Verminking
A
Ik weet dat dit al de zoveelste topic is die ik aanmaak maar ik moet iets kwijt. Ik ben chronisch ziek. Wat het is houd ik even voor mezelf. Door deze ziekte ben ik meerdere keren geopereerd. Er zitten meerdere operatie littekens op mijn lichaam en ik voel me spuuglelijk. Niet zozeer lelijk, meer verminkt. Ik vermijdt spiegels en wil nooit op foto’s staan. Ook als ik mijn littekens bedek. Door mijn ziekte ben ik al beperkt en wordt ik anders behandeld. Ik kan er met geen van mijn vrienden of familie over praten, omdat zij mij niet kunnen begrijpen. Ik zou ook niet willen dat ze me begrijpen, want ik gun niemand dit. Toch ik heb het gevoel alsof ik er niet bij hoor.
A
Hoi anonymous, ik heb je bericht gelezen.
Jij kan er niks aan doen dat je chronisch ziek bent. Je bent mooi zoals je bent! 🙂 Vermijd geen spiegels en foto’s maar ga er juist op in. Dan zien mensen hoe het is om jou te zijn. Iedereen is uniek en vooral jij. Je hoeft je nergens voor te schamen. Bij sommige mensen komt dit gewoon voor, daar kan je ook weinig aan doen. Vraag aan de gene die je anders behandelen waarom ze dat doen en wees gewoon jezelf!
JE BENT MOOI ZOALS JE BENT!! :):)
Jij kan er niks aan doen dat je chronisch ziek bent. Je bent mooi zoals je bent! 🙂 Vermijd geen spiegels en foto’s maar ga er juist op in. Dan zien mensen hoe het is om jou te zijn. Iedereen is uniek en vooral jij. Je hoeft je nergens voor te schamen. Bij sommige mensen komt dit gewoon voor, daar kan je ook weinig aan doen. Vraag aan de gene die je anders behandelen waarom ze dat doen en wees gewoon jezelf!
JE BENT MOOI ZOALS JE BENT!! :):)
A
Hi,
Ik vind het naar om te horen dat je jezelf verminkt voelt. Ik snap je gedachte er achter wel, maar het is eigenlijk onzin. Echte schoonheid zit natuurlijk van binnen. Maar ja, tuurlijk, schoonheid zit ook aan de buitenkant en dat heb je dan misschien niet (volgens jezelf). Dat is weer een bijwerking van je ziekte.
Zoals @Hikkie al zei kun je er niks aan doen dat je die chronische ziekte hebt. Dus neem het jezelf niet kwalijk.
Je zou de littekens ook op een andere manier kunnen proberen te zien. Als een soort tatoeage die laat zien wat je allemaal hebt doorstaan. Iets wat bij jou hoort en jou echt uniek maakt.
Zijn er lotgenootcontact dagen o.i.d. voor mensen met jouw ziekte? Aan hen hoef je niks uit te leggen, omdat ze weten hoe je je voelt. Misschien helpt dat?
Gr. Pin
Ik vind het naar om te horen dat je jezelf verminkt voelt. Ik snap je gedachte er achter wel, maar het is eigenlijk onzin. Echte schoonheid zit natuurlijk van binnen. Maar ja, tuurlijk, schoonheid zit ook aan de buitenkant en dat heb je dan misschien niet (volgens jezelf). Dat is weer een bijwerking van je ziekte.
Zoals @Hikkie al zei kun je er niks aan doen dat je die chronische ziekte hebt. Dus neem het jezelf niet kwalijk.
Je zou de littekens ook op een andere manier kunnen proberen te zien. Als een soort tatoeage die laat zien wat je allemaal hebt doorstaan. Iets wat bij jou hoort en jou echt uniek maakt.
Zijn er lotgenootcontact dagen o.i.d. voor mensen met jouw ziekte? Aan hen hoef je niks uit te leggen, omdat ze weten hoe je je voelt. Misschien helpt dat?
Gr. Pin
A
@hikkie, dankjewel. Ik hoef me niet per se mooi te voelen, het is meer dat als ik naar mezelf kijk ik de pijn en mijn ziekte zie. Ik walg ervan. Het kan ook zijn dat ik vroeger op de basisschool ben gepest door mijn uiterlijk dan ik nu zo’n laag zelfbeeld heb. Maar toch bedankt
A
@pin hoi, wat ik al tegen Hikkie zei is dat ik me niet mooi hoef te voelen. Dat bedoelde ik ook helemaal niet. Sinds ik me herinner heb ik hier al last van. Laatste tijd is het erger geworden. Ik wil niet herinnerd worden aan mijn ziekte en de pijn die het met zich mee bracht/brengt. Ik heb geen lotgenootcontact omdat het een hele zeldzame ziekte is.
A
Hi,
Oké, dus het zit 'm meer in het feit dat je littekens een herinnering zijn aan alle nare gebeurtenissen en die 'vieze' gedachten laten je jezelf verminkt voelen? Of je voelt je verminkt door het feit dat je die ziekte hebt en de littekens zijn daar een reminder van?
Je wilt er niet met iemand over praten omdat ze je niet begrijpen. Oké, dat punt snap ik wel. Zo heb ik ook heel erg lang gedacht. Uiteindelijk kom je op het punt dat je toch echt met iemand moet praten, ook al is dat iemand die het niet begrijpt.
Een therapeut, arts of psycholoog is geen slechte optie. Nee, zij zullen je niet begrijpen omdat ze niet dezelfde ziekte hebben, maar dat betekent niet dat ze je niet kunnen helpen. Ze kunnen je helpen je ziekte op een andere manier te zien of ze zijn een veilige plek om te vertellen dat je je er kut door voelt.
Helaas geen lotgenotencontact, zou je daar wel behoefte aan hebben?
Gr. Pin
Oké, dus het zit 'm meer in het feit dat je littekens een herinnering zijn aan alle nare gebeurtenissen en die 'vieze' gedachten laten je jezelf verminkt voelen? Of je voelt je verminkt door het feit dat je die ziekte hebt en de littekens zijn daar een reminder van?
Je wilt er niet met iemand over praten omdat ze je niet begrijpen. Oké, dat punt snap ik wel. Zo heb ik ook heel erg lang gedacht. Uiteindelijk kom je op het punt dat je toch echt met iemand moet praten, ook al is dat iemand die het niet begrijpt.
Een therapeut, arts of psycholoog is geen slechte optie. Nee, zij zullen je niet begrijpen omdat ze niet dezelfde ziekte hebben, maar dat betekent niet dat ze je niet kunnen helpen. Ze kunnen je helpen je ziekte op een andere manier te zien of ze zijn een veilige plek om te vertellen dat je je er kut door voelt.
Helaas geen lotgenotencontact, zou je daar wel behoefte aan hebben?
Gr. Pin
A
@pin ik voel me verminkt doordat ik ziek ben en mijn littekens mij daaraan herinneren.
Ik zou misschien wel met een vertrouwenspersoon op school kunnen praten. Ik vind het alleen heel moeilijk om over mijn gevoelens te praten.
Ik wel behoefte aan een lotgenotencontact.
xo Anonymous_22
Ik zou misschien wel met een vertrouwenspersoon op school kunnen praten. Ik vind het alleen heel moeilijk om over mijn gevoelens te praten.
Ik wel behoefte aan een lotgenotencontact.
xo Anonymous_22
A
Hoi,
Ik denk dat ik nu snap wat je bedoelt. Dat is wel naar dan!
Ik denk dat dat vertrouwenspersoon een goed idee is! Die snapt ook wel dat sommige dingen lastig zijn om over te praten.
Weinig mensen met de ziekte betekent wel mensen met de ziekte. Dus lotgenotencontact is niet onmogelijk. Is er een internationale stichting die je hier misschien mee kan helpen? Grote kans dat anderen met dezelfde ziekte ook behoefte hebben aan lotgenotencontact!
Gr. Pin
Ik denk dat ik nu snap wat je bedoelt. Dat is wel naar dan!
Ik denk dat dat vertrouwenspersoon een goed idee is! Die snapt ook wel dat sommige dingen lastig zijn om over te praten.
Weinig mensen met de ziekte betekent wel mensen met de ziekte. Dus lotgenotencontact is niet onmogelijk. Is er een internationale stichting die je hier misschien mee kan helpen? Grote kans dat anderen met dezelfde ziekte ook behoefte hebben aan lotgenotencontact!
Gr. Pin
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
