Skip to main content

Het gaat over omgaan met dingen die thuis spelen. Mijn moeder is chronisch ziek en een tijdje terug heeft ze in het ziekenhuis gelegen. Het gaat nog steeds erg slecht. We proberen haar heel erg te helpen, maar soms reageert ze heel erg af. Dan doe je zo je best en dan krijg je de volle laag.

Ze is al jaren ziek en ik vind het erg lastig, omdat je er wel rekening mee moet houden en iedereen loopt thuis op z'n tenen. Als we dat dan proberen te bespreken is dat allemaal niet waar en hoeven we niet zo'n rekening met haar te houden. Maar ze is best wel afhankelijk van onze zorg, al zal ze dat nooit toegeven.

Ik heb het idee dat het de laatste tijd allemaal teveel is, zeker ook voor mijn vader, hij heeft het erg zwaar. Door alles heb ik veel emoties, maar het lukt niet om ze te uiten. Onbedoeld reageer ik dat af en daardoor heb ik al een paar keer ruzie gehad thuis. Ik slaap daardoor ook weer slecht en door alles ben ik ontzettend moe. Weet niet meer echt hoe ik met alles om moet gaan..

over die emoties: ik uit dat niet echt, omdat er in korte tijd veel is gebeurd en dat was best wel heftig. Ik sluit me daar heel erg voor af, om door te gaan en er ook voor anderen te zijn. En ja je moet door, want school en het leven gaat ook door. Ik wil dan niet toegeven aan emoties, want ik ben bang dat ik anders ga instorten en dat kan ik op dit moment niet hebben.


Hey, Ik lees dat je in een hele moeilijke periode zit. Ik denk dat praten in dit geval echt de key is. Praat erover met vrienden of je mentor. Daarnaast wil ik meegeven dat het niet goed voor je is als je je emoties laat ophopen. Misschien stort je dan in, maar je kan er echt niks aan doen. Als je het nog langer ophoopt wordt het alleen maar erger. Uiteindelijk moet je toch het gesprek aangaan met je vader en moeder. Je hebt alle recht op een leuke kindertijd. Ik hoop heel erg dat dit helpt. Nogmaals, ik ben geen expert en heb geen ervaring, maar ik hoop dat je er toch iets aan hebt. Heel veel sterkte!

xxx Cody


Ja, ik snap wel dat emoties ophopen niet goed is. Weet alleen niet echt hoe ik het kan uiten. Soms schrijf ik wel wat, maar dat haalt niet alles weg.

Ondanks dat praten niet mijn sterkste punt is, ik ben van nature erg gesloten, zou ik het wel meer kunnen doen. Misschien dat ik er met een vriendin wat meer over kan praten.


Laat maar


Hoi @RoodLint ,

 

het klinkt alsof het niet zo goed met je gaat. Wat goed dat je erover probeert te praten, ook al vind je het moeilijk!

Je bent echt van harte welkom om eens anoniem en in vertrouwen met De Kindertelefoon te bellen of te chatten. We zijn elke dag bereikbaar van 11:00 tot 21:00.

 

Veel sterkte en groetjes,

Marieke

De Kindertelefoon


Ik heb het ook moeilijk thuis en op school krijg ik help en houden rekening ermee 


Fijn dat je hulp krijgt en dat er rekening wordt gehouden met de situatie, kan/wil je er iets meer over vertellen?


En alweer ruzie met mijn moeder… vanmiddag had ze me nog nodig en ging het wel prima. Tijdens het avondeten ging het mis, om zoiets kleins dat het niet eens waard is om te beschrijven.

Nu is ze boos en ze wil niet met me praten, ze negeert me. Is het dan nooit goed genoeg? Wat is er mis met mij?

Het is amper vol te houden.


Reageer