Hey Pindakes
Wat vervelend dat je last hebt van deze, we zullen ze maar zo noemen, dwanggedachten, want daar lijkt het inderdaad op. Je voelt je gedwongen deze handelingen uit te voeren, en je aan bepaalde regels te houden. Zit je met de gedachte dat er wat mis zou lopen, als je een handeling of gewoonte niet uit zou voeren?
Bij dwanggedachten zou angst aan de grondslag liggen. Heb je een idee welke angst dat zou kunnen zijn? Eén angst ken je misschien al; de angst dat iemand onder je bureau of make-up tafel zou zitten. Denk je dat je de moed bijeen kan rapen om deze gedachten neer te schrijven? Ook als steeds dezelfde gedachten terugkomen, kan dat nuttig zijn.
Gedachten wegdrukken heeft vaak een averechts effect. Vaak worden ze hierdoor enkel erger. Beter is om te denken in de richting van ‘Ok, die gedachte is er nu. Laat ik ‘m opschrijven.’ Je concentreren op je ademhaling en sporten zouden ook een positief effect hebben op angsten.
Denk je hiervoor graag professionele hulp te zoeken? Dat kan via de huisarts, of via school. Nu corona heerst kan je eventueel mailen of bellen. Je zou zo gewenst doorverwezen kunnen worden naar een hulpverlener. Zo nodig verlopen de gesprekken via chat of (video-)calls.
Gr. Kenshin
Ik heb ook van die kleine dingetjes die ik graag wil hebben, maar het is niet zo dat ik zonder die dingen nie t kan slapen.
- Het volume van de TV heb ik het liefst op een veelvoud van 5, gewoon omdat ik dat leuk vind staan. Niet omdat ik er anders niet tegen kan.
- Ik schuif mijn bureaustoel ook bijna altijd aan, maar dat is omdat ik het anders een beetje rommelig vind staan (gewoon mijn mening). Ik kan er best wel om slapen als dat niet zo is.
- Als ik verhalen schrijf wil ik wel dat mijn hoofdstukken ongeveer even lang zijn, maar dat ik omdat ik het vreemd zou vinden als het ene hoofdstuk 3000 woorden is en het andere maar 700.
Maar zoals ik al zei: het niet zo dat ik niet kan slapen als ik niet aan die dingen voldoe.
Hallo Pindakes :)
Wat vindt jij er zelf van dat jij die dwanggedachtes hebt? Ik zou me kunnen voorstellen dat het vervelend voor jou is. Ik heb zelf soms ook van die rare '’dwanggedachtes'’, ik vindt ze persoonlijk niet heel erg hinderlijk maar ik vindt het gewoon fijn als ik het gedaan heb.
-Dr8gon99
Hallo allemaal,
Heel erg bedankt voor het antwoorden, dat waardeer ik heel erg. Ik doe mijn best om jullie alle drie helemaal goed te beantwoorden, hoop dat dat niet te lastig is.
ten eerste: Ik denk wel dat angst echt de oorzaak is van de helft van deze dingen. Het perfect zetten van de stoelen al helemaal. Het begon met het gezien hebben van een serie die toch wat te eng voor me was (Als iemand BBC Sherlock: The Great Game heeft gezien: Dat dus), waardoor ik mijn routine met de bureaustoel en kruk ben begonnen. Daar bovenop kwam nog een nachtmerrie. Om niet ontzettend angstig de worden moet die bureaustoel ook echt aangeschoven worden, anders ben ik bang dat mijn dode oma vanaf die stoel naar me kijkt. De stoelen zo zetten heeft een beetje het effect dat iemand die bang is in het pikkedonker van een nachtlampje heeft.
Als ik niet zeker weet dat ‘s nachts de oplader uit mijn laptop is ben ik bang dat er iets slechts gebeurd met de batterij; Hij kan minder dan een half uur mee etc. Ik weet dat een nachtje dat niet kan veroorzaken en dat dit onzin is, maar toch.
Met de TV is het niet echt een angst, maar eerder een irritatie. Ik kan ook heel goed begrijpen dat je het volume een veelvoud van 5 wil laten hebben, trouwens.
Zelfde geldt voor het water: Niet echt een angst, meer dat ik me er anders aan ga ergeren.
Dus ik vind het dan denk ik wel hinderlijk, het is voor mij niet slechts meer fijn vinden als ik het gedaan heb.
Het advies van het op te schrijven vind ik wel een goed idee, ik denk dat ik dat dan ga doen en wie weet een manier vind om met deze gedachten te stoppen. Ik was van plan om het er met mijn psycholoog over te hebben.
Nog eventjes; Ik begrijp echt dat die gedachten onzin zijn. Ik snap ook dat er niemand onder mijn bureau gaat zitten en er niemand vanaf de stoel of van achter het bed naar me kijkt. Maar als het zo simpel was zou dit allen niet spelen. De angst is er, hij komt gewoon en de enige manier om er iets aan te doen is die gewoontes uit te voeren. Misschien komt de angst wel voort uit mijn angst voor enge hallucinaties. Feit is dat ik dit even duidelijk wou maken.
Groetjes,
Pindakes
Ik snap het: weten dat de angst irrationeel is, maar er toch aan toe moeten geven van jezelf. Niet eenvoudig. Je hebt al een psycholoog? Da’s fijn. Bespreek dit gerust met deze. Vermoedelijk kunnen jullie samen jouw dwanggedachten doorgronden, de oorzaak achterhalen, en je aanleren om ermee om te gaan.
Gr. Kenshin
Het is fijn dat je er begrip voor hebt. Ik ga er zeker mee aan de slag met mijn psycholoog. Ik weet niet of het dan over gaat, waarschijnlijk moet je dat langzaam afbouwen dan, vooral als angstgevoelens er een rol bij spelen.
Groetjes,
Pindakes
Haii, ik heb dit ook ik moet ze dan doen, anders zeggen stem in mijn hoofd dat er iets ergs gaat gebeuren.
maar het zou kunnen dat je ocd hebt, maar praat er maar over met je psycholoog zij kan je verder helpen. Het zal minder worden uiteindelijk
xxx
Vermoedelijk zal je stapje bij stapje minder last gaan hebben van de dwanggedachten. Het zou ook kunnen gebeuren dat je er op momenten van grote stress of angst weer wat erger last van krijgt, terwijl je er op minder lastige momenten vrijwel geen last van kunt hebben. Het probleem aanpakken bij de wortel, wat waarschijnlijk de angst is, lijkt me nuttig.
Gr. Kenshin
Hallo,
Ja precies, ik moet het ook van mezelf doen, dus ik snap je wel. Als het OCD is… tja, allesbehalve plezierig maar dan zou ik in ieder geval een concrete oorzaak weten.
Dan ga ik er toch maar aan werken. Het probleem aanpakken door de angst te verminderen is een slim en tactisch idee van je. Zelf vind ik de gewoontes namelijk minder erg dan de angst die erbij komt kijken.
Groetjes,
Pindakes
Hii Pindakes!
Wat vervelend dat je van die dwanggedachten heb!
Ik weet precies hoe het in elkaar zit, want ik heb namelijk ook last van dwang.
Ik zal eerst uitleggen wat dwanggedachten nou eigenlijk zijn:
Dwanggedachten zijn gedachten of beelden die je onrustig maken en die steeds weer terug komen. Het kan overal over gaan, maar meestal gaat het om een taboe, iets wat ‘ongepast’ is.
Het is begrijpelijk dat als je de dwanghandelingen (zo heet dat) niet doet, dat je je dan heel erg gaat ergeren, want dat MOET van jezelf.
Ik zal hier wat uitleggen over de klachten en verschijnselen van de dwang:
Dwanggedachten: klachten en verschijnselen
Het is begrijpelijk dat je schrikt van confronterende gedachten over geweld, seksualiteit of religie: ‘Denk ik dit echt? Wil ik dit?’ In werkelijkheid vliegen er bij vrijwel iedereen wel eens zulke griezelige gedachten door het hoofd. Meestal laat je die gedachten snel los, omdat ze helemaal niet bij jou passen.
Maar soms kun je er zo van schrikken dat je die gedachten in de gaten blijft houden. Dwanggedachten gaan vaak gepaard met angst en of onrust. Door deze emotionele reactie wordt de dwanggedachte belangrijk voor je en blijf je er aan denken.
Soms verzin je manieren om je gedachten onder controle te houden en de angst en onrust te verminderen. Als je bijvoorbeeld denkt dat je misschien iemand hebt dood gereden, kun je steeds weer terugrijden om te kijken of er echt geen ongeluk is gebeurd.
Of je blijft alle nieuwsberichten volgen om maar de geruststelling te krijgen dat het niet zo is. We spreken dan van dwanghandelingen.
Voor je het weet zit je gevangen in een cirkel waaruit je niet zomaar los komt. Doordat je je gedachten wilt onderdrukken, worden ze juist sterker. Tot het bijna onmogelijk wordt om er niet aan te denken.
En vaak zijn het angstige gedachten: seksuele gedachten met betrekking tot kinderen of dieren, over het doodsteken van een geliefde, godslasterlijke gedachten, of over zelfmoord. Je durft het met niemand te bespreken. En toch kan juist dat een eerste stap zijn om je gedachten weer onder controle te krijgen.
Daarom is het juist heel goed van jou dat je jouw dwang bespreekt in dit topic!
Maar ik wil je een tip geven: Ga praten! Maakt niet uit met wie dan ook, met een psycholoog, een vriend(in), je ouders, je familie, je buurvrouw/buurman, in het forum hier bij De Kindertelefoon, dat maakt echt niet uit.
Ik vind dat praten met een psycholoog het beste is, want die kan jou het beste helpen (vind ik), en die kan jou alles uitleggen over dwang, en alles wat erbij komt kijken.
Ook kan de psycholoog jou dan helpen met het verminderen van jouw dwanggedachten.
En hier heb ik nog wat tips, en deze heb ik van het internet, dus het zou kunnen dat er nog een paar bij zitten die ik al heb opgenoemd:
TIPS VOOR STOPPEN VAN DWANGGEDACHTEN
Hoe kan het dat zo moeilijk is om ermee te stoppen? Denk bijvoorbeeld eens heel sterk aan een roze olifant, alsof hij middenin de kamer staat. Daarna mag je er juist een paar minuten helemaal niet aan denken…moeilijk is dat he? Wanneer je er van jezelf wel zoveel mogelijk aan mag denken, komt de gedachte aan de roze olifant minder in je op, omdat je de gedachte toelaat.
Zo werkt dat ook met dwang, als je gedachtes hebt die je uit alle macht probeert niet toe te laten, komen ze des te meer en des te intensiever in je op. Hardnekkig, maar je kan er iets aan doen! We geven je tips om dwanggedachten te stoppen:
- Praat erover ! Erg belangrijk dat het niet allemaal in je eigen hoofd blijft zitten, vaak lijkt het in je eigen beleving veel erger dan dat het in werkelijkheid is. Ook kan je door middel van erover te praten hulp vinden en kan je steun uit je omgeving krijgen.
- Probeer meer te weten te komen over dwang, bijvoorbeeld door te lezen erover of door lotgenotencontact
- Schrijf de gedachten op, ook al is het telkens dezelfde gedachte (zonder dwanghandelingen uit te voeren). Juist als je steeds probeert de gedachten weg te drukken of te negeren, blijft de gedachte aanwezig (denk aan de roze olifant). Als je de gedachten durft toe te laten, zal dit helpen om de angst die met de dwanggedachten gepaard gaat te verminderen
- Doe aan mindfulness/meditatie. Hierdoor kom je even heel bewust terug in het hier-en-nu, dit zorgt er samen met rustig ademhalen voor dat je minder angst voelt en daardoor ook minder last hebt van dwanggedachtes.
- Ga lekker sporten! Lichaamsbeweging heeft een positief resultaat op angststoornissen, ook zorgt het vaak voor een betere gemoedstoestand.
- Aarzel niet om professionele hulp te zoeken!
Ik hoop dat dit je een beetje kan helpen!
Veel succes
Veel groetjes van,
Anoniempje_xx1234.
