Hey,
Ik weet dat jullie hier echt helemaal niks aan gaan hebben maar wil het wel even van me af schrijven.
Ik doe nu al 1 jaar aan zelfbeschadiging waarvan ik probeer te stoppen. Niet omdat ik het wil maar omdat ik nogsteeds ben opgenomen in een kliniek. Het is 2 maanden goed gegaan en heb ik me gedachten niet weten te uiten, al is in die periode wel geweest dat ik ben weggelopen en een overdosis had genomen. Maar de laatste 2 weken zit ik weer terug in die dip te komen. Alles gaat fout in me ogen.
Ook is me drang om te snijden weer terug. Eergisteren nog een in een tweestrijd gezeten om of me hele armen en benen open te krassen of hechtwonden. Uiteindelijk bij krassen gelaten op me arm en been waarvan 1tje wel eigenlijk geplakt moest worden.
Nu zit ik alleen dat ik me niet wil snijden wegens de littekens maar het gewoon niet kan omdat ik weet dat ik volgende week terug thuis mag gaan wonen en ik daar meer vrijheid heb om dingen te doen wat slecht zijn. Alleen als ik me niet snijdt komen de gedachten om niet meer te willen leven weer terug. En die problemen met politie en burgernet sta ik ook niet echt op te wachten.
Bladzijde 1 / 1
Hey!
Ik vind het stukje over de cirkel waarin je vastzit heel herkenbaar: zodra je niet snijdt komen de zelfmoordgedachten nog meer op de voorgrond. Het is belangrijk om te weten dat je niet alleen bent en hoe raar het ook klinkt dat het eigenlijk helemaal niet zo gek is. Nu heb je nog mensen om je heen die je kunnen helpen. Dus hoe zwaar en moeilijk het ook is, probeer het open en eerlijk te bespreken met je hulpverleners want zelfmoord is onomkeerbaar en je bent nog zo jong en je hebt nog zo veel kansen en er zijn echt veel meer mensen die om je geven dan wat je je kan beseffen.
Blijf volhouden want je bent het waard! En zorg goed voor jezelf x
Ik vind het stukje over de cirkel waarin je vastzit heel herkenbaar: zodra je niet snijdt komen de zelfmoordgedachten nog meer op de voorgrond. Het is belangrijk om te weten dat je niet alleen bent en hoe raar het ook klinkt dat het eigenlijk helemaal niet zo gek is. Nu heb je nog mensen om je heen die je kunnen helpen. Dus hoe zwaar en moeilijk het ook is, probeer het open en eerlijk te bespreken met je hulpverleners want zelfmoord is onomkeerbaar en je bent nog zo jong en je hebt nog zo veel kansen en er zijn echt veel meer mensen die om je geven dan wat je je kan beseffen.
Blijf volhouden want je bent het waard! En zorg goed voor jezelf x
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
