Hoi, drie jaar geleden ging ik discozwemmen met mijn vrienden (in de avond zwemmen met harde muziek). Ik ging net van de waterglijbaan af en wilde het water uit gaan. ik stond op de ladder van het kleine diepe zwembad en opeens kneep een jongen (ik denk 15 jaar) aan m’n kont.
Ik wist niet wat ik moest doen. Ik kreeg geen woord uit m’n mond. Ik deed niks en ik zei niks. Ik vond dit helemaal niet leuk en ik was er ook heel erg van geschrokken. Ik was toen best verlegen tegen andere personen dan m’n vrienden dus ik deed alsof er niks was gebeurd. Sindsdien ga ik altijd met mijn familie zwemmen en niet met m’n vrienden en ik draag nu ook altijd een zwembroek over m’n badpak.
Ik ben zo boos en ik voel me zo dom over de feit dat ik niks heb gedaan!
Vorige week heb ik dit aan mijn vrienden van de middelbare verteld. Zij keken mij aan en dachten dat ik een grapje maakte. Ze lachte mij uit en gingen doen alsof ik niks had gezegd. Twee dagen later heb ik gezegd dat kik niet loog en toen waren ze best geschrokken. Helaas had ik geen knuffel gekregen. Ik heb een knuffel nodig, maar als niemand me gelooft dan heeft een knuffel ook geen zin meer.
Ik ben bang.
Sinds ik de Voice op het nieuws zag, komen die herinneringen van die dag steeds terug. Ik probeerde het al die jaren het te vergeten, maar het lukt gewoon niet. Het blijft maar steeds in m’n hoofd. Ik ben bang.
Ik was 12 toen dit gebeurde.
‘Niet alle jongens, maar ze luisteren niet en houden hun handen niet thuis.’ - de nieuwe ik.