hi!
ik heb een tijdje geleden te horen gekregen dat ik een eetstoornis heb. mijn ouders zijn heel lief en ze proberen me zo goed mogelijk helpen en me te laten eten (wat ik niet fijn vind want dat is nou juist wat ik liever niet doe, maar ze bedoelen het natuurlijk wel lief). ik heb alleen echt het gevoel dat ze het niet zien als een echte eetstoornis en meer als gewoon een klein dingetje waar ik een beetje last van heb. dat vind ik echt vervelend want het gevoel hebben dat mijn eetstoornis niet ‘erg genoeg’ is geeft me alleen maar motivatie om het slechter te doen.
heeft iemand ervaring/ tips of wat dan ook?