Hoi, ik heb een vraag, dit heb ik veel voor mezelf gehouden en ik zit er al lang mee.
Ik ben dus erg kinderachtig en gedraag me wat jonger, ik vind kinderdingen leuker dan tienerdingen en ik heb in een ander topic verteld dat jeugd trauma daar een oorzaak van is, maar soms twijfel ik of er meer speelt. Er zijn namelijk veel mensen die vermoeden dat ik misschien autisme heb. Zelfs zijn er mensen die er volledig vanuit gaan dat ik autistisch ben zonder dat ik daar iets over bevestigd heb. Ik heb dan ook nooit van een dokter of professioneel iemand een diagnosis gekregen. Hier een paar redenen waarom mensen denken dat ik autisme heb:
- Ik wip altijd op mijn stoel. Op vakantie vorig jaar had ons vakantiehuisje een schommelstoel en dat vond ik zo geweldig en fijn, ik zat daar dag in dag uit in te wippen. Soms wip ik zelfs op de wc naar voor en achter.
- Ik heb wel eens “T-rex handjes” waarbij ik mijn arm(en)/hand(en) in een t-rex positie laat hangen. Dit heb ik soms niet eens door, zelfs als iemand het me verteld dat 1 van mijn handen zo zit, zwaai ik met de ander en zeg ik “niet kijk maar” en pas als ze zeggen “nee de andere” heb ik het door.
- Ik stim heel veel, met namens door muziek en blije buien. (dit zijn zenuwachtige bewegingen, zoals springen, voeten bewegen, wippen)
- Ik heb soms een vreemde manier van communicatie. Ik heb vaak dat ik moeite heb sommige dingen te zeggen (waaronder vaak hallo, dankjewel, gefeliciteerd of fijne verjaardag), dit is wel vervelend want een meisje bij mij op school maakt hier misbruik van door zomaar hallo tegen mij te zeggen, wetende dat ik niks terug zeg. Soms krijg ik gewoon niks uit m’n mond en loop ik weg, daardoor voel ik me wel dom. Ook vermijd ik oogcontact heel erg vaak.
- Ik hecht me heel erg aan mijn eigen interesses en ben er heel erg hyper over, er zijn een paar dingen waar ik maar niet over op kan houden, zo kan ik maar niet ophouden over bepaalde dingen. Dit wordt “speciale interesses” genoemd, en die sticker “speciale interesse” krijg ik ook vaak op mijn interesses geplakt. Mensen met autisme hebben dit vaak: een erg specifieke interesse dat de wereld voor hun betekend; een obsessie.
- Ik vind sommige teksturen erg naar, zo heb ik al mijn hele leven een hekel aan de meeste soorten metaal, en qua bestek heb ik liever plastic bestek dan metalen, ook al valt metaal bestek niet onder de sport metaal dat mij absoluut niet aanstaat.
- Sommige prikkels kan ik echt niet tegen, zo slecht dat het woede, stress of huilen kan veroorzaken.
Ik voel me hier wel onzeker over. Persoonlijk zou ik geen autisme willen hebben want ik heb soms het idee dat als ik dit idd blijk te hebben dat de reden is dat ik “raar” ben en dat ik hier alleen nog maar meer om gepest ga worden. Ik voel me ook gek genoeg heel snel aangesproken als er over autisme word gesproken. Maar ik weet dus niet hoe ik aan een professionele bevestiging/diagnosis kom dat ik autistisch ben en ik kan het ook niet aan m’n ouders vragen want die gaan me uitlachen als ik vraag voor een test en me vertellen dat ik totaal niet autistisch ben (ook al weten ze niks over mij, niet eens mijn favoriete dieren…).
Weet iemand wat ik hiermee kan? zou ik ooit uit kunnen vinden of ik wel of geen autisme heb? Met behulp van professionele bronnen (mensen die opgeleid zijn om dit voor mij te kunnen bevestigen)
