Een paar weken geleden had ik voorhoofdsholteontsteking en dat was op zich al heftig, zie mijn andere topic.
Ik was er echt ziek van en na een week ofzo kreeg ik er ineens andere klachten bij.
Ik had al een keertje eerder een raar gevoel gehad aan mijn linker bovenlichaam. Een beetje het gevoel alsof je arm slaapt, zeg maar. Maar dan ongeveer van net boven mijn linker tepel tot net mijn onderste rib. Best wel scherp begrensd. Echt raar. Heeft iemand dit gevoel ook wel eens gehad en op welke plaats. Hoeft niet per se linker bovenlichaam te zijn. Heb je er lang last van gehad en wat hebben ze er aan gedaan en is het helemaal over of komt het nog wel terug en is het ernstig qua diagnose? Bij mij weten ze nog niet waar het vandaan komt.
Verder en dat was ook de reden dat ik plotseling naar het ziekenhuis moest rond 04.00-04.30 uur ’s morgens, was dat ik een harde en pijnlijke buik had. Via de huisartsenpost ben ik toen in het ziekenhuis gekomen en ze dachten eerst aan een blindedarm, maar na allerlei onderzoeken was die het niet en eigenlijk weten ze nog steeds niet wat het wel is/is geweest. De buikpijn is wel weer weg, maar ze hebben niet echt een verklaring. Ik heb echo’s gehad en ik heb in de MRI gelegen voor die buikpijn en tegelijk ook voor die rare prikkeling in mijn linker bovenlichaam. Alleen aan de voorkant.
Volgens de neuroloog was het iets met dermatomen en dat heeft te maken met zenuwen die uit je ruggewervel komen ofzo. Idk precies.
Daar heb ik dus een hele week voor in het ziekenhuis gelegen en omdat ik ook meer dan 3 kilo was afgevallen.
Toen mocht ik op (vorige week) zaterdag naar huis, maar maandag moest ik weer terug voor verder onderzoek en ook een nachtje blijven.
De neuroloog deed allerlei testjes met elektroden enzo en bloed controleren en EEG, want ik had af en toen ook dat ik ineens kracht verloor en door mijn enkel of been zakte, soort van.
Daarna weer naar huis, maar 2 dagen later was ik plotseling met mijn fiets gevallen. Ik wilde een beetje aan mijn conditie werken en was met mijn mountainbike soort van over mijn stuur gevlogen en had de klap opgevangen met mijn gestrekte armen. Ja, je moet iets, want liever dat dan met mijn hoofd tegen de grond. Ik had sws mijn helm op, want je weet maar nooit, dus geen buts in mijn hoofd, maar wel een gebroken sleutelbeen en 2 gebroken vingers. Weer terug in het ziekenhuis en nog meer scans of er toch niet iets ook in mijn hoofd mis was, maar ze konden op dat moment niks vinden, behalve een duidelijk gebroken sleutelbeen en die 2 vingers en 2 of 3 gekneusde ribben.
In principe doen ze niks aan dat sleutelbeen en moet het vanzelf over gaan. 6 weken niet fietsen en meer van die ongein en met je arm in zo’n sling en half rechtop zittend slapen in bed. Dat werkt dus echt niet. Mezelf aan- en uitkleden gaat niet echt en douchen ook niet, dus helpen mijn broers me…
Ik kan zo niet slapen, dus blijf ik maar wakker tot ik zo moe ben dat ik wel moet slapen, maar das ook niet echt fijn, want ik val dan soms in een rare houding in slaap dat ik met een stijve nek (ja, nek haha, ik had liever gwn wakker geworden met iets anders stijfs, waar je niet zo veel last van hebt).
Het begint allemaal een beetje lang te duren, terwijl het nog maar net begonnen is…
Ik weet nog niet wat er aan de hand is met mij en de dokters ook nog niet. Ik weet niet of ik me zorgen moet maken en eigenlijk wil ik dat ook niet, maar ergens knaagt het wel een beetje.
Ik ben mezelf niet. Ik kan nauwelijks iets doen, al was het alleen al door die vervelende breuk in mijn sleutelbeen en die 2 gebroken vingers helpen er ook niet aan. In principe opereren ze die niet, tenzij het echt lang pijn blijft doen….
Het ene moment is er niks aan de hand en voor je het weet kom je in het ziekenhuis en weet ik wat voor onderzoeken allemaal. Ik vind het wel een beetje spannend worden zo.
Nou had ik gisteren ook bijna niks kunnen eten, geen trek enzo, maar vannacht om 01.30 had ik toch zin in babi pangang en dat klaar gemaakt en toen kreeg ik problemen met slikken. Het eten zakte niet goed en dat heb ik eigenlijk nooit eerder gehad. Wat kan dat zijn of is het niks en kan het iedereen gewoon wel eens gebeuren?
En dan heb ik ook nog al dat gedoe met het huis van mama leeghalen en alles wat daar bij komt kijken.
Het is wel veel tegelijk.
Ik heb dus een paar vraagjes en misschien hebben jullie daar tips over:
Hebben jullie wel eens in het ziekenhuis gelegen? Hoe vaak en hoe lang?
Was dat gepland, dus voor bijv. buisjes in je oren of plotseling, zoals bijv. een blinde darm operatie. Zeg er ook in het kort bij waarvoor.
Was je zenuwachtig of bang of wat? Hoe heb je dat opgelost?
Legden ze alles goed genoeg uit voor jou? Kon je alles vragen?
Herkennen jullie dat (slapende arm op mijn borst) gevoel wat ik heb en weten jullie wat het is? Heb je het zelf ook wel eens gehad en wat heeft geholpen?
Hebben jullie wel eens buikklachten gehad, waarvan ze eerst niet wisten wat het was en later wel? Wat was het uiteindelijk?
Heb je ook wel eens dat je eten niet goed zakt of dat gevoel en wat hebben ze eraan gedaan? Of ging het vanzelf over? Heb je er medicijnen voor gekregen of een operatie of?
Tips in het algemeen?
Gr. MickeyMouse
Bladzijde 1 / 1
Dat is wel veel pech in een korte tijd.
Wel eens in het ziekenhuis gelegen? 2 keer. 1ste keer was voor het verwijderen van amandelen toen ik 7 was. Ik mocht toen dezelfde dag weer naar huis. De 2de keer was toen ik 13 was voor een acute blindedarmontsteking. Ik moest toen 2 dagen blijven.
Was dat gepland, dus voor bijv. buisjes in je oren of plotseling, zoals bijv. een blinde darm operatie. Zeg er ook in het kort bij waarvoor. Amandelen verwijderen was wel redelijk ver van te voren gepland vlgns mij. Met de blindedarm ging het allemaal heel snel omdat die al op spingen stond zeg maar.
Was je zenuwachtig of bang of wat? Hoe heb je dat opgelost? De 1ste keer viel wel mee. Het was wel spannend natuurlijk maar ik was niet echt bang of zo. De 2de keer was de pijn van de blindedarm enger eigenlijk. En het ging toen allemaal zo snel dat je niet echt tijd hebt om er over na te denken.
Legden ze alles goed genoeg uit voor jou? Kon je alles vragen? Ja. De artsen en verpleegkundigen in het ziekenhuis waren allemaal heel aardig.
Herkennen jullie dat (slapende arm op mijn borst) gevoel wat ik heb en weten jullie wat het is? Heb je het zelf ook wel eens gehad en wat heeft geholpen? Geen idee wat dat kan zijn. Ken het gevoel alleen van in m’n arm.
Hebben jullie wel eens buikklachten gehad, waarvan ze eerst niet wisten wat het was en later wel? Wat was het uiteindelijk? Dat was dus met die blindedarmontsteking. Ik had al een week buikpijn en dat werd steeds erger. Tot het niet meer te doen was. We zijn toen naar de spoedeisende hulp gegaan en daar zagen ze al snel dat het de blindedarm was.
Heb je ook wel eens dat je eten niet goed zakt of dat gevoel en wat hebben ze eraan gedaan? Of ging het vanzelf over? Heb je er medicijnen voor gekregen of een operatie of? Nope, nooit last van gehad. Had je verder geen keelpijn of zo?
Tips in het algemeen? Rustig aan doen, maar dat wist je al denk ikMisschien is een nekkussen handig tegen een stijve nek? En naar rustige muziek of een podcast of zo luisteren zodat je misschien wat sneller in slaap valt?
(ja, nek haha, ik had liever gwn wakker geworden met iets anders stijfs, waar je niet zo veel last van hebt)
Haha, kan ik me voorstellen. Dat met die andere stijve zal nu ook wel lastig zijn, of heb je daar helemaal geen zin in nu?
Heel veel beterschap en sterkte
hoi @tim16 ,
Dat is wel veel pech in een korte tijd.
ja best wel, maar ik ga niet klagen, want er zijn kinderen die veel erger ziek zijn, maar ik kan op het ogenblik bijna niks zonder hulp (niet eens een dopje ergens afdraaien met maar 1 hand) en ik weet nog niet wat er precies allemaal mis is met me
Heb je ook wel eens dat je eten niet goed zakt of dat gevoel en wat hebben ze eraan gedaan? Of ging het vanzelf over? Heb je er medicijnen voor gekregen of een operatie of? Nope, nooit last van gehad. Had je verder geen keelpijn of zo?
nee, geen keelpijn, maar wel soort van dat ik ging stikken gevoel en ik kon niet slikken en op dat moment ook geen water inslikken ofzo. Heel raar en vervelend gevoel en kon ik door eerst over te geven en dan kwam en er stukjes eten uit mijn slokdarm die niet zakten eruit en na een tijdje als ik wat ik net had proberen te eten er allemaal uit had overgegeven, ging het na een tijdje wel weer beter, nadat het slikken weer ineens wel ging.
Tips in het algemeen? Rustig aan doen, maar dat wist je al denk ikMisschien is een nekkussen handig tegen een stijve nek?
oh, das wel een goeie, ik moet die wel ergens hebben, want zonder zo'n kussentje val ik, als ik echt heel moe ben, vaak in een rare houding in slaap en word ik na een tijdje ineens weer wakker, omdat ik dan kramp in mijn nek heb, die niet zo snel over gaat. Dan rust ik ook niet uit…
En naar rustige muziek of een podcast of zo luisteren zodat je misschien wat sneller in slaap valt?
dat probeer ik wel, maar dat helpt niet echt. Het vervelende is ook dat als ik zo half rechtop zittend (dat moet vanwege die sleutelbeenbreuk) probeer te slapen dat ik niet helemaal meer onder mijn dekbed kan liggen en ik het koud krijg en rillerig wordt, omdat ik bloot slaap...als ik mijn dekbed naar boven trek krijg ik koude voeten, dus ja. Hopelijk krijg ik morgen een verstelbare bed rugleuning of hoe noem je dat precies, want ik lig nu met kussens tegen de muur zeg maar
Haha, kan ik me voorstellen. Dat met die andere stijve zal nu ook wel lastig zijn, of heb je daar helemaal geen zin in nu?
wel zin, maar ik kan alleen wel stijf maken, maar echt bewegen doet te veel pijn in mijn gekneusde ribben, dus ja
Heel veel beterschap en sterkte
dankjewel
Gr. MickeyMouse
Hey @MickeyMouse , wat is er veel gebeurt de afgelopen tijd… ik hoop voor je dat snel duidelijk wordt of het iets is. Even de vragenlijst invullen;
Hebben jullie wel eens in het ziekenhuis gelegen? Hoe vaak en hoe lang? Ja, 7xin totaal, toen ik 3 was, 2x 1 week, en afgelopen jaar 5x
Was dat gepland, dus voor bijv. buisjes in je oren of plotseling, zoals bijv. een blinde darm operatie. Zeg er ook in het kort bij waarvoor. Allemaal niet gepland
Was je zenuwachtig of bang of wat? Hoe heb je dat opgelost? Ik kan me niks meer herinneren van toen ik 3 was…. Afgelopen tijd (vorig jaar) wel, het ging allemaal best snel..
Legden ze alles goed genoeg uit voor jou? Kon je alles vragen? je snapt wel dat ze een 3-jarige niet zoveel uitleggen. Afgelopen jaar ook niet echt, maar dat lag er metname aan dat ik gewoon zo ziek was, dat ik óf sliep, óf de helft niet mee kreeg van wat iedereen zei…
Herkennen jullie dat (slapende arm op mijn borst) gevoel wat ik heb en weten jullie wat het is? Heb je het zelf ook wel eens gehad en wat heeft geholpen? Nee, ik herken wel steken in de borstkas, maar dat is iets anders…. Ik zou het wel tegen je arts blijven zeggen… het lijkt me niet bepaald heel gezond.
Hebben jullie wel eens buikklachten gehad, waarvan ze eerst niet wisten wat het was en later wel? Wat was het uiteindelijk? Ja, vorig jaar dus, ik was bij de huisarts gelijk doorverwezen naar het ziekenhuis, waar werd gezegd dat dit geen lichamelijke, maar mentale pijn was. Dus een pijn die, zonder dat je het door hebt, wordt “gefaket” door je hoofd, dus kreeg ik hypnotherapie. Nouja, dat hielp niet, toen hebben mijn ouders een second-opinion aangevraagd, toen zijn ze er binnen 3 dagen achtergekomen wat ik had.
Heb je ook wel eens dat je eten niet goed zakt of dat gevoel en wat hebben ze eraan gedaan? Of ging het vanzelf over? Heb je er medicijnen voor gekregen of een operatie of?nee, nooit echt gehad…
Tips in het algemeen …
Heel veel beterschap nog! Mij_Niet_Gezien
Hey,
Jeetje man wat een nare situatie :( Kan me goed voorstellen dat je het spannend vindt allemaal. Ik ga antwoorden op je vragen:
Hebben jullie wel eens in het ziekenhuis gelegen? Hoe vaak en hoe lang? Ja, ontelbaar vaak en per keer verschillend voor hoe lang.
Was dat gepland, dus voor bijv. buisjes in je oren of plotseling, zoals bijv. een blinde darm operatie. Zeg er ook in het kort bij waarvoor. ik heb beide meegemaakt. Meestal voor kanker, maar ook voor epilepsie en operaties.
Was je zenuwachtig of bang of wat? Hoe heb je dat opgelost? Jazeker, ik ben heel vaak zenuwachtig. Meestal probeer ik kan afleiding te zoeken of even met mensen te praten.
Legden ze alles goed genoeg uit voor jou? Kon je alles vragen? Ja dat kon zeker en ik adviseer je ook om gewoon al je vragen te stellen, dat kan je ook rust en duidelijkheid geven.
Herkennen jullie dat (slapende arm op mijn borst) gevoel wat ik heb en weten jullie wat het is? Heb je het zelf ook wel eens gehad en wat heeft geholpen? Nee zelf niet, maar ik herinner me dat ik dit eerder van iemand heb gehoord, maar dat was vgm na een ongeluk ofzo.
Hebben jullie wel eens buikklachten gehad, waarvan ze eerst niet wisten wat het was en later wel? Wat was het uiteindelijk? Ja dit heb ik heel vaak gehad, maar was allemaal verband houdend met mijn kanker en/of mijn behandeling
Heb je ook wel eens dat je eten niet goed zakt of dat gevoel en wat hebben ze eraan gedaan? Of ging het vanzelf over? Heb je er medicijnen voor gekregen of een operatie of? Nee dit heb ik niet gehad.
Tips in het algemeen? Praat erover met mensen, schrijf je vragen op en zoek afleiding.
Sterkte en succes maatje!
joeeeee
Heyy @MickeyMouse,
Wat naar man. Jij hebt wel heel veel pech in zo’n korte tijd. Hoop dat de dokteren snel uitvinden wat er precies aan de hand is en dat je snel beter wordt. :)
Zal de vragenlijst ook ff invullen:
Hebben jullie wel eens in het ziekenhuis gelegen? Hoe vaak en hoe lang? Twee dagen toen ik twaalf was.
Was dat gepland, dus voor bijv. buisjes in je oren of plotseling, zoals bijv. een blinde darm operatie. Zeg er ook in het kort bij waarvoor. Ja, ik heb schisis en daardoor zat er een gat in mijn kaak. Ze hebben een stukje bot uit mijn kin gehaald en in mijn kaak vast gezet met een schroef.
Was je zenuwachtig of bang of wat? Hoe heb je dat opgelost? Heel zenuwachtig. Heb erover gepraat met vrienden en familie
Legden ze alles goed genoeg uit voor jou? Kon je alles vragen? Ja, het schisisteam legde alles eerst uit en in de operatiekamer voor de operatie legde de kaak chirurg alles nog een keer uit.
Herkennen jullie dat (slapende arm op mijn borst) gevoel wat ik heb en weten jullie wat het is? Heb je het zelf ook wel eens gehad en wat heeft geholpen? Nee, mijn moeder heeft dat wel gehad. Die had een ongeluk gehad en het lag aan de zenuwen. Het gaat nu wel veel beter. Zij heeft daar veel injecties voor gehad en medicijnen, maar ik weet niet wat het bij jou is en of dat voor jou helpt.
Hebben jullie wel eens buikklachten gehad, waarvan ze eerst niet wisten wat het was en later wel? Wat was het uiteindelijk? Nee
Heb je ook wel eens dat je eten niet goed zakt of dat gevoel en wat hebben ze eraan gedaan? Of ging het vanzelf over? Heb je er medicijnen voor gekregen of een operatie of? Nee
Tips in het algemeen? Rust goed uit. :)
xx Eenmeisje004
Heee @MickeyMouse
dat probeer ik wel, maar dat helpt niet echt. Het vervelende is ook dat als ik zo half rechtop zittend (dat moet vanwege die sleutelbeenbreuk) probeer te slapen dat ik niet helemaal meer onder mijn dekbed kan liggen en ik het koud krijg en rillerig wordt, omdat ik bloot slaap...als ik mijn dekbed naar boven trek krijg ik koude voeten, dus ja. Hopelijk krijg ik morgen een verstelbare bed rugleuning of hoe noem je dat precies, want ik lig nu met kussens tegen de muur zeg maar
Misschien is een extra deken over het voeteneind gooien een idee. Hopelijk kun je met de verstelbare rugleuning wat beter slapen.
Ik heb nog ff gezocht op die ‘tinteling’ in je bovenlichaam en dat kan dus door van alles komen. Kou, stress, vitaminetekort. Best kun je dat dus aan de huisarts vragen als het niet weg gaat.
nee, geen keelpijn, maar wel soort van dat ik ging stikken gevoel en ik kon niet slikken en op dat moment ook geen water inslikken ofzo. Heel raar en vervelend gevoel en kon ik door eerst over te geven en dan kwam en er stukjes eten uit mijn slokdarm die niet zakten eruit en na een tijdje als ik wat ik net had proberen te eten er allemaal uit had overgegeven, ging het na een tijdje wel weer beter, nadat het slikken weer ineens wel ging.
Als je maar genoeg eten binnenkrijgt. Zou ik ook wel aan de huisarts melden als je dit langere tijd hebt.
Wel zin, maar ik kan alleen wel stijf maken, maar echt bewegen doet te veel pijn in mijn gekneusde ribben, dus ja
Oh, dat is wel logisch. Lijkt me wel heel irritant, maar ja nog maar ff geduld hebben dan
Rustig aan doen en snel weer beter worden.
Hoi @Mij_niet_gezien,
Hey @MickeyMouse , wat is er veel gebeurt de afgelopen tijd… ik hoop voor je dat snel duidelijk wordt of het iets is.
dankjewel, tis wel veel tegelijk, maar hopelijk knap ik snel op en komen ze er snel achter wat er aan de hand is.
Jij hebt zelf vorig jaar ook best wel pech gehad. Ik hoop dat het nu weer beter met je gaat.
Even de vragenlijst invullen;
Nee, ik herken wel steken in de borstkas, maar dat is iets anders…. Ik zou het wel tegen je arts blijven zeggen… het lijkt me niet bepaald heel gezond.
ja, ik heb het al gezegd, het voelt best raar, maar ze weten het ook nog niet….ze zijn het nog aan het onderzoeken
Heel veel beterschap nog!
dankjewel
Gr. MickeyMouse
Hoi @Eenmeisje004 ,
Heyy @MickeyMouse,
Wat naar man.
thnx
Jij hebt wel heel veel pech in zo’n korte tijd. Hoop dat de dokteren snel uitvinden wat er precies aan de hand is en dat je snel beter wordt. :)
dankjewel, als er iets mis gaat bij mij, is het meestal gelijk van alles tegelijk. Ik hoop ook dat ik er snel vanaf ben
Oh, die operatie was voor jou ook wel spannend, denk ik, maar hopelijk is alles nu goed.
Herkennen jullie dat (slapende arm op mijn borst) gevoel wat ik heb en weten jullie wat het is? Heb je het zelf ook wel eens gehad en wat heeft geholpen? Nee, mijn moeder heeft dat wel gehad. Die had een ongeluk gehad en het lag aan de zenuwen. Het gaat nu wel veel beter. Zij heeft daar veel injecties voor gehad en medicijnen, maar ik weet niet wat het bij jou is en of dat voor jou helpt.
ok, vervelend voor jouw moeder, maar ik ga het wel eens tegen de dokter in het ziekenhuis zeggen en vragen of het misschien ook zoiets is. Dankjewel iig voor de tip en beterschap wensen
Gr. MickeyMouse
Hoi @jaivy ,
Hey,
Jeetje man wat een nare situatie :( Kan me goed voorstellen dat je het spannend vindt allemaal.
jup, ‘t is niet alleen wat ik nu lichamelijk mankeer, maar ook dat papa en mama er niet meer bij kunnen zijn, maar ik hoef jou niet te vertellen hoe dat is…
lieve Jaivy, als ik lees wat jij allemaal mee moet maken dan heb ik niks te klagen. Ik zou je elke dag wel ff een opkikker willen geven of ff om het hoekje bij je kijken in de hoop dat jij er iets aan hebt, maar ik wil je er niet mee lastig vallen, snap je, maar ik denk wel veel aan jou.
Dankjewel voor de tips en ik ga vragen blijven stellen aan de dokters totdat ik alles begrijp en ik niet hoef te denken dat ik iets vergeten ben te vragen.
Herkennen jullie dat (slapende arm op mijn borst) gevoel wat ik heb en weten jullie wat het is? Heb je het zelf ook wel eens gehad en wat heeft geholpen? Nee zelf niet, maar ik herinner me dat ik dit eerder van iemand heb gehoord, maar dat was vgm na een ongeluk ofzo.
ah, ok, ik ben al een ontelbaar keren gevallen en overal vanaf gevallen en ik heb ook al van alles gebroken in het verleden, dus miss is er toch iets beschadigd. Volgens mij begon ik het echt te voelen toen ik al een dag of 4 bijna alleen maar in bed had gelegen.
Ik heb vandaag een verstelbare bedbodem en een nieuwe matras gekregen, dus hopelijk helpt dat een beetje, maar ik weet niet zeker of dat er iets mee te maken heeft…
Tips in het algemeen? Praat erover met mensen, schrijf je vragen op en zoek afleiding.
ok, ja, opschrijven is een goeie, want ik bedenk altijd wel van alles, maar dan vergeet is soms sommige dingen later weer te vragen. Afleiding is wel een dingetje. Normaal ben ik echt altijd wel met iets bezig, kan ook niks doen zijn, dus ik heb geen stress door drukte, maar ik ben bv. heel graag buiten en dat kan nu ff niet. Ik mag/kan ook niet fietsen, dus mijn wereld is wel kleiner nu. Normaal beweeg ik bijna de hele dag als ik wakker ben. Sporten, dansen, klimmen, you name it en juist dat kan nu niet... Ik ben ook nog niet naar school geweest, omdat ik door dat sleutelbeen slecht slaap…..hopelijk helpt dat nieuwe bed.
Er komen wel jongens langs en mijn broers enzo helpen me wel goed, maar ik wil niet klagen, maar ik kom er wel achter dat je met één arm en één hand je een heleboel niet kan…
Wil ik ff wat drinken pakken, dan krijg ik het pak of de fles bijna niet open met één hand. Ff een eitje bakken….hoe smeer ik een boterham zonder dat ie de hele keuken doorvliegt…. hoe tik ik dat ei kapot zonder dat die koekenpan op de grond valt… Ff m'n tanden poetsen...hoe krijg ik die tandpasta op mijn borstel, zonder dat ik die vast kan houden… Ff plassen met één hand is ook niet echt handig...Veters strikken…. Even opstaan met iets in je handen… Me wassen, douchen en aan en uitkleden doen m'n broers grotendeels… Ik ben wel blij met ze, maar ik moet ze elke keer iets vragen, terwijl ik normaal alles zelf doe. Ik vind het lastig allemaal, terwijl anderen veel zieker zijn en zo zouden willen ruilen met mij en dat begrijp ik echt wel. Ik wil ook niet zeuren, moet ook niet zeuren, maar ik loop tegen dingen aan...
Sterkte en succes maatje!
wat lief en dankjewel , komt wel goed door al die lieve berichtjes van iedereen
joeeeee
Gr. MickeyMouse
Hoi @tim16 ,
Heee @MickeyMouse
Misschien is een extra deken over het voeteneind gooien een idee.
ja, zo simpel kan een oplossing zijn. Dankjewel
Hopelijk kun je met de verstelbare rugleuning wat beter slapen.
ik heb een nieuwe verstelbare bedbodem met een knopje en een nieuw matras gekregen, dus ik ga zo proberen om wat te gaan slapen in mijn nieuwe bed….
Ik heb nog ff gezocht op die ‘tinteling’ in je bovenlichaam en dat kan dus door van alles komen. Kou, stress, vitaminetekort. Best kun je dat dus aan de huisarts vragen als het niet weg gaat.
ok, ja, ik snap het. Allerlei oorzaken mogelijk, maar iig bedankt voor het zoeken
Als je maar genoeg eten binnenkrijgt. Zou ik ook wel aan de huisarts melden als je dit langere tijd hebt.
het gekke was dat toen het met het eten van babi pangang begon, dat ik niks kon doorslikken, dat na een tijdje het gelukkig weer weg was en toen kon ik mijn hele bord leeg eten…. Ik weet niet of het door chinees komt….of ook bij ander eten kan gebeuren. Verder heb ik veel minder trek en zin in eten, omdat ik een hele dag bijna niks doe…
Oh, dat is wel logisch. Lijkt me wel heel irritant, maar ja nog maar ff geduld hebben dan
I know, morgen na school komt een goeie vriend ff langs, dus we zien wel
Rustig aan doen en snel weer beter worden.
ik doe mijn best en lief en dankjewel en tot snel (dat rijmt)
Gr. MickeyMouse
het gekke was dat toen het met het eten van babi pangang begon, dat ik niks kon doorslikken, dat na een tijdje het gelukkig weer weg was en toen kon ik mijn hele bord leeg eten…. Ik weet niet of het door chinees komt….of ook bij ander eten kan gebeuren. Verder heb ik veel minder trek en zin in eten, omdat ik een hele dag bijna niks doe…
Misschien gaat soep oid eten makkelijker? Moet je ook maar net zin in hebbben natuurlijk.
I know, morgen na school komt een goeie vriend ff langs, dus we zien wel
Dat zijn handige vrienden om te hebben, haha.
Ik wil ook niet zeuren, moet ook niet zeuren, maar ik loop tegen dingen aan...
Ik snap dat je zo denkt en er is idd altijd iemand die het erger heeft. Maar je mag je best ff kut voelen hoor. Daar hoef je je niet voor te schamen. Dat je bij heel veel dingen hulp nodig hebt zuigt ook gewoon heel erg.
Hoi @tim16 ,
Misschien gaat soep oid eten makkelijker? Moet je ook maar net zin in hebben natuurlijk.
soep eet ik graag, maar als ik niet kan slikken, kan ik zelfs geen water drinken/slikken….het lijkt een soort van verkrampt of verstopt idk precies wat het is, gek hè. Ik heb het gelukkig nog maar een paar keer gehad
Dat zijn handige vrienden om te hebben, haha.
ja haha, ik ben ook weer helemaal ‘bijgepraat’ over school en alles, zijn mond stond geen moment stil….
was wel leuk vanmiddag voor de afwisseling, weer eens visite voor mij speciaal
Ik snap dat je zo denkt en er is idd altijd iemand die het erger heeft. Maar je mag je best ff kut voelen hoor. Daar hoef je je niet voor te schamen.
ja, je hebt wel gelijk, maar sommige weten dat ze niet eens meer beter worden, dus ja, mijn sleutelbeen zal over een paar weken wel al wat beter gaan, denk ik en de rest is nog afwachten natuurlijk, wat er uitkomt
Dat je bij heel veel dingen hulp nodig hebt zuigt ook gewoon heel erg.
ja, ik wil zo veel, maar kan bijna niks zonder hulp, elke keer kom ik erachter wat ik ook niet kan, zuigen is één van de weinige dingen die ik nog wel kan gelukkig, alleen die stofzuiger zelf is lastig beet te pakken met één hand, als je tegelijk aan het zuigen bent
Vanmiddag heeft mémé (mijn pleegmama) mijn skateboard al achter slot en grendel verstopt, omdat ik een grapje (nou miss was ik het ook wel echt van plan, dus ja) maakte dat ik best wel een rondje kon gaan rijden...nou moet ik weer iets anders leuks verzinnen om de tijd door te komen
Oh, mijn nieuwe bed ligt wel beter, wel jammer dat ik vannacht de afstandsbediening heb laten vallen en ik er niet meer bij kon...dus ik moest de hele nacht in dezelfde stand slapen. Ik heb nu de a.b. in een soort tasje aan een elastiek aan het plafond vastgemaakt met ductape. Ja, dat kon ik nog net zelf. Dus, ik kan nu op de knopjes drukken en als ik het dan loslaat schiet ie weer omhoog in dat tasje en hoef ik niet meer onder mijn bed te gaan zoeken. Je wordt er wel creatief door…
Morgen ff langs het ziekenhuis voor wat uitslagen geloof ik of controle, weet ik eigenlijk niet meer precies, maar zie wel.
Dankjewel voor alles, iedereen
Gr. MickeyMouse
Hoi @tim16 ,
Misschien gaat soep oid eten makkelijker? Moet je ook maar net zin in hebben natuurlijk.
soep eet ik graag, maar als ik niet kan slikken, kan ik zelfs geen water drinken/slikken….het lijkt een soort van verkrampt of verstopt idk precies wat het is, gek hè. Ik heb het gelukkig nog maar een paar keer gehad
Ik heb geen medicijnen gestudeerd of dergelijk, maar ik weet wel dat het niet heel goed is als je niet kan slikken. En aangezien je eerder al hebt aangegeven in 1 of 2 weken 3kilo te zijn afgevallen, zou ik dit wel bij je arts blijven aangeven.
Oh, mijn nieuwe bed ligt wel beter, wel jammer dat ik vannacht de afstandsbediening heb laten vallen en ik er niet meer bij kon...dus ik moest de hele nacht in dezelfde stand slapen. Ik heb nu de a.b. in een soort tasje aan een elastiek aan het plafond vastgemaakt met ductape. Ja, dat kon ik nog net zelf. Dus, ik kan nu op de knopjes drukken en als ik het dan loslaat schiet ie weer omhoog in dat tasje en hoef ik niet meer onder mijn bed te gaan zoeken. Je wordt er wel creatief door…
Morgen ff langs het ziekenhuis voor wat uitslagen geloof ik of controle, weet ik eigenlijk niet meer precies, maar zie wel.
Zo, Mickeymouse is creatief bezig! Ik zelf heb ook zo’n bed, en heb de afstandsbediening naast mijn bed hangen, in zo’n houder… ooit van gehoord? Daar kan je hem als het ware aan vast klikken. Dat is misschien wel handig….
Suc6 vandaag in het ziekenhuis,
Mij_Niet_Gezien
hoi @Mij_niet_gezien,
Ik heb geen medicijnen gestudeerd of dergelijk, maar ik weet wel dat het niet heel goed is als je niet kan slikken.
snap ik, maar ik heb het nog maar een paar keer gehad
En aangezien je eerder al hebt aangegeven in 1 of 2 weken 3kilo te zijn afgevallen, zou ik dit wel bij je arts blijven aangeven.
klopt, ik was ruim 3,5 kilo afgevallen toen ik voorhoofdsholteontsteking had. Ik had toen niet echt veel zin in eten en ik had veel geslapen en in bed gelegen en altijd als ik griep ofzo heb val ik door de koorts enzo altijd best veel af, dus ik denk niet dat het kwam doordat ik niet kon slikken. Ik had pas na een week ofzo dat ik niet kon slikken en toen had ik ook buikpijn en moest ik ineens naar het ziekenhuis…
Ze hebben er toen ook al naar gekeken, zeiden ze, maar niks kunnen vinden. Ik hoorde vandaag dat ze verder onderzoek willen gaan doen om te kijken wat het is.
Nou moet ik naar de KNO arts als eerste. Verder weet ik het ook nog niet. Volgens mij wil die met een camera in mijn slokdarm kijken, maar ik weet niet of die dat gelijk al doet of eerst dat ik langs kom en dan afspreken. Het ging nogal raar vandaag in het ziekenhuis. Ze hebben me er tussen gepropt en ik moet morgen. Ik weet niet of dat een goed of een slecht teken is...
Zo, Mickeymouse is creatief bezig! Ik zelf heb ook zo’n bed, en heb de afstandsbediening naast mijn bed hangen, in zo’n houder… ooit van gehoord? Daar kan je hem als het ware aan vast klikken. Dat is misschien wel handig….
haha, ja dat kan bij mij ook wel in zo'n houder, maar ik kan niet zo lekker bewegen in bed omdat ik:
mijn sleutelbeen gebroken heb
2 vingers heb gebroken en
2-3 van mijn ribben gekneusd zijn
ik kan dus niet zo makkelijk draaien in bed naar de zijkant om ff die a.b. te pakken, dus heb ik 'm maar aan het plafond opgehangen. Dan hoef ik mijn arm alleen een klein stukje op te tillen en kan ik 'm al pakken. Dus, ja, ik heb het zelf geknutseld. Cool hè
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
Bestand scannen voor virussen
Sorry, we zijn de inhoud van dit bestand nog aan het controleren om er zeker van te zijn dat het veilig is om te downloaden. Probeer het nog een keer over een paar minuten.
gekomen en ze dachten eerst aan een blindedarm, maar na allerlei onderzoeken was die het niet en eigenlijk weten ze nog steeds niet wat het wel is/is geweest. De buikpijn is wel weer weg, maar ze hebben niet echt een verklaring. Ik heb echo’s gehad en ik heb in de MRI gelegen voor die buikpijn en tegelijk ook voor die rare prikkeling in mijn linker bovenlichaam. Alleen aan de voorkant.
Misschien is een nekkussen handig tegen een stijve nek? En naar rustige muziek of een podcast of zo luisteren zodat je misschien wat sneller in slaap valt?
. Even de vragenlijst invullen; 
, komt wel goed door al die lieve berichtjes van iedereen
