De Kindertelefoon.nl

Hey,

Lastig! Misschien kun je bedenken waarom je ermee moet stoppen, dat maakt het misschien iets makkelijker. Je kan de benaming er aan geven wat je wilt, maar er komen ook normalen mensen bij een psycholoog. Je kan ook nog kijken op de site van stichting zelfbeschadiging. Daar staat een hoop informatie over zelfbeschadiging en het stoppen daarmee. Je kan natuurlijk ook contact opnemen met de kindertelefoon. Je kan er wel het beste mee stoppen.

Sterkte!

SH is een serieus probleem.  Het beste kan je toch met je huisarts of een andere volwassenen gaan praten.  Die kunnen je het beste helpen. 

Ik snap dat je er van af wilt, maar ergens zeg je ook van niet omdat je niet wilt dat iemand het weet… Ik denk dat je dit niet echt alleen kunt oplossen, dus erover praten met iemand (ouders, mentor, huisarts) wel beter is om er uiteindelijk van af te komen. Dan heb je iig mensen of hulpverlening om je heen op de momenten die moeilijk zijn.

Hoi @Jax,

ik heb zelf geen ervaring met SH en weet er ook niet veel van, maar ik heb wel eens hier in een topic gelezen dat sommigen dan een vlinder tekenen op de plek waar ze sh doen en dat het dan zou kunnen helpen dat je niet de vlinder wilt beschadigen ofzo en een ander iets was geloof ik een elastiekje om je pols doen en ipv SH dan aan het elastiekje trekken en dat je dan wel de pijn van het elastiekje voelt en niet van de echte SH, omdat het elastiekje een soort afleidingsmanoeuvre is, waarmee je zelf kunt proberen te stoppen. Als zelf stoppen niet lukt zou ik, net zoals iedereen hierboven ook al schrijft hulp zoeken.

Misschien heb je verder nog iets aan de tips die in het volgende topic staan:

Ik wens je alvast het allerbeste 

Gr. MickeyMouse

@MickeyMouse 

Hey hey even een reminder in het Engels

𝕐𝕠𝕦'𝕣𝕖 𝕤𝕜𝕚𝕟 𝕚𝕤 𝕟𝕠𝕥 𝕡𝕒𝕡𝕖𝕣٫ 𝕤𝕠 𝕕𝕠𝕟 𝕔𝕦𝕥 𝕚𝕥

𝕐𝕠𝕦'𝕣𝕖 𝕝𝕚𝕗𝕖 𝕦𝕤 𝕟𝕠𝕥 𝕒 𝕞𝕠𝕧𝕚𝕖 𝕤𝕠 𝕕𝕠𝕟𝕥 𝕖𝕟𝕕 𝕚𝕥
𝕐𝕠𝕦'𝕣𝕖 𝕓𝕠𝕕𝕪  𝕚𝕤 𝕟𝕠𝕥 𝕒 𝕓𝕠𝕠𝕜 𝕤𝕠 𝕕𝕠𝕟𝕥 𝕛𝕦𝕕𝕘𝕖 𝕚𝕥

𝕐𝕠𝕦'𝕣𝕖 𝕟𝕖𝕔𝕜 𝕚𝕤 𝕟𝕠𝕥 𝕒 𝕙𝕒𝕟𝕘𝕖𝕣 𝕤𝕠 𝕕𝕠𝕟𝕥 𝕙𝕒𝕟𝕘 𝕚𝕥

𝕐𝕠𝕦'𝕣𝕖 𝕗𝕒𝕔𝕖 𝕚𝕤 𝕟𝕠𝕥 𝕒 𝕞𝕒𝕤𝕜 𝕤𝕠 𝕕𝕠𝕟𝕥 𝕙𝕚𝕕𝕖 𝕚𝕥

𝕐𝕠𝕦'𝕣𝕖 𝕙𝕖𝕒𝕣𝕥 𝕚𝕤 𝕟𝕠𝕥 𝕒 𝕕𝕠𝕠𝕣 𝕤𝕠 𝕕𝕠𝕟𝕥 𝕝𝕠𝕔𝕜 𝕚𝕥

𝕐𝕠𝕦 𝕒𝕣𝕖 𝕓𝕖𝕐𝕆𝕌𝕥𝕦𝕗𝕦𝕝 𝕛𝕦𝕤𝕥 𝕥𝕙𝕖 𝕨𝕒𝕪 𝕪𝕠𝕦 𝕒𝕣𝕖 𝕤𝕠 𝔼𝔸𝕋! 

Ach schat..

Ik sneed me vroeger ook, misschien helpt dat bij het lezen omdat ik daar ook ervaring mee heb.

Ik heb het aan mijn moeder verteld, zij reageerde heel erg lief. Ik weet natuurlijk niet hoe dat bij jou is. Ik denk niet dat je meteen  naar hulpdiensten of 'psychologische gekken’ moet.  En stel, besef dan dat ze je helpen, en misschien vindt je het op dat moment niet leuk, maar later ga je er zoveel aan hebben! 

Ik zou het ook met iemand die je vertrouwd hebben over de lastige omstandigheden. Dat is de kern. Misschien is die ruzie al opgelost, je kunt er nog steeds last van hebben. Als je een laag zelfbeeld hebt, zoals ik had, moet je daar eerst aan werken, en natuurlijk zo min mogelijk proberen te snijden,  voordat je iets anders kan doen. Misschien kun je in plaats van snijden tekenen ofzo, denk daar maar over na. 

Als je wondjes littekens zijn geworden, hoef je die niet te verbergen. Die littekens horen ook bij jou, het is jou verhaal. Je hoeft je er al helemaal niet voor te schamen! Als je wilt kun je littekenzalf kopen. En zorg ook voor je wondjes, laat ze niet ontsteken! 

Jij bent waardevol! Hou dat in je hoofd!