Hi allemaal,
mijn twin en ik hadden net ff beetje gesport: hardlopen en fietsen en zwemmen en toen ff in de sauna gezeten en net lekker onder de douche geweest en nu jeukt alles en kunnen we geen kleren verdragen. Heeft iemand tips?
We zijn alleen thuis, dus kunnen het niet aan mama vragen. Jongste broertje is er wel, maar daar hebben we niet zo veel aan.
Groetjes,
M&M's
Bladzijde 6 / 9
Hi,
Jullie hebben wel gelijk dat mama verdrietig is om de situatie en niet teleurgesteld in ons is. We kunnen alles ook wel vertellen, maar er is een limiet aan alle details vertellen.`
Voor ons was het op een gegeven moment een soort routine geworden :(
’s Morgens werden we meestal wakker doordat er iemand aan ons zat. Dan die rituelen voor het douchen en voor het slapen gaan de washandjes ceremonie. Tussendoor nog eens een hand in je broek en ga zo maar door.
Mama weet er wel aardig wat van, maar om alles te vertellen dat zou haar slopen, denk ik.
Wat we met Boy willen bespreken is aan de ene kant dat washandjesverhaal. We hebben het gevoel dat we hem een beetje gedwongen hebben om ons zonder washandje te wassen. Het was duidelijk ook wat onwennig voor hem, zeker toen hij onze piemels ging wassen. Maar hij heeft doorgezet en zijn best gedaan om zijn werk zo goed mogelijk te doen. We willen hem sorry zeggen en uitleg geven waarom.
Washandjes triggeren bij ons gelijk de lucht en smaak van sperma van die jongens met alle verdere samenhangende dingen.
Verder willen we Boy vragen of hij op zoek wil gaan naar onze onderbroeken.
Er is een kans dat hij ze weliswaar per ongeluk op een verkeerde plek heeft gelegd.
Hij was soms een beetje slordig en door de drukte had hij al eerder wat spullen van ons bij iemand anders in de kast gelegd en bij het afhalen van ons bed eens wat tussen de lakens laten liggen. Ook had hij al eens een onderbroek in zijn jaszak laten zitten. Waarschijnlijk gewoon om hem niet op de natte douchevloer ofzo te leggen.
We weten natuurlijk niet of hij er iets aan kan doen, maar we willen hem de kans geven het op te lossen. Hij had al een keertje een klein beetje op zijn kop gehad van zijn meerdere. Dat dus.
Het liefst willen we de dokter er dus buiten houden.
School gaat wel goed, alleen moeten we onze tijd beter/anders gaan verdelen tussen school en sport en andere dingen. We willen meer gaan sporten en dus zullen we andere dingen moeten minderen of skippen.
Een aantal weken ziekenhuis opname kunnen de planning wel goed in de war sturen. Zeker die laatste opname na die jeuk en ontdekking van die bacterie en de therapie die eerst niet aansloeg.
Het gaat nu gelukkig de goede kant op en begin volgende week staat er weer een controle gepland. Bloed en kweken en dan hopen dat we mogen stoppen met de medicijnen.
Smurfen zijn leuk. We hebben er een heleboel (paar honderd) van opa gekregen, toen we klein waren. Hij had ze vroeger zelf gespaard.
Smurfen kunnen door een waterkraan (https://www.youtube.com/watch?v=gnYggJwvALo ), dus die kunnen ons misschien helpen zoeken naar onze onderbroeken. Maar wat we echt nodig hebben is de teletijdmachine van Professor Barabas, dan kunnen we gewoon zelf kijken wat er gebeurd is.
We hopen binnen een paar dagen nog iets te horen van Boy en anders gaan we toch maar bij de balie vragen of ze iets van ons hebben gevonden. Hoe lang zouden ze spullen bewaren?
Groetjes,
M&M’s
Jullie hebben wel gelijk dat mama verdrietig is om de situatie en niet teleurgesteld in ons is. We kunnen alles ook wel vertellen, maar er is een limiet aan alle details vertellen.`
Voor ons was het op een gegeven moment een soort routine geworden :(
’s Morgens werden we meestal wakker doordat er iemand aan ons zat. Dan die rituelen voor het douchen en voor het slapen gaan de washandjes ceremonie. Tussendoor nog eens een hand in je broek en ga zo maar door.
Mama weet er wel aardig wat van, maar om alles te vertellen dat zou haar slopen, denk ik.
Wat we met Boy willen bespreken is aan de ene kant dat washandjesverhaal. We hebben het gevoel dat we hem een beetje gedwongen hebben om ons zonder washandje te wassen. Het was duidelijk ook wat onwennig voor hem, zeker toen hij onze piemels ging wassen. Maar hij heeft doorgezet en zijn best gedaan om zijn werk zo goed mogelijk te doen. We willen hem sorry zeggen en uitleg geven waarom.
Washandjes triggeren bij ons gelijk de lucht en smaak van sperma van die jongens met alle verdere samenhangende dingen.
Verder willen we Boy vragen of hij op zoek wil gaan naar onze onderbroeken.
Er is een kans dat hij ze weliswaar per ongeluk op een verkeerde plek heeft gelegd.
Hij was soms een beetje slordig en door de drukte had hij al eerder wat spullen van ons bij iemand anders in de kast gelegd en bij het afhalen van ons bed eens wat tussen de lakens laten liggen. Ook had hij al eens een onderbroek in zijn jaszak laten zitten. Waarschijnlijk gewoon om hem niet op de natte douchevloer ofzo te leggen.
We weten natuurlijk niet of hij er iets aan kan doen, maar we willen hem de kans geven het op te lossen. Hij had al een keertje een klein beetje op zijn kop gehad van zijn meerdere. Dat dus.
Het liefst willen we de dokter er dus buiten houden.
School gaat wel goed, alleen moeten we onze tijd beter/anders gaan verdelen tussen school en sport en andere dingen. We willen meer gaan sporten en dus zullen we andere dingen moeten minderen of skippen.
Een aantal weken ziekenhuis opname kunnen de planning wel goed in de war sturen. Zeker die laatste opname na die jeuk en ontdekking van die bacterie en de therapie die eerst niet aansloeg.
Het gaat nu gelukkig de goede kant op en begin volgende week staat er weer een controle gepland. Bloed en kweken en dan hopen dat we mogen stoppen met de medicijnen.
Smurfen zijn leuk. We hebben er een heleboel (paar honderd) van opa gekregen, toen we klein waren. Hij had ze vroeger zelf gespaard.
Smurfen kunnen door een waterkraan (https://www.youtube.com/watch?v=gnYggJwvALo ), dus die kunnen ons misschien helpen zoeken naar onze onderbroeken. Maar wat we echt nodig hebben is de teletijdmachine van Professor Barabas, dan kunnen we gewoon zelf kijken wat er gebeurd is.
We hopen binnen een paar dagen nog iets te horen van Boy en anders gaan we toch maar bij de balie vragen of ze iets van ons hebben gevonden. Hoe lang zouden ze spullen bewaren?
Groetjes,
M&M’s
Hoi,
Het is inderdaad wel begrijpelijk dat jullie nog even met Boy willen praten.
Ik denk niet dat ze de gevonden voorwerpen eeuwig bewaren, dus ik zou wel een beetje opschieten.
Gr. Pin
Het is inderdaad wel begrijpelijk dat jullie nog even met Boy willen praten.
Ik denk niet dat ze de gevonden voorwerpen eeuwig bewaren, dus ik zou wel een beetje opschieten.
Gr. Pin
Jullie zouden affiches kunnen maken met 'Vermist' en een foto van die onderbroek. Die ophangen in het ziekenhuis. De verplegers, dokters en patiënten weten dat, als ze die vinden, aan jullie toebehoort. Verder is het best schattig, dus ik denk dat je er wat patiënten mee opvrolijkt. Je kunt op die affiche schrijven dat, als die gevonden wordt, ze die naar de balie mogen brengen. Bij de balie kunnen jullie je telefoonnummer achterlaten, zodat dat niet op de affiches hoeft.
Eerst best vragen aan de balie of je die op mag hangen in het ziekenhuis. Ik ken de regels daar niet :D
Een gesprek met Boy lijkt me wel nuttig. Jullie kunnen ook dat aan de balie vragen.
Eerst best vragen aan de balie of je die op mag hangen in het ziekenhuis. Ik ken de regels daar niet :D
Een gesprek met Boy lijkt me wel nuttig. Jullie kunnen ook dat aan de balie vragen.
Hi,
we hebben nieuws :)
Boy had ons zopas een berichtje gestuurd en sorry gezegd dat het zo lang duurde. Hij was het eerder van plan, maar had het druk gehad en hij was het vergeten. Eerst had hij ook getwijfeld of hij wel iets moest sturen, maar omdat hij wel een goede klik met ons had en omdat hij onze oudere broer kent van een paar jaar terug, had ie nu toch maar een berichtje gestuurd. Hij vroeg eerst hoe het nu met ons gaat en waar hij ons mee kon helpen. Das toch goed?
We hebben toen alvast van onze onderbroeken uitgelegd en een beetje waarom we die apenkoppen onderbroek zo missen en dat die zoveel herinneringen heeft. Het was wel een beetje ongemakkelijk voor ons.
Toen hadden we foto’s van de onderbroeken gestuurd. We hadden nog foto’s met die nieuwe van de jeuk-test. Die ene nieuwe had ons oudste neefje aan op de foto en die andere had mijn twin aan. Verder hadden we een paar foto’s van die apenkoppen onderbroek gestuurd. Niet alleen die ik hier ook heb gepost, maar ook een paar waar ik die onderbroek aan heb op onze vakantie vorig jaar. Mijn twin en Luca en de Duitse jongens staan er allemaal alleen in onderbroek op. Zo kan Boy ook ons vriendje zien en dat die onderbroek belangrijk is. Of is dat stom om dat allemaal te sturen?
Ik weet het ook niet precies allemaal op dit moment.
Verder hebben we afgesproken met hem voor vrijdag of zaterdag. Hij moet nog even kijken wanneer het uitkomt.
Gelukkig zijn we nu een stapje verder. Hopelijk wordt het niet een heel ongemakkelijk gesprek.
Iemand nog tips hoe we dat gesprek over die washandjes een beetje soepel kunnen laten lopen?
Groetjes,
M&M's
we hebben nieuws :)
Boy had ons zopas een berichtje gestuurd en sorry gezegd dat het zo lang duurde. Hij was het eerder van plan, maar had het druk gehad en hij was het vergeten. Eerst had hij ook getwijfeld of hij wel iets moest sturen, maar omdat hij wel een goede klik met ons had en omdat hij onze oudere broer kent van een paar jaar terug, had ie nu toch maar een berichtje gestuurd. Hij vroeg eerst hoe het nu met ons gaat en waar hij ons mee kon helpen. Das toch goed?
We hebben toen alvast van onze onderbroeken uitgelegd en een beetje waarom we die apenkoppen onderbroek zo missen en dat die zoveel herinneringen heeft. Het was wel een beetje ongemakkelijk voor ons.
Toen hadden we foto’s van de onderbroeken gestuurd. We hadden nog foto’s met die nieuwe van de jeuk-test. Die ene nieuwe had ons oudste neefje aan op de foto en die andere had mijn twin aan. Verder hadden we een paar foto’s van die apenkoppen onderbroek gestuurd. Niet alleen die ik hier ook heb gepost, maar ook een paar waar ik die onderbroek aan heb op onze vakantie vorig jaar. Mijn twin en Luca en de Duitse jongens staan er allemaal alleen in onderbroek op. Zo kan Boy ook ons vriendje zien en dat die onderbroek belangrijk is. Of is dat stom om dat allemaal te sturen?
Ik weet het ook niet precies allemaal op dit moment.
Verder hebben we afgesproken met hem voor vrijdag of zaterdag. Hij moet nog even kijken wanneer het uitkomt.
Gelukkig zijn we nu een stapje verder. Hopelijk wordt het niet een heel ongemakkelijk gesprek.
Iemand nog tips hoe we dat gesprek over die washandjes een beetje soepel kunnen laten lopen?
Groetjes,
M&M's
Hey,
Nice dat Boy jullie een berichtje heeft gestuurd! Ik denk dat een foto van de onderbroek zelf goed genoeg is, niet perse waar er allemaal mensen op staan.
Dat gesprek over de washandjes lijkt me sowieso beter om in real life te vertellen, maar dat is volgens mij al het plan. Het hoeft niet per se soepel te gaan, want het is een heftig onderwerp. Die dingen gaan vaak moeilijker. Zeg gewoon wat je kwijt wilt en dan komt het vast goed (de cliché :P)!
Gr. Pin
Nice dat Boy jullie een berichtje heeft gestuurd! Ik denk dat een foto van de onderbroek zelf goed genoeg is, niet perse waar er allemaal mensen op staan.
Dat gesprek over de washandjes lijkt me sowieso beter om in real life te vertellen, maar dat is volgens mij al het plan. Het hoeft niet per se soepel te gaan, want het is een heftig onderwerp. Die dingen gaan vaak moeilijker. Zeg gewoon wat je kwijt wilt en dan komt het vast goed (de cliché :P)!
Gr. Pin
Goed dat jullie met hem kunnen praten. Wat jullie met hem delen, is jullie keuze. Jullie hebben die foto's vooral gestuurd om aan te tonen waarom die onderbroek zo belangrijk voor jullie is, en dat begrijpt hij vast.
Voor dat gesprek met de washandjes zijn jullie met twee. Eén van jullie begint het gesprek, en als die het moeilijk krijgt, kan de andere het overnemen. Jullie zouden een spiekbriefje kunnen maken met kernwoorden, zodat jullie geen stukken van jullie verhaal vergeten. Dat helpt voor sommigen, om ervoor te zorgen dat Boy het verhaal snapt.
Dat jullie uitleggen waarom die onderbroek belangrijk voor jullie is, begrijp ik. Het enige waar ik een beetje mee zit is dat jullie foto's van jongens in ondergoed naar een andere jongen sturen, zonder dat die jongens in ondergoed ervan weten. Of weten ze ervan? Mijn punt is gewoon: als ik op een foto in ondergoed zou staan met vriendinnen, zou ik het niet zo fijn vinden als die foto achter mijn rug naar iemand anders gestuurd wordt. Ik denk niet dat Boy iets verkeerd met die foto zou doen, en ik ben heel erg verlegen en angstig, dus het kan dat dit iets is waar alleen ik mee zit.
Voor dat gesprek met de washandjes zijn jullie met twee. Eén van jullie begint het gesprek, en als die het moeilijk krijgt, kan de andere het overnemen. Jullie zouden een spiekbriefje kunnen maken met kernwoorden, zodat jullie geen stukken van jullie verhaal vergeten. Dat helpt voor sommigen, om ervoor te zorgen dat Boy het verhaal snapt.
Dat jullie uitleggen waarom die onderbroek belangrijk voor jullie is, begrijp ik. Het enige waar ik een beetje mee zit is dat jullie foto's van jongens in ondergoed naar een andere jongen sturen, zonder dat die jongens in ondergoed ervan weten. Of weten ze ervan? Mijn punt is gewoon: als ik op een foto in ondergoed zou staan met vriendinnen, zou ik het niet zo fijn vinden als die foto achter mijn rug naar iemand anders gestuurd wordt. Ik denk niet dat Boy iets verkeerd met die foto zou doen, en ik ben heel erg verlegen en angstig, dus het kan dat dit iets is waar alleen ik mee zit.
Hi,
Bedankt voor jullie snelle reacties.
Ik had beter even op jullie antwoord gewacht voordat ik alles naar Boy stuurde ….
In plaats van dat het beter wordt, kom ik weer in andere problemen. Maar die ga ik wel zo snel mogelijk oplossen.
We gaan zo maar eens even met onze Duitse vrienden skypen en alles uitleggen. Dan nog met onze neefjes en ook nog met Luca.
Lekkere slimme zet van ons :P
Soms denken we echt niet na ofzo idk.
Ja, gewoon alleen een onderbroekfoto had ook gekund, maar ja, wij moeten het weer anders doen :@
Ik ga wel update geven na het skypen en over de washandjes ga ik dan ook wel ff iets zeggen. Tot laters.
Btw we hebben iig allemaal wat aan op de foto en het zijn gewoon vakantiefoto’s buiten op die van de jeuk test na dan. Een onderbroek lijkt toch net op een zwembroek of vinden jullie dat anders. Iedereen is ook lekker buin of helpt dat niet? Idk, ik probeer ook maar wat.
Nou ja, we gaan de puinhoop die we net veroorzaakt hebben maar proberen op te ruimen.
Bedankt voor jullie tips.
Groetjes,
M&M’s
Bedankt voor jullie snelle reacties.
Ik had beter even op jullie antwoord gewacht voordat ik alles naar Boy stuurde ….
In plaats van dat het beter wordt, kom ik weer in andere problemen. Maar die ga ik wel zo snel mogelijk oplossen.
We gaan zo maar eens even met onze Duitse vrienden skypen en alles uitleggen. Dan nog met onze neefjes en ook nog met Luca.
Lekkere slimme zet van ons :P
Soms denken we echt niet na ofzo idk.
Ja, gewoon alleen een onderbroekfoto had ook gekund, maar ja, wij moeten het weer anders doen :@
Ik ga wel update geven na het skypen en over de washandjes ga ik dan ook wel ff iets zeggen. Tot laters.
Btw we hebben iig allemaal wat aan op de foto en het zijn gewoon vakantiefoto’s buiten op die van de jeuk test na dan. Een onderbroek lijkt toch net op een zwembroek of vinden jullie dat anders. Iedereen is ook lekker buin of helpt dat niet? Idk, ik probeer ook maar wat.
Nou ja, we gaan de puinhoop die we net veroorzaakt hebben maar proberen op te ruimen.
Bedankt voor jullie tips.
Groetjes,
M&M’s
*Iedereen is ook lekker BRUIN of helpt dat niet? (één van de laatste regels vorige reactie)
We hebben nog eens even goed naar die foto’s gekeken en die van de jeuk-test waren genomen in onze slaapkamer en we stonden gewoon netjes op een rijtje in onderbroek en toen hadden we ingezoomd en die close-ups erbij gedaan van die 2 nieuwe onderbroeken. Dus de onderbroek met een stukje buik en stukje bovenbenen erbij. Zelfde had ik gedaan met de vakantiefoto’s in onderbroek in de tuin bij het zwembad. Ook nog een paar close-ups van de onderbroek die ik aan had.
We hebben al met Luca en de neefjes geskypet en die vonden het geen probleem. We hadden ze de foto’s doorgestuurd. Oh ja, das eigenlijk ook niet zo slim, bedenk ik net.
De Duitse vrienden waren er niet en toen hadden we alle foto’s ook maar alvast naar hen gestuurd. Ja, ook die van onze neefjes en Luca, dus we leren niet echt snel, sorry. Maar de volgende keer gaan we het anders doen, is de bedoeling.
Nu nog even de reactie van de Duitse jongens afwachten.
Ik verwacht geen problemen, dus das dan soort van opgelost, toch?
Of moeten we daar verder nog iets mee.
Boy zei dat hij het leuke foto’s vond, gelijk nadat hij ze ontvangen had. Hij zal er verder wel niks mee bedoelen, toch?
Ok, vrijdag moeten we voor controle naar het ziekenhuis. Voor zover we weten gaan ze dan bloed afnemen en misschien nog dat blaastestje, idk. We hoeven iig niet te blijven daar. Volgende week zal de uitslag daar dan wel van komen.
Wat een gedoe allemaal :)
Groetjes,
M&M’s
We hebben nog eens even goed naar die foto’s gekeken en die van de jeuk-test waren genomen in onze slaapkamer en we stonden gewoon netjes op een rijtje in onderbroek en toen hadden we ingezoomd en die close-ups erbij gedaan van die 2 nieuwe onderbroeken. Dus de onderbroek met een stukje buik en stukje bovenbenen erbij. Zelfde had ik gedaan met de vakantiefoto’s in onderbroek in de tuin bij het zwembad. Ook nog een paar close-ups van de onderbroek die ik aan had.
We hebben al met Luca en de neefjes geskypet en die vonden het geen probleem. We hadden ze de foto’s doorgestuurd. Oh ja, das eigenlijk ook niet zo slim, bedenk ik net.
De Duitse vrienden waren er niet en toen hadden we alle foto’s ook maar alvast naar hen gestuurd. Ja, ook die van onze neefjes en Luca, dus we leren niet echt snel, sorry. Maar de volgende keer gaan we het anders doen, is de bedoeling.
Nu nog even de reactie van de Duitse jongens afwachten.
Ik verwacht geen problemen, dus das dan soort van opgelost, toch?
Of moeten we daar verder nog iets mee.
Boy zei dat hij het leuke foto’s vond, gelijk nadat hij ze ontvangen had. Hij zal er verder wel niks mee bedoelen, toch?
Ok, vrijdag moeten we voor controle naar het ziekenhuis. Voor zover we weten gaan ze dan bloed afnemen en misschien nog dat blaastestje, idk. We hoeven iig niet te blijven daar. Volgende week zal de uitslag daar dan wel van komen.
Wat een gedoe allemaal :)
Groetjes,
M&M’s
Hoi,
Inderdaad niet zo handig dat jullie meteen die half-naaktfoto's hebben verstuurd, naar gelukkig vindt het grootste deel (tot nu toe) het niet erg. Zoals je zelf al zegt, dat is een mooi leerpunt voor de/een volgende keer. In ieder geval weet Boy nu wel hoe de onderbroek eruit ziet.
Dat hij zegt dat het leuke foto's zijn, heeft verder geen diepere betekenis ofzo denk ik. Gewoon een leuke foto.
Ik hoop dat er vrijdag geen rare dingen gebeuren in het ziekenhuis!
Gr. Pin
Inderdaad niet zo handig dat jullie meteen die half-naaktfoto's hebben verstuurd, naar gelukkig vindt het grootste deel (tot nu toe) het niet erg. Zoals je zelf al zegt, dat is een mooi leerpunt voor de/een volgende keer. In ieder geval weet Boy nu wel hoe de onderbroek eruit ziet.
Dat hij zegt dat het leuke foto's zijn, heeft verder geen diepere betekenis ofzo denk ik. Gewoon een leuke foto.
Ik hoop dat er vrijdag geen rare dingen gebeuren in het ziekenhuis!
Gr. Pin
Oh, helemaal vergeten nog op de rest van de voorgaande reacties te reageren.
Idd willen we met Boy irl afspreken en dan praten over het washandjesgebeuren. Het verhaal zit wel in mijn hoofd, maar ik zit er nog over te denken hoeveel details ik er over moet vertellen.
Als ik te algemeen ben, snapt hij het vast niet en als ik alles vertel is misschien wel erg intiem.
Nou ja, hij zal dat ook wel leren bij zijn opleiding en hij heeft ons al best vaak bloot gezien en hij weet ook al dat we op jongens vallen.
Een spiekbriefje of steekwoorden voor de volgorde van het verhaal is wel handig, maar ziet dat er niet stom uit om dat mee te nemen als je iets over jezelf gaat vertellen?
Misschien kunnen we als we daar over gaan praten beter niet bij de Mac afspreken …..
Is een beetje raar voor andere mensen en voor ons ook als iemand mee luistert.
Maar ja, weet niet waar anders. Iemand een goed idee?
Ik ga er zo zelf ook nog wel over nadenken.
We kunnen sws beter zaterdag met Boy afspreken, want vrijdag moeten we voor controle en we weten niet precies hoe lang dat duurt. Als het uitloopt is het ook vervelend voor Boy.
Btw is het echt zo'n groot verschil of je nou in je onderbroek staat of in je zwembroek?
Das toch eigenlijk hetzelfde of niet?
@Pin,
Half-naakt foto's klinkt zo seksueel. Bedoel je dat omdat we in onderbroek zijn?
We hadden net daarvoor gedoucht en een onderbroek aan getrokken voor het eten. Vlak daarvoor waren we nog allemaal bloot bij het zwembad, dus eigenlijk zagen we er wel netjes uit, toch?
Ja, hopelijk gebeurt er niks bijzonders in het ziekenhuis, Ik hoop alleen ff naald erin en bloed eruit en blazen en dan snel weer weg daar. We komen er de laatste tijd veel te vaak.
Groetjes,
M&M’s
Idd willen we met Boy irl afspreken en dan praten over het washandjesgebeuren. Het verhaal zit wel in mijn hoofd, maar ik zit er nog over te denken hoeveel details ik er over moet vertellen.
Als ik te algemeen ben, snapt hij het vast niet en als ik alles vertel is misschien wel erg intiem.
Nou ja, hij zal dat ook wel leren bij zijn opleiding en hij heeft ons al best vaak bloot gezien en hij weet ook al dat we op jongens vallen.
Een spiekbriefje of steekwoorden voor de volgorde van het verhaal is wel handig, maar ziet dat er niet stom uit om dat mee te nemen als je iets over jezelf gaat vertellen?
Misschien kunnen we als we daar over gaan praten beter niet bij de Mac afspreken …..
Is een beetje raar voor andere mensen en voor ons ook als iemand mee luistert.
Maar ja, weet niet waar anders. Iemand een goed idee?
Ik ga er zo zelf ook nog wel over nadenken.
We kunnen sws beter zaterdag met Boy afspreken, want vrijdag moeten we voor controle en we weten niet precies hoe lang dat duurt. Als het uitloopt is het ook vervelend voor Boy.
Btw is het echt zo'n groot verschil of je nou in je onderbroek staat of in je zwembroek?
Das toch eigenlijk hetzelfde of niet?
@Pin,
Half-naakt foto's klinkt zo seksueel. Bedoel je dat omdat we in onderbroek zijn?
We hadden net daarvoor gedoucht en een onderbroek aan getrokken voor het eten. Vlak daarvoor waren we nog allemaal bloot bij het zwembad, dus eigenlijk zagen we er wel netjes uit, toch?
Ja, hopelijk gebeurt er niks bijzonders in het ziekenhuis, Ik hoop alleen ff naald erin en bloed eruit en blazen en dan snel weer weg daar. We komen er de laatste tijd veel te vaak.
Groetjes,
M&M’s
Hoi,
Ik vind een onderbroekfoto praktisch hetzelfde als een zwembroekfoto, maar niet voor iedereen is dit zo, dus het is gewoon netter om het na te vragen. Sowieso als je een foto van iemand anders doorstuurt is het netter om dit te vragen. Net als dat je eigenlijk ook niet een foto van iemand hoort te maken als diegene dat niet weet (al gebeurt dit vgm tegenwoordig continu).
Ik bedoel met halfnaaktfoto letterlijk dat je half naakt op de foto staat. Dat klinkt inderdaad best seksueel haha.
Bij de Mac afspreken is inderdaad misschien een beetje raar. Een bankje in het park misschien? Ergens buiten op een rustig plekje. Je kunt nooit voorkomen dat er niemand is, tenzij je bij iemand thuis afspreekt, maar dat lijkt me ook weer een beetje raar. Het is niet zo dat iemand je gaat afluisteren, denk ik, hoop ik.
Je moet niet nadenken of een spiekbriefje raar is of niet. Als het helpt, dan helpt het en moet je het doen. Boy is een hulpverlener, dus die zal het vast begrijpen.
Gr. Pin
Ik vind een onderbroekfoto praktisch hetzelfde als een zwembroekfoto, maar niet voor iedereen is dit zo, dus het is gewoon netter om het na te vragen. Sowieso als je een foto van iemand anders doorstuurt is het netter om dit te vragen. Net als dat je eigenlijk ook niet een foto van iemand hoort te maken als diegene dat niet weet (al gebeurt dit vgm tegenwoordig continu).
Ik bedoel met halfnaaktfoto letterlijk dat je half naakt op de foto staat. Dat klinkt inderdaad best seksueel haha.
Bij de Mac afspreken is inderdaad misschien een beetje raar. Een bankje in het park misschien? Ergens buiten op een rustig plekje. Je kunt nooit voorkomen dat er niemand is, tenzij je bij iemand thuis afspreekt, maar dat lijkt me ook weer een beetje raar. Het is niet zo dat iemand je gaat afluisteren, denk ik, hoop ik.
Je moet niet nadenken of een spiekbriefje raar is of niet. Als het helpt, dan helpt het en moet je het doen. Boy is een hulpverlener, dus die zal het vast begrijpen.
Gr. Pin
@Pin,
Haha, ja, eigenlijk was het dan niet halfnaakt, maar 90% naakt ofzo toen we alleen een onderbroek aan hadden.
Ergens op een bankje afspreken is wel een goeie, denk ik. Nou alleen nog goed weer. Heb je ook een slecht weer alternatief. We gaan richting Boy en die woont vlak bij het ziekenhuis en das een heel eind bij ons vandaan, dus bij ons thuis afspreken kan dan niet
Update:
De Duitse jongens zijn ook ingelicht en hebben er geen problemen mee. We waren Newt bijna vergeten te vragen, want hij stond ook op de foto, maar hij was bij ons en zag de foto’s en toen hebben we hem ook maar ff ingelicht. Iedereen heeft nu ook alle foto’s. Dus, dat hebben we “opgelost”.
Wens ons maar “good luck” voor vanmiddag in het ziekenhuis. Kunnen we wel gebruiken :)
Groetjes,
M&M’s
Haha, ja, eigenlijk was het dan niet halfnaakt, maar 90% naakt ofzo toen we alleen een onderbroek aan hadden.
Ergens op een bankje afspreken is wel een goeie, denk ik. Nou alleen nog goed weer. Heb je ook een slecht weer alternatief. We gaan richting Boy en die woont vlak bij het ziekenhuis en das een heel eind bij ons vandaan, dus bij ons thuis afspreken kan dan niet
Update:
De Duitse jongens zijn ook ingelicht en hebben er geen problemen mee. We waren Newt bijna vergeten te vragen, want hij stond ook op de foto, maar hij was bij ons en zag de foto’s en toen hebben we hem ook maar ff ingelicht. Iedereen heeft nu ook alle foto’s. Dus, dat hebben we “opgelost”.
Wens ons maar “good luck” voor vanmiddag in het ziekenhuis. Kunnen we wel gebruiken :)
Groetjes,
M&M’s
Hoi,
Goed hoe jullie het hebben opgelost met de foto's!
Haha ja, eerder 90% naakt inderdaad.
Uhm, een slecht weer alternatief... Kantine van het ziekenhuis? Ik denk dat je daar op zich wel eens huilende mensen tegenkomt, dus dan zouden jullie niet opvallen 😉 Verder kan ik eigenlijk niet echt iets slims bedenken.
Veel succes vanmiddag!
Gr. Pin
Goed hoe jullie het hebben opgelost met de foto's!
Haha ja, eerder 90% naakt inderdaad.
Uhm, een slecht weer alternatief... Kantine van het ziekenhuis? Ik denk dat je daar op zich wel eens huilende mensen tegenkomt, dus dan zouden jullie niet opvallen 😉 Verder kan ik eigenlijk niet echt iets slims bedenken.
Veel succes vanmiddag!
Gr. Pin
Oh ja, das misschien wel een goed alternatief. We gaan vanmiddag gelijk wel even kijken als we dan toch in het ziekenhuis zijn. Lopen we wel even een rondje op zoek naar een goed plekje.
Dankjewel.
We houden je wel op de hoogte van hoe het vanmiddag is gegaan in het ziekenhuis.
Groetjes 🙂,
M&M’s
Dankjewel.
We houden je wel op de hoogte van hoe het vanmiddag is gegaan in het ziekenhuis.
Groetjes 🙂,
M&M’s
Hot news :P
Boy stuurt ons net een selfie met onze apenkoppen-onderbroek. Hij heeft wel humor en ziet er goed uit. We kunnen niet goed zien of het die gebruikte onderbroek van mij/ons is of dat hij ergens een nieuwe heeft gekocht, maar dat horen we hopelijk snel.
Eigenlijk denken we dat ie dat gefotoshopt heeft, want waar haalt hij anders zo snel die onderbroek dan vandaan?. We zijn hem al best lang kwijt. Wel een leuke foto als troost, zolang hij hem niet gevonden heeft.
Later meer.
Groetjes,
M&M’s
Boy stuurt ons net een selfie met onze apenkoppen-onderbroek. Hij heeft wel humor en ziet er goed uit. We kunnen niet goed zien of het die gebruikte onderbroek van mij/ons is of dat hij ergens een nieuwe heeft gekocht, maar dat horen we hopelijk snel.
Eigenlijk denken we dat ie dat gefotoshopt heeft, want waar haalt hij anders zo snel die onderbroek dan vandaan?. We zijn hem al best lang kwijt. Wel een leuke foto als troost, zolang hij hem niet gevonden heeft.
Later meer.
Groetjes,
M&M’s
We twijfelen of die selfie echt is. Hij is net, als de foto’s die we van onszelf gestuurd hebben, alleen in onderbroek, dus verder geen kleren aan. De foto is in een slaapkamer gemaakt, weet niet of het zijn slaapkamer is. Ik zie wel een grote poster van William Franklyn-Miller (die is echt f*cking knap) aan de muur hangen, dus misschien vind hij hem ook leuk, idk.
Het lijkt net of zijn bovenlijf op het onderlijf met de onderbroek is geplakt met fotoshop ofzo. Ik ben volgens mij niet het onderlijf, want ik heb altijd mijn piemel links in mijn onderbroek en op de foto van Boy zit de piemel rechts, dus we twijfelen. Misschien toch echt of niet. Boy reageert niet op onze appjes met vragen over fake of echte selfie. Hij zal wel aan het werken zijn. Even afwachten maar.
Strakjes eerst maar voor controle naar het ziekenhuis. Misschien zien we hem daar wel.
Groetjes,
M&M’s
Het lijkt net of zijn bovenlijf op het onderlijf met de onderbroek is geplakt met fotoshop ofzo. Ik ben volgens mij niet het onderlijf, want ik heb altijd mijn piemel links in mijn onderbroek en op de foto van Boy zit de piemel rechts, dus we twijfelen. Misschien toch echt of niet. Boy reageert niet op onze appjes met vragen over fake of echte selfie. Hij zal wel aan het werken zijn. Even afwachten maar.
Strakjes eerst maar voor controle naar het ziekenhuis. Misschien zien we hem daar wel.
Groetjes,
M&M’s
Straks gaan jullie voor controle naar het ziekenhuis. Jullie kunnen alvast in de kantine kijken of het daar een beetje gezellig is, en of er een goed tafeltje is waar jullie privé kunnen praten. Als het mooi weer is, lijkt een bankje in het park inderdaad een goede optie.
Dat Boy een foto stuurt waarin hij die onderbroek aanheeft, vind ik persoonlijk een beetje vreemd. Hij is jullie verpleger, en jullie hebben hem gevraagd naar een verloren voorwerp te zoeken. Als hij die gevonden heeft, doet hij die zelf aan. Fotoshop of niet, ik weet niet of een verpleger dit hoort te doen.
Jullie gaan met hem praten. Hopelijk klaart dat gesprek een hoop uit, en voelen jullie je na dat gesprek opgelucht. Ook al heeft Boy een mooie poster in zijn misschien-slaapkamer hangen, raad ik af met hem mee naar huis te gaan. Voor het geval het slecht weer is en de kantine van het ziekenhuis vol zit, gaan jullie beter naar een kantine van een ander gebouw, bv. een sportcentrum. Iets openbaars.
Boy heeft waarschijnlijk makkelijk toegang tot de verloren voorwerpen bak, dus het kan dat hij er snel door is gegaan, en jullie onderbroek heeft gevonden.
Dat Boy een foto stuurt waarin hij die onderbroek aanheeft, vind ik persoonlijk een beetje vreemd. Hij is jullie verpleger, en jullie hebben hem gevraagd naar een verloren voorwerp te zoeken. Als hij die gevonden heeft, doet hij die zelf aan. Fotoshop of niet, ik weet niet of een verpleger dit hoort te doen.
Jullie gaan met hem praten. Hopelijk klaart dat gesprek een hoop uit, en voelen jullie je na dat gesprek opgelucht. Ook al heeft Boy een mooie poster in zijn misschien-slaapkamer hangen, raad ik af met hem mee naar huis te gaan. Voor het geval het slecht weer is en de kantine van het ziekenhuis vol zit, gaan jullie beter naar een kantine van een ander gebouw, bv. een sportcentrum. Iets openbaars.
Boy heeft waarschijnlijk makkelijk toegang tot de verloren voorwerpen bak, dus het kan dat hij er snel door is gegaan, en jullie onderbroek heeft gevonden.
Hoi,
Het kan zijn dat het de onderbroek is, al vind ik dat net als @100divergent11 erg vreemd, dat hij hem dat aantrekt... Ik denk eerder dat hij zelf misschien zo'n onderbroek heeft en dat hij dacht van 'haha lol, toeval!' en die foto heeft gemaakt. Al hoop ik wel voor jullie dat het die van jullie is. Maar goed.
Succes met het onderzoek, voor als jullie daar nog aan moeten / mee bezig zijn.
Gr. Pin
Het kan zijn dat het de onderbroek is, al vind ik dat net als @100divergent11 erg vreemd, dat hij hem dat aantrekt... Ik denk eerder dat hij zelf misschien zo'n onderbroek heeft en dat hij dacht van 'haha lol, toeval!' en die foto heeft gemaakt. Al hoop ik wel voor jullie dat het die van jullie is. Maar goed.
Succes met het onderzoek, voor als jullie daar nog aan moeten / mee bezig zijn.
Gr. Pin
Volgens mij is Boy ons een beetje voor de gek aan het houden met die foto 🙂 Hij heeft de apenkoppen-onderbroek wel echt gevonden, maar maakt alleen maar grapjes over de foto en zegt steeds dat ie het ons morgen allemaal gaat laten zien en vertellen.
Volgens onze oudere broer (bijna 17) is Boy 18 en wordt hij van het jaar nog 19. Onze broer weet van de atletiek dat hij geboortejaar 1999 heeft, onze broer is uit 2001 en wij 2002. Ze kwamen elkaar tot een paar jaar terug (toen stopte onze broer ermee) vaak tegen bij wedstrijden en hij zegt ook dat Boy gewoon een rustige en aardige jongen is. Bovendien is hij een halve kop kleiner dan wij zijn, dus no worries. Hij kan alleen wel hard lopen, maar wij ook haha.
Hij is dus geen 25+ jarige weirdo met pedoneigingen en die aan tweelingen wil zitten ofzo.
In het ziekenhuis is hij natuurlijk aan het werk en nu praten we met hem gewoon als Boy buiten het ziekenhuis. Dat kan toch wel?
Hij heeft (tot nu toe) alleen die apenkoppen-onderbroek gevonden. De rest gaat hij nog zoeken of iig in de gaten houden voor ons.
Wij gaan hem morgen zien, alleen moeten we de tijd nog even precies afspreken, ergens eind van de morgen ofzo. Ik denk maar gewoon in de kantine, maar misschien is dat voor hem vervelend, als collega’s hem daar zien met ons en is het beter ergens anders naartoe te gaan. Hij woont, volgens wat hij gezegd heeft vlak bij, dus dat kunnen we ook nog doen.
We gaan zijn adres vanavond nog wel vragen, das sws wel handig om te hebben. Hij woont daar samen met een meisje die ook in de verpleging zit, maar zij is al klaar met de opleiding en wat ouder. Zelf woont hij daar nog maar pas.
Ik zou zijn kamer/huis wel eens willen zien, dat kan toch wel. Hij woont er niet alleen. We zien wel of we er komen, als het lekker weer is, kunnen we ook een rondje met hem lopen of op een bankje ergens zitten.
Ik denk dat hij misschien onze onderbroek voor de grap voor de foto heeft aangetrokken, omdat wij hem ook foto’s in onderbroek hadden gestuurd.
Wij lenen wel eens vaker eens een onderbroek of t-shirt uit aan vrienden als ze blijven logeren en vergeten zijn om schone kleren mee te nemen. Die krijgen we dan een paar dagen later wel terug op school of waar we elkaar tegen komen. Kan ook altijd nog fotoshop zijn, want het ziet er een beetje truc uit.
Nog tips?
Oh ja, vergeten we bijna nog te vertellen dat het bloedprikken goed is gegaan. We zijn iig niet flauw gevallen en alle naalden zijn er weer uit. Verder moesten we weer in een zakje blazen.
Ergens volgende week krijgen we uitslag. Ja, uitslag, als in getalletjes en de vertellen dan of het goed of fout is. Geen uitslag als in jeuk haha :)
Ik hoop dat we binnenkort mogen stoppen met pillen slikken.
Groetjes,
M&M’s
Volgens onze oudere broer (bijna 17) is Boy 18 en wordt hij van het jaar nog 19. Onze broer weet van de atletiek dat hij geboortejaar 1999 heeft, onze broer is uit 2001 en wij 2002. Ze kwamen elkaar tot een paar jaar terug (toen stopte onze broer ermee) vaak tegen bij wedstrijden en hij zegt ook dat Boy gewoon een rustige en aardige jongen is. Bovendien is hij een halve kop kleiner dan wij zijn, dus no worries. Hij kan alleen wel hard lopen, maar wij ook haha.
Hij is dus geen 25+ jarige weirdo met pedoneigingen en die aan tweelingen wil zitten ofzo.
In het ziekenhuis is hij natuurlijk aan het werk en nu praten we met hem gewoon als Boy buiten het ziekenhuis. Dat kan toch wel?
Hij heeft (tot nu toe) alleen die apenkoppen-onderbroek gevonden. De rest gaat hij nog zoeken of iig in de gaten houden voor ons.
Wij gaan hem morgen zien, alleen moeten we de tijd nog even precies afspreken, ergens eind van de morgen ofzo. Ik denk maar gewoon in de kantine, maar misschien is dat voor hem vervelend, als collega’s hem daar zien met ons en is het beter ergens anders naartoe te gaan. Hij woont, volgens wat hij gezegd heeft vlak bij, dus dat kunnen we ook nog doen.
We gaan zijn adres vanavond nog wel vragen, das sws wel handig om te hebben. Hij woont daar samen met een meisje die ook in de verpleging zit, maar zij is al klaar met de opleiding en wat ouder. Zelf woont hij daar nog maar pas.
Ik zou zijn kamer/huis wel eens willen zien, dat kan toch wel. Hij woont er niet alleen. We zien wel of we er komen, als het lekker weer is, kunnen we ook een rondje met hem lopen of op een bankje ergens zitten.
Ik denk dat hij misschien onze onderbroek voor de grap voor de foto heeft aangetrokken, omdat wij hem ook foto’s in onderbroek hadden gestuurd.
Wij lenen wel eens vaker eens een onderbroek of t-shirt uit aan vrienden als ze blijven logeren en vergeten zijn om schone kleren mee te nemen. Die krijgen we dan een paar dagen later wel terug op school of waar we elkaar tegen komen. Kan ook altijd nog fotoshop zijn, want het ziet er een beetje truc uit.
Nog tips?
Oh ja, vergeten we bijna nog te vertellen dat het bloedprikken goed is gegaan. We zijn iig niet flauw gevallen en alle naalden zijn er weer uit. Verder moesten we weer in een zakje blazen.
Ergens volgende week krijgen we uitslag. Ja, uitslag, als in getalletjes en de vertellen dan of het goed of fout is. Geen uitslag als in jeuk haha :)
Ik hoop dat we binnenkort mogen stoppen met pillen slikken.
Groetjes,
M&M’s
Ondanks mijn angst tegenover mensen, denk ik dat jullie vermoeden klopt. Boy is een goede jongen en een goede verpleger in wording.
De gedachte dat het voor Boy vervelend zou kunnen zijn om in de kantine gezien te worden met patiënten was nog niet in mij opgekomen. Jullie gaan met Boy praten op vriendschappelijke wijze. Verder ben ik meer voor een bankje in het park dan voor iemands huis, maar als jullie met twee zijn, en er een goed gevoel bij hebben, zal het wel ok zijn.
Ik hoop dat de uitslag (als in cijfertjes) positief is. Nu ja, positief als in goed nieuws, niet als in positief getest op een of andere ziekte. Je snapt het wel denk ik 😃
De gedachte dat het voor Boy vervelend zou kunnen zijn om in de kantine gezien te worden met patiënten was nog niet in mij opgekomen. Jullie gaan met Boy praten op vriendschappelijke wijze. Verder ben ik meer voor een bankje in het park dan voor iemands huis, maar als jullie met twee zijn, en er een goed gevoel bij hebben, zal het wel ok zijn.
Ik hoop dat de uitslag (als in cijfertjes) positief is. Nu ja, positief als in goed nieuws, niet als in positief getest op een of andere ziekte. Je snapt het wel denk ik 😃
@100Divergent11 en iedereen verder natuurlijk,
Ik vind het wel goed dat jij en anderen kritisch zijn, want dat hebben we af en toe wel nodig. Als je zelf ergens middenin zit heb je niet altijd het overzicht en is de mening van anderen heel belangrijk.
Soms is het voor jullie ook best lastig om een “goed” antwoord te geven, omdat ik jullie soms te weinig info geef. Zo heb ik niet verteld dat Boy en mijn twin en ik in het ziekenhuis over en weer wel grapjes uithaalden. Boy moest natuurlijk zijn werk wel serieus doen, maar af en toe een grapje kon wel.
Het is dus ook niet zozeer de verpleger Boy als wel de vrijetijds-Boy, waar we strakjes mee gaan praten. Dat is eigenlijk voor het eerst en we vinden het ook wel een beetje spannend.
Natuurlijk gaat het ook wel over het wassen, maar das niet het belangrijkste. Belangrijker is de achtergrond waarom we niet tegen washandjes kunnen. Ik denk dat we hem een beetje uitleg schuldig zijn. Nog een paar uurtjes en dan is het zover. Dan kunnen we onze apenkoppen-onderbroek weer zien haha.
Het begin zal wel een beetje ongemakkelijk zijn. Ik kan vast wel een gesprek beginnen en woorden zeggen, maar of het een beetje een samenhangend verhaal wordt, is nog even de vraag. Mijn broertje is er natuurlijk ook en die is ook niet op zijn mondje gevallen, maar wel iets geslotener en afwachtender dan ik ben. Hoe begin je zoiets?
Bam, zeggen we zijn misbruikt, slaat nergens op, maar hoe dan. Beetje over het wassen en waarom we nooit washandjes gebruiken lijkt me beter. Ik hoop niet dat Boy er al te veel van schrikt. Wat gaan we hem aandoen. No panic, alles komt goed.
We weten ook niet wat onze oudere broer hem wel of niet al heeft verteld. Hij zegt alleen maar dat Boy een aardige jongen is en dat het wel goed komt.
Ergens willen we het wel graag met iemand delen, maar we willen het ook niet een last maken voor Boy. Misschien beter eerst maar een korte versie vertellen?
We gaan er eerst nog maar een (kort) nachtje over slapen.
Wens ons maar succes ;)
Update volgt.
Tips zijn altijd welkom :)
Groetjes,
M&M’s
Ik vind het wel goed dat jij en anderen kritisch zijn, want dat hebben we af en toe wel nodig. Als je zelf ergens middenin zit heb je niet altijd het overzicht en is de mening van anderen heel belangrijk.
Soms is het voor jullie ook best lastig om een “goed” antwoord te geven, omdat ik jullie soms te weinig info geef. Zo heb ik niet verteld dat Boy en mijn twin en ik in het ziekenhuis over en weer wel grapjes uithaalden. Boy moest natuurlijk zijn werk wel serieus doen, maar af en toe een grapje kon wel.
Het is dus ook niet zozeer de verpleger Boy als wel de vrijetijds-Boy, waar we strakjes mee gaan praten. Dat is eigenlijk voor het eerst en we vinden het ook wel een beetje spannend.
Natuurlijk gaat het ook wel over het wassen, maar das niet het belangrijkste. Belangrijker is de achtergrond waarom we niet tegen washandjes kunnen. Ik denk dat we hem een beetje uitleg schuldig zijn. Nog een paar uurtjes en dan is het zover. Dan kunnen we onze apenkoppen-onderbroek weer zien haha.
Het begin zal wel een beetje ongemakkelijk zijn. Ik kan vast wel een gesprek beginnen en woorden zeggen, maar of het een beetje een samenhangend verhaal wordt, is nog even de vraag. Mijn broertje is er natuurlijk ook en die is ook niet op zijn mondje gevallen, maar wel iets geslotener en afwachtender dan ik ben. Hoe begin je zoiets?
Bam, zeggen we zijn misbruikt, slaat nergens op, maar hoe dan. Beetje over het wassen en waarom we nooit washandjes gebruiken lijkt me beter. Ik hoop niet dat Boy er al te veel van schrikt. Wat gaan we hem aandoen. No panic, alles komt goed.
We weten ook niet wat onze oudere broer hem wel of niet al heeft verteld. Hij zegt alleen maar dat Boy een aardige jongen is en dat het wel goed komt.
Ergens willen we het wel graag met iemand delen, maar we willen het ook niet een last maken voor Boy. Misschien beter eerst maar een korte versie vertellen?
We gaan er eerst nog maar een (kort) nachtje over slapen.
Wens ons maar succes ;)
Update volgt.
Tips zijn altijd welkom :)
Groetjes,
M&M’s
Boy heeft als hulpverlener waarschijnlijk geleerd hoe hij om moet gaan met moeilijke situaties. Wat jullie vertellen is aan jullie.
Er is volgens mij geen foute manier om zo'n gesprek te beginnen. Het gaat erom of de boodschap duidelijk overgekomen is. Als Boy na het gesprek met vragen zit, kunnen jullie daar antwoord op geven.
Volgens mij is dit geen last voor Boy. Momenteel is het een last voor jullie, omdat dit iets is wat jullie graag kwijt willen aan hem. Na dat gesprek valt er waarschijnlijk een hele last van jullie schouders. Die last is niet per se verplaatst naar Boy, maar blijft eerder ergens in de kantine liggen.
De kans dat jullie oudere broer Boy over het misbruik heeft verteld, lijkt me klein. Het gesprek komt eraan, en is voor jullie het weten weer over. In de tussentijd kunnen jullie niets aan het gesprek veranderen. Een heel script maken met wie wat zegt lijkt me niet nuttig, aangezien de kans groot is dat, wanneer het erop aankomt, het gesprek bepaald wordt door het moment.
Succes met jullie gesprek. Het komt goed. Jullie oudere broer kent Boy, en heeft er vertrouwen in. Soms is er geen manier om van de angst voor een naderende gebeurtenis af te komen, en moet je die met angst ondergaan. Achteraf kan het dat je inziet dat die angst niet nodig was.
*aanmoedigingsknuffel aan jullie*
Er is volgens mij geen foute manier om zo'n gesprek te beginnen. Het gaat erom of de boodschap duidelijk overgekomen is. Als Boy na het gesprek met vragen zit, kunnen jullie daar antwoord op geven.
Volgens mij is dit geen last voor Boy. Momenteel is het een last voor jullie, omdat dit iets is wat jullie graag kwijt willen aan hem. Na dat gesprek valt er waarschijnlijk een hele last van jullie schouders. Die last is niet per se verplaatst naar Boy, maar blijft eerder ergens in de kantine liggen.
De kans dat jullie oudere broer Boy over het misbruik heeft verteld, lijkt me klein. Het gesprek komt eraan, en is voor jullie het weten weer over. In de tussentijd kunnen jullie niets aan het gesprek veranderen. Een heel script maken met wie wat zegt lijkt me niet nuttig, aangezien de kans groot is dat, wanneer het erop aankomt, het gesprek bepaald wordt door het moment.
Succes met jullie gesprek. Het komt goed. Jullie oudere broer kent Boy, en heeft er vertrouwen in. Soms is er geen manier om van de angst voor een naderende gebeurtenis af te komen, en moet je die met angst ondergaan. Achteraf kan het dat je inziet dat die angst niet nodig was.
*aanmoedigingsknuffel aan jullie*
Hoi,
Super fijn dat jullie de onderbroek terug hebben! (Bijna ook fysiek :8)
Dat van die foto horen jullie wel.
Ik ben nog steeds meer een voorstander van een neutrale omgeving als een bankje of een kantine. Dan kunnen jullie het gesprek ook beter sturen, omdat jullie niet worden afgeleid door de omgeving of zo. Ook kun je je wellicht ongemakkelijk voelen als je voor het eerst bij iemand thuis bent. Daarbij weet Boy niet dat jullie hem wat heftigs gaan vertellen. Wat nou als jullie het bij hem thuis vertellen en hij later een bepaalde plek in zijn huis gaat associëren met jullie? Oké, die laatste is wel vergezocht, maar in principe mogelijk. Doe vooral wat voor jullie goed voelt.
Zoals @100divergent11 al zei, denk ik ook dat het gesprek wordt gestuurd door het moment en je geen klad of script nodig hebt.
Gr. Pin
Super fijn dat jullie de onderbroek terug hebben! (Bijna ook fysiek :8)
Dat van die foto horen jullie wel.
Ik ben nog steeds meer een voorstander van een neutrale omgeving als een bankje of een kantine. Dan kunnen jullie het gesprek ook beter sturen, omdat jullie niet worden afgeleid door de omgeving of zo. Ook kun je je wellicht ongemakkelijk voelen als je voor het eerst bij iemand thuis bent. Daarbij weet Boy niet dat jullie hem wat heftigs gaan vertellen. Wat nou als jullie het bij hem thuis vertellen en hij later een bepaalde plek in zijn huis gaat associëren met jullie? Oké, die laatste is wel vergezocht, maar in principe mogelijk. Doe vooral wat voor jullie goed voelt.
Zoals @100divergent11 al zei, denk ik ook dat het gesprek wordt gestuurd door het moment en je geen klad of script nodig hebt.
Gr. Pin
Hi,
allereerst, super bedankt voor jullie tips en steun, keer op keer. Dat doet ons goed. We zijn er maar met open mind naar toe gegaan en hebben jullie adviezen zo goed mogelijk meegenomen in wat we gedaan hebben.
Plan was eerst om gelijk naar Boy thuis te gaan, maar op het laatst hebben we toch afgesproken bij de bushalte niet ver van Boy’s huis. Ik denk dat we het allemaal een beetje spannend vonden en we hadden Boy gezegd met welke bus we kwamen en hij zei “dan kom ik jullie wel even ophalen bij de bushalte. Dan kunnen we op weg naar huis nog even langs de supermarkt, want anders moet ik eerst nog een keer heen en weer, voordat jullie komen.”
Misschien was het een smoesje om ons eerst op “neutraal” terrein te ontmoeten, maar dat geeft niet, als dat zo zou zijn. Het voelde wel goed om het zo af te spreken.
Vanuit de bus zagen we Boy al staan. Hij was duidelijk een beetje zenuwachtig. Hij lachte en zwaaide naar ons, zodra hij ons zag. We wisten niet precies hoe we elkaar het beste konden begroeten. Een hand geven voelde zo “formeel” en een beetje afstandelijk. Een kus, zoals we wel bij onze beste vrienden doen, was een ander uiterste en waarschijnlijk ook geen goed plan. Te ongemakkelijk, vooral omdat we elkaar natuurlijk eigenlijk helemaal nog niet goed kenden.
Hij wist ook duidelijk niet hoe hij ons moest begroeten. Uiteindelijk werd het een bro-hug en een soort van stoere boks. We keken elkaar wel in de ogen en wisselden een blik van “dat het wel goed zat ofzo” uit.
De bushalte is niet ver van de kinderboerderij en een parkachtig gebied langs een kreek. Boy zei, dat we misschien het beste daar langs zouden kunnen lopen. Dat hebben we dus ook maar gedaan.
Het gesprek ging in het begin echt nergens over. Nou ja, over de dieren die we zagen en de kinderen die plezier maakten en het weer. Langs het water zijn een paar vissteigertjes en die liggen een beetje uit het zicht vanaf het park. Je komt er alleen als je langs een smal paadje loopt. Soort van automatisch namen we die route en kwamen op het steigertje uit.
Boy vroeg hoe het met ons ging en wij met hem. Nu was de tijd aangebroken om “to the point” te komen en mijn twin begon het gesprek en vertelde dat we hem graag iets uit wilden leggen. Iets wat we graag kwijt wilden en wat sommige dingen die in het ziekenhuis gebeurd waren duidelijk zou maken.
Boy stond er voor open, maar zei dat hij zich afvroeg wat wij bedoelden. Hij vroeg zich af of hij iets fout had gedaan. Hij leek een beetje geschrokken. We hebben toen gelijk gezegd dat hij niets fout heeft gedaan, maar dat wij iets wilden vertellen over onszelf en dat hij ons dan wel beter zou begrijpen.
We gaven aan dat het best wel een moeilijk onderwerp voor ons was en dat we dat ook nog niet met veel mensen hadden besproken. Hij luisterde aandachtig naar wat we gingen vertellen. We hadden van te voren allerlei scenario’s bedacht, maar het liep toch weer anders.
We wilden een hele aanloop nemen, voordat we uiteindelijk op ons misbruik uit kwamen, maar we begonnen met te zeggen dat we seksueel misbruikt zijn geweest en dat we daarom soms anders dan andere kinderen reageren op dingen.
De sfeer was goed en Boy gaf ons de kans ons verhaal te doen. Het voelde goed, want waar nodig zei hij wat om ons te steunen en zagen we begrip, maar soms ook verdriet in zijn ogen. Op andere momenten bleef hij stil en luisterde aandachtig. Af en toe raakte hij ons aan, door bijvoorbeeld onze handen beet te pakken of over onze schouders te wrijven. Dat voelde wel goed.
We zaten zo in het gesprek en het voelde alsof er verder niemand in de omgeving was. Ik weet niet precies hoe lang we daar gezeten hebben. Het leek voorbij te gaan in een flits, zo gemakkelijk ging het, maar het heeft toch minstens een uur ofzo geduurd.
We hebben allemaal wel een traantje gelaten en door hoe hij zijn emotie durfde te tonen, was het voor ons ook makkelijker dingen te vertellen. We hebben ons nooit eerder zo op ons gemak gevoeld tijdens het vertellen van wat er gebeurd was. Heel onwerkelijk, maar wel fijn. We hadden nooit gedacht dat het zo een goed gesprek zou worden met iemand die we eigenlijk amper kenden. We hadden gewoon een klik met elkaar. Eigenlijk merkten we dat in het ziekenhuis al, maar daar is Boy de verpleger en is een bepaalde afstand op zijn plaats.
Boy heeft ook dingen over zichzelf verteld. Dingen die ons raakten. Hij had er bijna nog nooit met iemand over kunnen praten. We hebben dus wel een bondje gevormd met Boy.
We hebben dingen uitgesproken over bijvoorbeeld het wassen en hij gaf toe dat hij nog nooit iemand zonder washandje had gewassen, maar dat hij ergens voelde dat het goed was om dat bij ons zo te doen door wat we zeiden of juist niet zeiden, maar lieten merken. Hij zei het vermoeden toen al te hebben dat er wel eens wat met ons gebeurd kon zijn. Dat klinkt misschien vaag, maar het gaf ons allemaal een gevoel van opluchting.
Ik kan niet alles opschrijven hier, maar wel zeggen dat “alles” aan bod is gekomen, zelfs meer dan we gehoopt hadden. Boy is een hele bijzondere jongen. Een jongen die in het verleden vaak niet door anderen begrepen is of verkeerd begrepen is.
Ik ga het hier eerst even bij laten. De rest vertel ik later. Eerst even slapen en we moeten zelf eerst ook even verwerken wat er allemaal gebeurd is. Het verhaal is dus nog niet klaar.
We hopen wel, dat als we weer een keertje in het ziekenhuis terecht komen, dat we dan weer door Boy geholpen worden.
Groetjes 🙂,
M&M’s
allereerst, super bedankt voor jullie tips en steun, keer op keer. Dat doet ons goed. We zijn er maar met open mind naar toe gegaan en hebben jullie adviezen zo goed mogelijk meegenomen in wat we gedaan hebben.
Plan was eerst om gelijk naar Boy thuis te gaan, maar op het laatst hebben we toch afgesproken bij de bushalte niet ver van Boy’s huis. Ik denk dat we het allemaal een beetje spannend vonden en we hadden Boy gezegd met welke bus we kwamen en hij zei “dan kom ik jullie wel even ophalen bij de bushalte. Dan kunnen we op weg naar huis nog even langs de supermarkt, want anders moet ik eerst nog een keer heen en weer, voordat jullie komen.”
Misschien was het een smoesje om ons eerst op “neutraal” terrein te ontmoeten, maar dat geeft niet, als dat zo zou zijn. Het voelde wel goed om het zo af te spreken.
Vanuit de bus zagen we Boy al staan. Hij was duidelijk een beetje zenuwachtig. Hij lachte en zwaaide naar ons, zodra hij ons zag. We wisten niet precies hoe we elkaar het beste konden begroeten. Een hand geven voelde zo “formeel” en een beetje afstandelijk. Een kus, zoals we wel bij onze beste vrienden doen, was een ander uiterste en waarschijnlijk ook geen goed plan. Te ongemakkelijk, vooral omdat we elkaar natuurlijk eigenlijk helemaal nog niet goed kenden.
Hij wist ook duidelijk niet hoe hij ons moest begroeten. Uiteindelijk werd het een bro-hug en een soort van stoere boks. We keken elkaar wel in de ogen en wisselden een blik van “dat het wel goed zat ofzo” uit.
De bushalte is niet ver van de kinderboerderij en een parkachtig gebied langs een kreek. Boy zei, dat we misschien het beste daar langs zouden kunnen lopen. Dat hebben we dus ook maar gedaan.
Het gesprek ging in het begin echt nergens over. Nou ja, over de dieren die we zagen en de kinderen die plezier maakten en het weer. Langs het water zijn een paar vissteigertjes en die liggen een beetje uit het zicht vanaf het park. Je komt er alleen als je langs een smal paadje loopt. Soort van automatisch namen we die route en kwamen op het steigertje uit.
Boy vroeg hoe het met ons ging en wij met hem. Nu was de tijd aangebroken om “to the point” te komen en mijn twin begon het gesprek en vertelde dat we hem graag iets uit wilden leggen. Iets wat we graag kwijt wilden en wat sommige dingen die in het ziekenhuis gebeurd waren duidelijk zou maken.
Boy stond er voor open, maar zei dat hij zich afvroeg wat wij bedoelden. Hij vroeg zich af of hij iets fout had gedaan. Hij leek een beetje geschrokken. We hebben toen gelijk gezegd dat hij niets fout heeft gedaan, maar dat wij iets wilden vertellen over onszelf en dat hij ons dan wel beter zou begrijpen.
We gaven aan dat het best wel een moeilijk onderwerp voor ons was en dat we dat ook nog niet met veel mensen hadden besproken. Hij luisterde aandachtig naar wat we gingen vertellen. We hadden van te voren allerlei scenario’s bedacht, maar het liep toch weer anders.
We wilden een hele aanloop nemen, voordat we uiteindelijk op ons misbruik uit kwamen, maar we begonnen met te zeggen dat we seksueel misbruikt zijn geweest en dat we daarom soms anders dan andere kinderen reageren op dingen.
De sfeer was goed en Boy gaf ons de kans ons verhaal te doen. Het voelde goed, want waar nodig zei hij wat om ons te steunen en zagen we begrip, maar soms ook verdriet in zijn ogen. Op andere momenten bleef hij stil en luisterde aandachtig. Af en toe raakte hij ons aan, door bijvoorbeeld onze handen beet te pakken of over onze schouders te wrijven. Dat voelde wel goed.
We zaten zo in het gesprek en het voelde alsof er verder niemand in de omgeving was. Ik weet niet precies hoe lang we daar gezeten hebben. Het leek voorbij te gaan in een flits, zo gemakkelijk ging het, maar het heeft toch minstens een uur ofzo geduurd.
We hebben allemaal wel een traantje gelaten en door hoe hij zijn emotie durfde te tonen, was het voor ons ook makkelijker dingen te vertellen. We hebben ons nooit eerder zo op ons gemak gevoeld tijdens het vertellen van wat er gebeurd was. Heel onwerkelijk, maar wel fijn. We hadden nooit gedacht dat het zo een goed gesprek zou worden met iemand die we eigenlijk amper kenden. We hadden gewoon een klik met elkaar. Eigenlijk merkten we dat in het ziekenhuis al, maar daar is Boy de verpleger en is een bepaalde afstand op zijn plaats.
Boy heeft ook dingen over zichzelf verteld. Dingen die ons raakten. Hij had er bijna nog nooit met iemand over kunnen praten. We hebben dus wel een bondje gevormd met Boy.
We hebben dingen uitgesproken over bijvoorbeeld het wassen en hij gaf toe dat hij nog nooit iemand zonder washandje had gewassen, maar dat hij ergens voelde dat het goed was om dat bij ons zo te doen door wat we zeiden of juist niet zeiden, maar lieten merken. Hij zei het vermoeden toen al te hebben dat er wel eens wat met ons gebeurd kon zijn. Dat klinkt misschien vaag, maar het gaf ons allemaal een gevoel van opluchting.
Ik kan niet alles opschrijven hier, maar wel zeggen dat “alles” aan bod is gekomen, zelfs meer dan we gehoopt hadden. Boy is een hele bijzondere jongen. Een jongen die in het verleden vaak niet door anderen begrepen is of verkeerd begrepen is.
Ik ga het hier eerst even bij laten. De rest vertel ik later. Eerst even slapen en we moeten zelf eerst ook even verwerken wat er allemaal gebeurd is. Het verhaal is dus nog niet klaar.
We hopen wel, dat als we weer een keertje in het ziekenhuis terecht komen, dat we dan weer door Boy geholpen worden.
Groetjes 🙂,
M&M’s
Supergoed nieuws! Ik ben zo blij te horen dat het gesprek goed is gegaan! Jullie hebben met elkaar gepraat, en elkaar geholpen. Voor Boy heeft het gesprek vast ook veel betekend.
Verwerk het gesprek maar even. Het is vast zwaar geweest, maar nuttig.
Ik denk dat jullie Boy nu ook als een vriend kunnen beschouwen. Het stelt me gerust dat jullie omgeven zijn met vriendelijke, begrijpende mensen. Jullie zijn volgens mij best goed in vrienden maken, en je omringen met de juiste mensen.
Verder heb ik niet echt iets toe te voegen. Ik moest daarnet mijn reactie al onderbreken om een bij uit mijn slaapkamer te helpen (hoe kwam die daar?). In ieder geval: dat hebben jullie goed gedaan. Jullie hebben het goed aangepakt, en het gesprek heeft denk ik tot het gewenste resultaat geleid.
Knuffel aan jullie en high five aan Boy (die ken ik nog niet zo goed, dus ga ik niet meteen afschrikken met mijn knuffels :D)
Verwerk het gesprek maar even. Het is vast zwaar geweest, maar nuttig.
Ik denk dat jullie Boy nu ook als een vriend kunnen beschouwen. Het stelt me gerust dat jullie omgeven zijn met vriendelijke, begrijpende mensen. Jullie zijn volgens mij best goed in vrienden maken, en je omringen met de juiste mensen.
Verder heb ik niet echt iets toe te voegen. Ik moest daarnet mijn reactie al onderbreken om een bij uit mijn slaapkamer te helpen (hoe kwam die daar?). In ieder geval: dat hebben jullie goed gedaan. Jullie hebben het goed aangepakt, en het gesprek heeft denk ik tot het gewenste resultaat geleid.
Knuffel aan jullie en high five aan Boy (die ken ik nog niet zo goed, dus ga ik niet meteen afschrikken met mijn knuffels :D)
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
