De Kindertelefoon.nl

Heey, ik heb ongeveer hetzelfde als jij op dit moment, voor 2,5 jaar al. Dit is ook 1 van de redenen dat ik naar het GGZ ga nu. Het zou zeker een eetstoornis kunnen zijn, die eetstoornis heet NAO (Niet Anders Omschreven). Deze eetstoornis is echter even erg als bijvoorbeeld anorexia of boulimia. Meestal begint iemands eetstoornis door de gedachte “Ik wil een eetstoornis.” Iemand die geen last heeft van iniedergeval een eetprobleem, zou dit nooit denken. Als ik jou was zou ik naar jouw huisarts gaan en al jouw symptomen omschrijven. Hij kan dan kijken of hij bij jou een diagnose kan doen of je kan doorverwijzen. Ik kan je niet zeker zeggen of je een eetstoornis hebt, want ik ben niet jouw huisarts, maar je hebt zeker een groot eetprobleem!! Dus zoek sowieso help.. Ik hoop dat je weet dat dit heel serieus is en dat het je mentaal en fysiek kan verpesten. Ik hoop dat je hulp zoekt xxxx

@August.anonymous  

Bedankt voor je reactie! Ik had wel eens gehoord van de eetstoornis ‘NAO’ maar nooit echt gelezen wat het precies was. Nu heb ik me erin verdiept en ik herken bijna alle symptomen, alleen het kotsen doe ik niet, maar er staat ook dat dat bij die eetstoornis vaak maar 1 keer per week of nog minder wordt gedaan. 

ik vraag me wel af of het wel echt nodig is om hulp te zoeken, want het is op dit moment gewoon heel erg; ik weet aan de ene kant waar ik mee bezig ben en dat ik het het afvallen niet op een gezonde  manier doe en de hele dag aan eten - niet eten denk, maar omdat ik dit vroeger al zo vaak even een paar dagen of zelfs maar 1 dag heb gedaan en daarna toch weer normaal ging eten denk ik van ja is het nou echt zo erg of “wil ik” dat het zo erg is. Omdat ik  eigenlijk vanaf groep 7 op de basisschool al heb gedacht van ‘ik wil echt anorexia’. 
 

ook twijfel ik erover omdat dit tot nu toe dan en ook als je over de eetstoornis leest, dit geen levensbedreigende eetstoornis is (denk ik dat miss heb ik het verkeerd). Maar hierbij val je vaak wel af alleen heb je geen ondergewicht. 
 

Hulp zoeken klinkt op dit moment voor mij heel dom ofzo van hallo je hebt helemaal niks je wilt het gewoon hebben  en bent er een beetje mee bezig maar je hoeft hiervoor echt geen hulp. 
 

maar als ik jouw reactie lees op mijn topic schrik ik wel een beetje van owh.. ik heb dus misschien wel echt een eetprobleem. 
kijk ik ben wel elke dag met eten bezig, maar niet dat het irritant wordt of er daardoor andere dingen ten koste gaan. Ik had laatst bijvoorbeeld gewoon een feestje waar we lekkere hapjes aten die ik gewoon mee at zonder er over na te denken. Het is niet dat ik dan zit te stressen van Oke dit mag ik echt niet eten….  Maar daarna thuis wil ik wel meteen een workout  doen omdat ik dan ongeveer heb uitgerekend hoeveel kcal dat ongeveer was en ik dan iets boven de 2.000 op die dag in totaal had gegeten. Dat is eigenlijk wat je nodig hebt op een dag, maar als ik normaal 1.000 probeer is dat wel veel. 
 

maar goed in ieder geval, ik heb er geen klachten van of dat het sociaal minder goed gaat hierdoor en al die dingen. Ik doe gewoon alles normaal mee met iedereen en laat niks merken. 
 

en stel ik zou hulp willen zoeken. Dan lees ik altijd van ga met iemand praten en dan staat er ook al

bij van “ik weet dat dit heel eng is en je je misschien schaamt maar je moet het iemand vertellen en ze zullen je begrijpen en steunen..” etc. Maar om dit überhaupt al uit te leggen als ik het al aan iemand zou vertellen lukt waarschijnlijk al niet eens want hoe leg ik dit uit… als ik hier al zo’n lang verhaal ervoor moet typen. En sowieso hoe begin je hierover stel je wil het vertellen. Gewoon ineens “hoi ik denk dat ik een eetstoornis heb” ja dat gelooft niemand.  En dan moet ik straks naar de huisarts ofzo ik vind dat zooo ongemakkelijk want ja wat gaat die doen ik vind dat sws altijd eng als ik ergens voor naar de huisarts moet. Ik ben bang dat er ongemakkelijke vragen komen en ik weet niet wat die gaat doen en daar kan ik ook niet tegen 

@anoniemxoxo7638 
Ik snap je probleem heel goed. 1 van de symptomen van een eetstoornis is ontkennen dat je t niet hebt/het probleem proberen te verkleinen. Geloof me, je hebt hulp nodig . Het is sowieso heel zonde om zo je tiener jaren te “verspillen”. Ik snap dat het heel lastig gaat zijn, maar als je eenmaal naar een huisarts gaat, ga je je een stuk beter voelen. Ze zullen je serieus nemen, geloof me. Je hoeft het je ouders niet eens te vertellen als je het niet wilt :)). Een drang van willen bewegen na “teveel” eten is eigenlijk een vorm van “overgeven”. Het heet purgeren. Purgeren is dus proberen de kcal kwijt te raken door te bewegen, vasten, overgeven en of laxeermiddelen te nemen. Dus willen bewegen daarna wordt even serieus genomen als overgeven.. De huisarts zal je gewoon wat vragen stellen en kijkt dan of je doorverwezen moet worden en of je een diagnose kan krijgen. Dan moet je dus een vragenlijst invullen.

pls zoek hulp, maar doe het op je eigen tempo en als je er klaar voor bent xx

Hoi,

ff klein dingetje ik had anorexia en heb een eetstoornis en het is echt kut om te hebben en erg slecht voor je je moet er echt mee ophouden want in het einde word je er dik van want als je anorexia hebt en je gaat normaler eten woord veel vet omgezet in lichaamsvet om het op te spaan mocht je jezelf weer uithongeren wat je beter kan doen is naar een diëtist gaan en zeggen dat je wil afvallen deze zal je vertellen dat je minder vet moet eten maar wel veel brood koolhydraten en calorieën moet binnenkrijgen want geloof het of niet veel sporten en bewegen en veel gezond eten maakt je slank

1.000 is nog  best veel hoor, ik kom de dag door met 400.

Maar over het onderwerp, ik zou hulp zoeken want het kan wel in een eetstoornis escaleren!

Lief, ik herken je gevoel maar dit is echt geen grap! 

De tekst is verwijderd omdat deze in strijd was met forumregel 6. Plaats op het forum geen persoonsgegevens.