Hoii, ik ben een meisje van 15 jaar oudd en ik struggle nu al een tijdje met de ziekte boulima nervosa. Wat inhoud dat je vaak eetbuien heb waarin je veel calorieën naar binnen douwt, maar je ze vervolgens weer uit probeert te spugen. Het begon bij ongeveer anderhalf jaar geleden, eerst was het heel normaal en onschuldig, en had ik nog geen last van eetbuien en uitkotsen. Ik was gewoon bezig met afvallen en gezonder eten, Wat een jaar heel goed ging. Ik at gewoon gezond, weinig ongezonde dingen, bewoog veel en viel ook veel af. Ik was eindelijk tevreden met mijn gewicht. Heel veel mensen zagen het ook en vonden het mooi, meer jongens zagen me ook staan nu ik veel dunner was. Ik was natuurlijk erg trots op mezelf en was echt gelukkig. Ik ging van het dikke onzichtbare meisje naar het mooie dunne populaire meisje. De laatste paar maanden word het echt een obsessie voor me met wat ik wel en niet mag eten en hoeveel. Nu het weer winter is sport ik niet meer zo veel en ben ik niet meer zoveel buiten. Ik zit dus vaak binnen en heb het druk met school, door al die stress dat ik niet meer kan bewegen en dat ik op me school moet letten ga ik heel veel eten om die stress te verbergen. Uiteindelijk heb ik zoveel gegeten dat ik me schuldig voel en het gelijk uitkots. Niemand weet dit gelukkig want ik wil het nog oplossen voordat iemand het weet. Ik probeer elke dag weer niet mn eten uit te kotsen of een vreetbui te krijgen. Maar elke dag lukt het weer niet wat ik ook probeer. Deze laatste twee dagen heb ik niet gegeten omdat ik bang ben dat als ik iets eet dat ik gelijk weer een vreetbui krijg. Heeft iemand tips hoe ik van dit af kan komen?? Op internet staat alleen een dokter maar ik wil dit echt aan niemand vertellen.
Bladzijde 1 / 1
Hey,
ik snap je volkomen, want je voelt je kut, en denkt dat mensen je raar vinden als je t vertelt.
Toch ga ik nu iets heel raars zeggen want eigenlijk moet je het wel tegen iemand zeggen, het lucht op, mensen kunnen op je letten,en het geeft je moed, moed die je nodig hebt om ervoor te zorgen dat je je eten niet meer uitkotst.
ik snap natuurlijk dat het erg eng is om het aan iemand te vertellen maar je hoeft het niet aan veel mensen te vertellen, 1 vriendin is al goed genoeg!
ik hoop dat het je lukt om van deze kutte gewoonte af te komen xx an.no.niem
ik snap je volkomen, want je voelt je kut, en denkt dat mensen je raar vinden als je t vertelt.
Toch ga ik nu iets heel raars zeggen want eigenlijk moet je het wel tegen iemand zeggen, het lucht op, mensen kunnen op je letten,en het geeft je moed, moed die je nodig hebt om ervoor te zorgen dat je je eten niet meer uitkotst.
ik snap natuurlijk dat het erg eng is om het aan iemand te vertellen maar je hoeft het niet aan veel mensen te vertellen, 1 vriendin is al goed genoeg!
ik hoop dat het je lukt om van deze kutte gewoonte af te komen xx an.no.niem
Hoi!
Een eetstoornis is heel ernstig en heeft dus echt een behandeling nodig.
Ik snap dat het ontzettend moeilijk voor je is om hierover aan iemand te vertellen, omdat je het gevoel hebt dat anderen je raar gaan vinden of het gevoel hebt iets niet goed te doen.
Je moet echter weten dat wanneer je dit aan de juiste personen vertelt deze er echt voor jou zullen zijn en je niet raar zullen vinden, maar je zullen willen helpen, omdat ze niet willen dat je ongelukkig en ongezond bent.
Je kan het beste hulp zoeken door hier over te praten met een professional, ik denk dan aan een leerlingenbegeleider op school, of je huisarts. Deze kunnen je dan doorverwijzen naar iemand die gespecialiseerd is in eetstoornissen.
Als jij je hier goed bij voelt kan het ook erg opluchten om het aan een goede vriend(in) te vertellen.
Zij kunnen je niet de hulp geven die een professional geeft, maar kunnen er wel voor jouw zijn in je genezingsproces.
Het is erg belangrijk dat je zo snel mogelijk van deze eetstoornis geneest.
Eetstoornissen zijn erg gevaarlijk voor je, zowel op lichamelijk als geestelijk vlak. Dit geldt zowel bij eetstoornissen waarbij je (ernstig) ondergewicht krijgt, maar net zo goed bij eetstoornissen die niet heel zichtbaar zijn.
Hieronder een lijst van de lichamelijke gevolgen van boulimia:
Dat is een behoorlijk indrukwekkende lijst en toont aan hoe belangrijk het is zo snel mogelijk hulp te zoeken, voor je lichaam onherstelbaar beschadigd is. Een eetstoornis is een gevecht met jezelf, een gevecht dat je niet alleen kan winnen, hier heb je hulp bij nodig.
Je wil het aan niemand vertellen, maar wat heb je er aan te verliezen? Het is doodeng, maar het kan alleen maar beter worden.
Ik hoop echt dat je de moed vind om snel hulp te zoeken.
Groetjes Lot
Bron van de lijst met gevolgen, en site waar je goede tips van professionals tegen eetstoornissen kan vinden: https://www.proud2bme.nl/info/Boulimia/Gevolgen
Een eetstoornis is heel ernstig en heeft dus echt een behandeling nodig.
Ik snap dat het ontzettend moeilijk voor je is om hierover aan iemand te vertellen, omdat je het gevoel hebt dat anderen je raar gaan vinden of het gevoel hebt iets niet goed te doen.
Je moet echter weten dat wanneer je dit aan de juiste personen vertelt deze er echt voor jou zullen zijn en je niet raar zullen vinden, maar je zullen willen helpen, omdat ze niet willen dat je ongelukkig en ongezond bent.
Je kan het beste hulp zoeken door hier over te praten met een professional, ik denk dan aan een leerlingenbegeleider op school, of je huisarts. Deze kunnen je dan doorverwijzen naar iemand die gespecialiseerd is in eetstoornissen.
Als jij je hier goed bij voelt kan het ook erg opluchten om het aan een goede vriend(in) te vertellen.
Zij kunnen je niet de hulp geven die een professional geeft, maar kunnen er wel voor jouw zijn in je genezingsproces.
Het is erg belangrijk dat je zo snel mogelijk van deze eetstoornis geneest.
Eetstoornissen zijn erg gevaarlijk voor je, zowel op lichamelijk als geestelijk vlak. Dit geldt zowel bij eetstoornissen waarbij je (ernstig) ondergewicht krijgt, maar net zo goed bij eetstoornissen die niet heel zichtbaar zijn.
Hieronder een lijst van de lichamelijke gevolgen van boulimia:
- Een uitgezette maag, waardoor het steeds langer duurt voor je het gevoel hebt ‘vol' te zijn.
- Bloedarmoede.
- Haaruitval.
- Uitblijven van de menstruatie wat op de lange termijn kan resulteren in blijvende onvruchtbaarheid.
- Botontkalking, waardoor je pijn in je botten krijgt en snel last van botbreuken.
- Droge, schilferige huid en meer pukkels.
- Vermoeidheid.
- Kaliumtekort in je bloed: kans op hart, nier- en leverklachten.
- Hartkloppingen.
- Maag -en darmproblemen, (waaronder meer risico op prikkelbare darm), onherstelbaar beschadigen van de darmwerking.
- Het voortdurend koud hebben als gevolg van ondervoeding.
- Als gevolg van ondervoeding gaat je lichaam je spieren ‘opeten'. Let op: om in leven te blijven moet de hartspier sterk genoeg blijven!
- Groei van donshaartjes op je gezicht, armen en rug (om je lichaam warm te houden).
- Door overgeven kan je slokdarm en mond-/keelholte worden aangetast.
- Door het zuur wat naar boven komt bij overgeven kan je gebit slijten, wat pijn geeft bij het drinken van koude dranken en een grotere kans op gaatjes.
- Regelmatig overgeven vergroot de kans op slokdarmkanker
Dat is een behoorlijk indrukwekkende lijst en toont aan hoe belangrijk het is zo snel mogelijk hulp te zoeken, voor je lichaam onherstelbaar beschadigd is. Een eetstoornis is een gevecht met jezelf, een gevecht dat je niet alleen kan winnen, hier heb je hulp bij nodig.
Je wil het aan niemand vertellen, maar wat heb je er aan te verliezen? Het is doodeng, maar het kan alleen maar beter worden.
Ik hoop echt dat je de moed vind om snel hulp te zoeken.
Groetjes Lot
Bron van de lijst met gevolgen, en site waar je goede tips van professionals tegen eetstoornissen kan vinden: https://www.proud2bme.nl/info/Boulimia/Gevolgen
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
