Soms als mijn moeder zegt “zullen we winkelen?” zeg ik altijd ja.
Ik vind de autorit naar de winkels interessanter dan de winkels zelf, weet niet wat het is…
Ik vind het leuk om gewoon te rijden, maar mijn moeder zegt ook zo van: “ja mijn auto rijdt niet op water”.
Soms denk ik dat ik eens een keertje moet gaan wandelen, maar ik ben bang om alleen te gaan.
Ik ben weleens diep in de nacht bij mijn vader wezen wandelen met zijn toestemming en ik vond het eng want soms waren er groepjes van rare schreeuwende dronken mensen die op een plek zitten.
Ik wil wel bewegen, maar als ik het doe dan voel ik me geonmotiveerd.
Kan iemand misschien advies delen hiervoor?
