eigen ervaring, dat ook als de put heel diep en donker was, er met hulp en steun toch weer wat licht kan komen en zingeving, voor jouzelf en anderen. Ik ga geen verdere wijsneuzigheid typen ☺️maar ik hoop en gun jou echt ontzettend dat jij dat toch ook zal vinden en voelen!! Je bent super welkom op het forum, we hebben jou er graag bij en we willen ook nog wel wat meer zien van je teken talent 😉 veel liefs 😘

Groetjes liefs Tartan X 

 


Hoii,

Ik weet niet hoe het komt, maar een stukje van wat ik hierboven had getypt is blijkbaar weg 🤔...(?) Maar ik zal het opnieuw proberen...

Omdat school er achtergekomen is dat ik vaak bezig ben met sh en ik zelf aan gaf dat het niet meer lukt doordat ik nogal vaak flashbacks van mijn broer heb waar ik eigenlijk totaal niet mee om kan gaan en helemaal uit het niets in paniek begin te raken dat ik een soort psychose begin te krijgen en naar adem begin te snakken ... nu is dus het probleem dat school het  niet serieus wil nemen, wanneer ik aangeef dat het niet meer lukt dat school denkt dat  ik me maar aanstel... Heb ik dus  uiteindelijk besloten om tenminste voor nu te stoppen met school, maar blijkbaar vinden veel het raar... en ergens maakt het me niks uit wat ze zeggen, maar dan gaat er een tijdje over heen en begin ik dus te twijfelen of het inderdaad en aan mezelf ligt?? Wat er voor zorgt dat ik over letterlijk alles begin te twijfelen en ik niet meer helder kan denken... heel frustrerend 😖....

 

@Natureflower bedankt voor je reactie❤️, maar ik zou niet weten hoe en of het ooit gaat lukken om het van mijn broer achter me te laten...en op het moment vind ik het echt niet fijn dat ik er nog ben..😞

En @Jesse08 ik bedoelde niet persé  dat het jouw raakte hoor, maar meer omdat ik me steeds slechter begin te voelen dat ik met veel moeite erover praat ( wat eigenlijk minder lukt )...  zorgt dit  er ook voor dat ik vaak denk om weg te gaan hier op het forum... ❤️🙁 

@Tartan14 Bedankt!❤️ en het helpt echt wel iets hoor, maar het is maar heel kort en op dit moment weet ik gewoon niet meer wat ik met mezelf aan moet en zak ik steeds dieper weg.

 

Hopelijk wordt dit wel zichtbaar! En sorry voor de lange stuk tekst weer.

Groetjess :)

 

 

 


Hoi lieve @Tinkerbell ,

Wat rot! Wat is eigenlijk de reden dat je zelfmoord gedachten hebt? Als het te gevoelig ligt en je er liever niet over begint is dat ook helemaal oké hoor!!


@Tinkerbell 

Zoals ik vertelde skip ik dit soort topics vaak, alleen wil ik graag zeggen dat je geen einde aan je leven moet maken. Denk alsjeblieft aan oplossingen, lieve Tinkerbell! ❤️

Liefs @NoahLovesYou ❤️


Hey @Jesse08,

Nou het is vooral een opstapeling van dingen dat telkens steeds meer wordt...en dat nu extra wordt versterkt doordat mijn broer is overleden, omdat ik daar al helemaal niet meer mee om kan gaan... Als je trouwens verder nog iets wil weten, dan vraag maar hoor:)

En @NoahLovesYou , soms ligt het lastig, waardoor er niet altijd een andere oplossing meer is…

 

Groetjess en liefs van mij..


Reageer