Heyy! Ik ben een 13 jarig meisje en ik struggle al best lang met mijn lichaam en eetproblemen.. Maar ik zit er best mee dus ja hier s mn story. 

Ik haat mijn lichaam dus echt heel erg en ik probeer al heel lang af te vallen, wat wel werkt maar elke keer val ik weer terug en wordt ik enorm obsessief met calorieën tellen en eet ik heel weinig en durf ik geen dingen te eten die bijvoorbeeld hoog zijn in calorieën. verder sport ik ook 3x per week en tussendoor soms ook. Toen ik op mijn slechtste was werd ik niet meer ongesteld en lukte het mij ook bijna niet meer om te sporten. Nu gaat het iets beter maar voel ik me nogsteeds super dik en ook zonder mijn calorieën te tellen gebeurt het nogsteeds in mijn hoofd.  Ik zelf heb ook een heel slecht zelfbeeld en heb eigenlijk helemaal geen idee hoe mijn lichaam er nou precies uitziet en ik denk dus echt dat ik dik ben. Iedereen blijft wel zeggen dat ik niet dik ben maar ik geloof het gewoon niet. want wat ik zie vind ik helemaal niet dun en ik wil zegmaar niet “niet dik” zijn maar gewoon dun. En het meest vervelende is dat ik dus nu wel  wat beter probeer te worden met eten zegmaar alleen er zijn dan van die meisjes uit mijn klas die dan nooit eten en dan zeggen dat ze 3 dagen niks gegeten hebben waardoor het voelt aslof dat ik dat ook weer moet gaan doen. Mijn moeder merkt dit ook allemaal en ze ziet ook hoe verdrietig ik ervan wordt maar ze wordt alleen maar boos als ik in paniek raak door eten of als ik niet wil eten in plaats van te helpen. Door dit allemaal zijn ook mijn cijfers echt enorm gedaald omdat ik me constant zo bezig houd met eten en me altijd er schuldig voor voel.