Skip to main content

hey allemaal,

ik moet ff mn verhaal kwijt.

De laatste tijd word ik steeds onzekerder over mn lichaam. Mn hoofd roept steeds vaker: “ehm, dat is te strak, daar heb je een buikje in. let op je eten. ga sporten.“ Allemaal van dat soort dingen. Idk waar t door komt. Misschien omdat de jongens die ik tot nu toe leuk heb gevonden me helemaal niks vonden en dat als we met de vriendengroep bij elkaar zitten ze altijd hun nek zowat breken als  ze een meisje nakijken met een goed lichaam. I know dat ik ook geen plank ben en dat niemand perfect is, maar toch roept mn hoofd: als je iets aan je lichaam doet, kijken ze misschien eindelijk ook naar jou. als je sport ben je niet meer onzeker. val af. 

Al die shit en ik weet dat ik dat niet hoef te denken maar het gaat gewoon niet weg!

Weet iemand hoe ik me weer comfortabel in mn eigen lichaam kan voelen? of of dat ik naar die gedachten miet luisteren?

gr. ranger13 

Hai! 
Ik weet niet of dit werkt, maar niet geschoten is altijd mis natuurlijk. Wat mij helpt is:

  1. Op te schrijven waar je mee zit. Het klinkt misschien knullig, maar om je gevoelens een plek te geven buiten je hoofd kan helpen om ze te laten gaan.
  2. Een lijst te maken waarom je juist wél mooi bent zoals je bent. Het is altijd goed om jezelf te willen verbeteren, daardoor groei je juist. Maar je moet aandacht houden voor wat je juist mooi maakt, dan heb je een balans. Dat kan trouwens van alles zijn, je haar, jukbenen, oren, neus, nagels, je lach, behulpzaamheid, sympathie, dapperheid, enz…. 
  3. Fake it until you make it, als je je echt even naar voelt kan je naar de spiegel lopen en écht overtuigd zeggen “Ik ben het waard!” ik ben mooi!” Het klinkt misschien gek, maar het is echt gebleken dat als je tegen jezelf zegt dat je blij bent, dat je ook blijer wordt. Dit kan by the way ook andersom (helaas). Blijven zeggen dat je lelijk bent maakt oom dat je met een minder mooi beeld naar jezelf kijkt.

ik hoop dat je hier wat aan hebt! 
xx- Val


Reageer