hai hai

ik ben een meisje van 13 jaar 1.72 en xx kilo, ik heb een bmi van iets meer dan 20.5 ik heb heel dikke benen en ik voel me alles behalve comfertabel in mijn huid, 
toen een half jaar geleden een jongen dingen begon te zeggen over mijn ligaam befestigde dat wat ik al dacht, ik was veels te “vol” voor mijn lefetijd, ik had toen al heel lang  gestruggeld met dat ik mezelf niet goed voelde in mijn ligaam, na die opmerking ben ik een hele week gestopt met het eten voor en op school, ik begon meer te sportten, daarna ging het een tijd veel beter tot de gedachtens  terug kwamen, ik probeer meer af te vallen, ik probeer eten over te slaan, ik tel mijn calorieën en ik schrijf alles op wat ik eet, ik eet xx kcal perdag en dat is veel minder dan ik nodig heb en wat ik normaal at, ik heb in januari mezelf voor het eerst gesneden en daar schok ik best van, daar stopte ik toen ook voor 3 maanden helemaal mee, minder dan 1 week geleden deed ik het weer maar daar kan ik zelf best goed mee stoppen, waar ik meer mee zit is eten, als mijn ouders me geen eten gaven eet ik niks meer, het liefst wil ik weer normaal gaan eten maar ik wil niet aankomen, zelfs nu ik veel minder eet kom ik nog aan, ik weet dat het slecht is om niet te eten maar het is een van de dingen die het beste voelt, ik weet dat het slecht is maar het voelt goed en eten is goed maar voelt zo slecht, ik heb zelf dit ooit met een docent deels besproken in de corona tijd over de telefoon, ergens zou ik willen om nog een keer met hem te praten en alles te vertellen alleen dan geef ik de controle weg, ik weet dat het slecht is en dat ik moet stoppen maar ik zou niet weten waar ik moet beginnen, als jullie iets kunnen achter laten zou dat mega fijn zijn!

kuzz