Hey,
Vervelend dat je je zo voelt! Wel goed dat je er met je mentor over hebt gepraat, en het is logisch dat die je ouders heeft ingelicht.
Het is logisch dat je je een beetje schaamt ervoor, de enige manier om dat op te lossen is door het niet meer te doen.
Daarnaast is het wel goed dat je naar de huisarts gaat, die zorgt dat alles goed gaat met de wonden en geeft je eventuele tips. Ik zou dat zeker doen!
Groetjes en sterkte! 
Robin Hood
Hey,
Probeer alsjeblieft jezelf geen pijn te doen!
Ik snap dat je je echt verschrikkelijk voelt en dat je denkt dat er geen hoop meer is, maar probeer is te kijken naar wat je allemaal hebt. Je klas en je moeder zijn er voor je. Het laatste wat we willen is dat je jezelf pijn gaat doen.
Ook raar dat die docent in je arm gaat zitten knijpen trouwens.
Geloof me maar er komt hulp en het komt goed. De huisarts gaat je helpen ervan af te komen. Je bent nog jong en je moet nog ontwikkelen, dus je gevoel kan daar ook bij horen (de puberteit). Iedereen reageert er anders op.
Heel veel sterkte en succes! Je staat er niet alleen voor.
Haii,
Wat vervelend voor je dat je je zo voelt! Echt knap van je dat je naar je mentor bent gestapt en dat je het aan je ouders hebt verteld!
Ik vroeger ook een vriendin gehad, die zich ook regelmatig sneed. Ik weet daarom dat het erg verslavend kan zijn, alleen probeer het niet meer te doen, want uiteindelijk kan je er wel littekens van krijgen, wat voor later in de toekomst of in het heden, lijkt mij, niet fijn is. Probeer het daarom af te bouwen of om er direct mee te stoppen.
Ik snap dat je het niet leuk vind om naar de arts te gaan, alleen ik denk dat diegene je wel het beste kan gaan helpen. Hij/zij heeft er immers verstand van. De arts zal er waarschijnlijk echt alles aan doen om je te helpen!
Veel sterkte en succes!!
Groetjess mij!
Heyy
Wat vervelend dat je je zo slecht voelt..
Ik vind het enorm knap van je dat je met je mentor hebt gepraat en ook eerlijk tegen je moeder hebt gepraat. Ik ben trots op je!
Je geeft aan dat je jezelf pijn doet.. Dat is natuurlijk niet goed, maar waarschijnlijk doe je het omdat het ervoor zorgt dat je je prettiger voelt. Het beste wat je kan doen is stoppen met de zelfbeschadiging.. Maar ook dat is een flinke klus en wij weten natuurlijk niet hoe erg jij het doet. Ik denk dat het goed is om een alternatief te vinden tegen het pijn doen. Iets wat je kan doen ipv het snijden. In het topic wat hieronder staat staan heel veel alternatieven tegen zelfbeschadiging misschien staat daar iets tussen waar je wat aan hebt. Probeer het langzaam af te bouwen.. Ieder stapje is er 1!
Verder zegt je mentor dat je naar een dokter moet voor hulp. Ik snap dat je dat niet wilt je vind het waarschijnlijk eng en je hebt het gevoel dat je je er alleen maar slechter door gaat voelen. Dit is alleen niet helemaal zo. De dokter is er namelijk om naar jouw te luisteren en om jou te helpen. De dokter wilt jou zo goed mogelijk ondersteunen en kijken hoe jij je weer beter kan gaan voelen. Als je het echt niet wilt hoeft het natuurlijk niet niemand mag en kan jou dwingen, maar ik raad het je echt met heel mijn hart aan om de hulp te accepteren hoe lastig het ook is. Verder zal ik sowieso doorgaan met de gesprekken met je mentor/smw daar heb je zelf ook behoefte aan zeg je!
Het is wel apart dat je gym docent ineens in je arm kneep.. Daar kan je het ook over hebben met je mentor als je dat dwars zit. Wel is het heel positief om te horen dat je klas je zoveel liefde en steun geeft. Dat geeft jou vast een goed gevoel
Verder kan je proberen het donkere gevoel in je toch wat lichter te maken door bijvoorbeeld een hobby uit te voeren. Daar staat je hoofd misschien niet naar, maar het helpt echt! Je kan een lekker stukje wandelen en je hoofd even legen of je gaat lekker muziek luisteren of een leuk boek lezen.. Iets wat jij leuk vind! Als je hoofd te vol zit zou je je gedachtes op kunnen schrijven op een papiertje. Schrijf dan als het ware je gedachtes uit je hoofd op het papier waardoor ze uit je hoofd zijn verdwenen.. dat helpt mij wel.
Als je nog meer vragen hebt of hulp nodig hebt mag je altijd je dingen kwijt op het forum! Ook kan je iedere dag tussen 11:00 en 21:00 bellen / chatten met de kindertelefoon. Dat is anoniem en de mensen daar bieden je een goed luisterend oor.
Sterkte, ik geloof in je
Groetjes van mij.
de smw zei ineens ja je moet naar de dokter voor hulp … maar ik wil dat helemaal niet ik heb get gevoel dat t alleen maar erger wordt dan en ik accepteer het gewoon niet ik heb liever gw 1x in de week effe dat ene momentje gesprek met de smw , nu dat ik t tegen school heb gezegd ( me mentors en de smw ) draag ik wel korte mouwen ik was bii gyme en de inval docent zag t ik schrok erg van haar reactie ze kneep heel hardt in me arm waardoor het open is gegaan de klas weet het nu ook ze steunen me er zo erg in echt zo leuk en lief! Ik heb nu dinsdag een gespek met me moeder en de smw ik ben super bang want me ma heeft natuurlijk niet gebeld naar de dokter ik wil het gw echt niet ! Iemand hulp ? Ik heb ook de laaste tijd een beetje een schaamte bij lessen bij gyme bv 
