Skip to main content

Heyy, al zo’n 2/3jaar ben ik heel erg bezig met mijn gewicht. in groep 8 woog ik rond de 60kg.Ik was niet een van de dunste. Toen ik naar de eerste ging begon ik meer te bewegen vooral  workouts en op de loopband. Toen begon ik minder te eten en niet meer te ontbijten. Ik merkte al snel dat ik hierdoor gewicht verloor. onder tussen zit ik in de 3de en ben ik 10 kg afgevallen ik vind mijn lichaam nog altijd niet oke en wil dunner zijn. Elke dag als ik opsta moet ik op de weegschaal van mijzelf ook na dat ik iets eet en elke avond. Ik weet dat dat nket normaal is maar ik kan gwn ni stoppen. Als ik bij vrienden logeer en ik ben in de badkamer kijk ik altijd of er een weegschaal staat als dat zo is weeg ik mijzelf. Ik heb vaak in de lessen op school dat ik mij niet goed voel en dat ik moet flauwvallen. Of dat mijn buin heel veel lawaai maakt. als ik meer weeg dan de dag ervoor haat ik mijzelf. Nu sins een paar maand ben ik ook begonnen met overgeven dit helpt mij heel erg als ik te veel heb gegeten en ik lichter wil wegen dan de vorige dag. Ik wil geen hulp ik wil gwn  mijn verhaal vertellen aan iemand die het miss begrijpt en het zelfde voelt

maatje ik voel je pijn, ik woog in de derde 95 kilo, nu ben ik 82 kilo. alleen de kilos de cijfers de grammen boeien niks. het gaat om hoe je eruit ziet. het hele BMI gedoe is ook onzin. het houd daar namelijk geen rekening met spiermassa. ik zou als je jong bent lekker gaan eten en het maakt niemand uit als je dik of dun bent. 

ajus


Reageer