Pro ana

  • 26 August 2014
  • 31 reacties
  • 1416 Bekeken


Toon eerste bericht

31 reacties

Hey Nan, 
Bedankt voor je reactie.
De pijn verdien ik wel. Dat weet ik.
Ik heb al hulp. Ik loop bij een psycholoog. Die weet van ana en snijden, maar die vind het niet erg.
En ik kan moeilijk buiten m'n psycholoog hulp gaan zoeken... 
Overleven heeft de prioriteit, en als ik wil snijden of neit wil eten vind iedereen die er van weet (m'n psycholoog, een psychiater en sommige vrienden die de wonden hebben gezien en zien dat ik niet eet maar die vrienden vermoeden alleen dingen want het boeit ze niet als ik ze maar help) het best...
Iedereen om me heen wil wel hulp en liefde krijgen, maar ze willen het niet geven...
Kus
Wat zorgt ervoor dat jij denkt dat je de pijn verdient? 

Als jouw psych het niet erg vindt dat jij jezelf opzettelijk pijn doet, en jezelf uithongert, zou ik echt eens op zoek gaan naar een ander! Het is belangrijk dat je om leert gaan met je gevoelens, op een gezonde manier, en als hij/zij er zo mee om gaat ziet hij/zij blijkbaar niet in hoe ernstig het is!

Ik vind het niet best dat jij dit doet, Pheebe, ik vind het enorm jammer dat jij geen andere uitweg ziet dan dit. Ik hoop ook oprecht dat jij dit zelf in ziet, en dat je zelf ook gemotiveerd raakt om ergens voor te leven, anders dan jouw problemen.
Ik verdien de pijn om de fouten die ik maak. Omdat ik soms andere pijn doe. Omdat ik niet de wereld kan helpen. Ik verdien de pijn omdat ik ik ben,

M'n psycholoog is echt heel aardig! Maar ze vind het belangrijker dat ik geen zelfmoord pleeg dan of ik wel of niet eet of dat ik wel of niet snij.
En dat snap ik ook wel...
Maar ik moet waarschijnlijk van therapy wisselen dus dan krijg ik een andere psycholoog. Maar dat wil ik niet want ik ben net aan deze gewent! Ik durf na maar dan een half jaar eindelijk te zeggen wat ik echt vind en ik durf daar te twijfelen...

Omdat ik, ondanks dat ik heel erg ben afgevallen, geen ondergewicht heb (wel te laag vetpergentage enzo) ben ik bang dat mensen om mij heen ana niet serieus nemen...
Jij, en de meeste op dit forum, zijn anders... Jullie kennen de pijn en zijn lief...

Dankjewel voor 'jij' zijn.

Kus,
Hoihoi,
Jij maakt fouten ik maak fouten. Iedereen maakt fouten. Niemand is perfect dus jij ook niet. Niemand verwacht van jou dat je perfect bent. Het klinkt alsof je je erg schuldig voelt. Je geeft jezelf de schuld van alles wat er gebeurd en reageert dat op jezelf af. Dat is fout dat weet je.

Ik snap je psycholoog wel, maar ik denk dat het belangrijk is als je naar de problemen kijkt die er achter zitten. Je bent jezelf gaan snijden omdat? Dat heeft als gevolg zelfmoordgedachten en ana. Of heb ik het fout?

Ik denk echt dat het goed is als je andere hulp zoekt al snap ik dat het moeilijk is.
Zet m op!
Xx
Heyhey Lisje,
Bedqntk voor je reactie!
Nee, t klopt niet helemaal. Ik was denk ik twee jaar depressief toen de zelfmoordgedachtes kwamen. Ik reageerde m'n stres af door niete eten, zonder dat ik van ana af wist.
Pas na m'n tweede zelfmoordpoging begon ik te snijden. Daar ben ik nooit meer mee gestopt. Een paar maanden geleden ontdekte ik ana. Dat kwam voort uit de depressie en m'n broertje die al jaren zei dat ik te dik was, waar hij overgens wel gelijk in heeft, maar wat ik jiet vind dat je zm kan zeggen...
Ik moet wel andere hulp... Maar ik wil niet! Ik hoop er nu op dat ik op mezelf mag gaan wonen en bij deze hulp mag blijven (bij die andere hulp mag ik neit op mezelf gaan wonen). ,aar ik heb er niks over te zeggen omdat ik nog geen 16 ben...
Mensen verwachten wel dat ik perfect ben! Als ik geen tien haal krijg ik daar commentaar op. Ik krijg commentaar op alles wat ik ben, doe en denk als het niet perfect is. En dan niet 'balen, volgende keer beter' maar echt gezeur omdat ik 'het weer allemaal verpest en niet kan en me niet inzet'...
Kus,
Maar pro ana is dus niet slecht?



Nee ik vind van niet

Reageer