Skip to main content
Hallo,

Ik weet niet zo goed hoe ik dit moet beginnen, dus het kan wat warrig zijn ;)

Eerst even wat over mijzelf:

Ik ben een meisje van 16 jaar, zit in de 4e klas en hou van zingen, muziek maken en zwemmen.

Sinds de 1e klas heb ik al een eetstoornis ( nu ong 1,5 jaar geleden gediagnosticeerd met eetstoornis NAO)

Maar ik weet het op moment echt niet meer.. Het ging lange tijd (redelijk) goed. Ik at redelijk, voelde me (meest van de tijd) aardig prettig en ja, iedereen dacht dat het weer beter met me ging. En dat ging het ook.. tot even geleden. Ik ben al weer een tijdje bezig met afvallen, maar sinds maandag is het super extreem.. ik heb van maandag tot vrijdag het aantal kcal binnen gekregen wat je normaal op 1 dag moet eten.. Het voelde zo goed! Maar in het weekend ben ik de hele dag thuis en moet ik dus ontbijten, lunchen en avondeten. en toen ging het mis.. Ik at veel, echt veel. en daarna gooide ik alles er gewoon weer uit. en dat ging makkelijker dan ooit tevoren. en heb nu echt al heel vaak overgegeven de afgelopen dagen, meerdere keren per dag..



Ik ben echt gewoon klaar met deze strijd. elke keer gaat het weer zo en ik wil dit gevecht niet meer.. Maar ik kan ook niet meer stoppen. en ik wil ook geen hulp zoeken.. dat heb ik 2 jaar geleden gedaan en daar is het niet beter van geworden...

Daarbij heb ik gisteren ook een behoorlijke overdosis ibuprofen genomen. 3x de maximale hoeveelheid..

ik weet niet waarom ik dat deed. ik wil niet dood. echt niet! Maar ik weet het gewoon allemaal niet meer..

-xx- dikke ik...
Hey, Hannah,

Je zegt dat je niet weer naar de huisarts wil gaan? In dat geval moet je zelf een beetje controleren hoe je eet. Ik zou in ieder geval stoppen met letten op hoeveel kcal je binnen krijgt, etc. Dat zijn allemaal cijfertjes waar je alleen maar stressvoller van wordt.



Daarentegen zou ik letten op wat je eet. Niet de hele dag door chips, snoep of wat dan ook. Ik zou gewoon een broodje gaan eten als je trek hebt, zolang je het maximum maar op 4/5 broodjes per dag houdt.



Als je geen zin meer hebt in de 'strijd', zou ik de strijd gewoon staken en gewoon eten. Eet gewoon wat minder veel zonder op de cijfertjes te letten. Ik weet natuurlijk dat het makkelijker klinkt dan het is, maar ik zou het gewoon doen!



Je zegt dat je de dagen voor het weekend véél te weinig hebt gegeten, dat is denk ik de rede waarom je in het weekend zo te keer ging. Je moet wel normaal eten. Elke dag minimaal een broodje en avondeten, zonder dat je hoeft te letten op kcal.



Wat vind je van mijn reactie? Groetjes,

Een Persoon Zonder Naam
Hey!



Wat een heftig verhaal!

Een gevecht tegen een eetstoornis is heel zwaar en lukt echt niet zonder hulp.

Al hielp het je de vorige keer niet echt, misschien kun je nu ergens anders hulp zoeken. Ben je ooit in behandeling geweest bij een eetstoornissenkliniek?

Het ging een hele tijd veel beter, en ook al gaat het nu minder goed, wees trots op jezelf dat het voor zo'n lange tijd beter ging!



Is er iets gebeurd die maandag of de week daarvoor waardoor je stress kreeg of iets anders waardoor je eetstoornis getriggerd werd?



Je hebt dus te veel gegeten. Maar wat is te veel? Zou het niet kunnen dat het enkel maar naar jouw gevoel te veel was? Het kan echt geen kwaad om eens (te) veel te eten als je anders een normaal eetpatroon hebt.

Achteraf purgeren daarentegen is echt niet gezond, en dat zal jij ook wel weten.

Als je dat doet gooi je niet enkel je eten er uit, maar ook heel wat stoffen die je lichaam nodig heeft. Daarnaast is het erg gevaarlijk voor je tanden en voor je slokdarm.



Probeer regelmatig te eten, zoals je voor deze maandag lukte, als je regelmatig eet heb je minder kans om je te overeten, en daardoor dus ook minder kans om het terug over te geven.

Uiteraard is dat echt niet simpel, en ik zou je echt aanraden om toch eens te gaan praten met een arts, diëtist,psycholoog,... die jou kan begeleiden, zodat je je eetpatroon terug kan bijsturen voor het steeds erger wordt en je terug in de negatieve spiraal van je ernstige eetstoornis komt.



Misschien hielp het de vorige keer niet veel, maar je hebt zeker niets te verliezen. Als je dat nog niet direct durft, probeer dan eerst een mail te sturen of te bellen.

Je kunt ook bellen of chatten met de Kindertelefoon om meer hulp te vragen.

Verder kun je ook vragen aan je ouders of ze wat op je kunnen letten, voor je eetstoornis het zodanig overneemt dat je het niet meer wil vragen.



Ik hoop dat het spoedig beter gaat, en probeer alsjeblieft iets van de tips op te volgen!



Groetjes

Lot
Als je geen zin meer hebt in de 'strijd', zou ik de strijd gewoon staken en gewoon eten. Eet gewoon wat minder veel zonder op de cijfertjes te letten.



@Geen_Naam : ik ben er van overtuigd dat je de topicstarter probeert te helpen, maar bij een eetstoornis gaat het juist om het feit dat je de strijd niet 'gewoon' kunt staken om gewoon te gaan eten, dat is ook de moeilijkheid er aan. Een eetstoornis los je nu eenmaal (helaas) niet op door zomaar te stoppen er aan te denken.

Wou dat gewoon even verbeteren omdat Hannah natuurlijk het beste kan geholpen worden wanneer mensen weten hoe het werkelijk in elkaar zit.


Als je geen zin meer hebt in de 'strijd', zou ik de strijd gewoon staken en gewoon eten. Eet gewoon wat minder veel zonder op de cijfertjes te letten.@Geen_Naam : ik ben er van overtuigd dat je de topicstarter probeert te helpen, maar bij een eetstoornis gaat het juist om het feit dat je de strijd niet 'gewoon' kunt staken om gewoon te gaan eten, dat is ook de moeilijkheid er aan. Een eetstoornis los je nu eenmaal (helaas) niet op door zomaar te stoppen er aan te denken.

Wou dat gewoon even verbeteren omdat Hannah natuurlijk het beste kan geholpen worden wanneer mensen weten hoe het werkelijk in elkaar zit.


Ik denk inderdaad dat Lot dan gelijk heeft. Je moet eerst hulp krijgen van anderen. Alleen lukt het natuurlijk niet. Wat dat betreft heb ik weinig kennis van eetstoornissen.



Groetjes,

Geen_Naam

Reageer