Hoi,

Toen ik 10 was ben ik achterna gezeten door een vieze man toen ik een cadeautje voor iemand had gekocht. Ik ben toen een restaurant ingevlucht waardoor hij snel wegrende. Ik weet niet wat die man wou maar later begon ik terug te denken aan die dag. Die dag begon namelijk dat ik een cadeatje ging kopen voor een verjaardagsfeestje en ik zat te denken wat nou als er een man achter me aankomt. Wat moet ik dan gaan doen? En nou ja, toen 15 minuten later zat er een man achter me aan. Toeval?! Ik denk het niet. Later is gebleken dat ik paranormaal begaafd ben. Mensen geloven me nooit maar toch doe ik mijn verhaal. 

Het begon toen ik 3 was en naar beneden rende omdat ik bang was. Er zat namelijk een spook in mijn kamer. Dat vond ik super eng. Dat bleek dus mijn doodde opa te zijn. Hij was toen 2,5 jaar dood. 

Toen ik 5 was gebeurde het zelfde, alleen was ik minder bang. Ik had contact met hem en hij zong voor me. Ik moest mijn moeder vertellen dat hij haar miste.

Uiteindelijk ging toen ik 8 was mijn andere opa dood. Later die dag op zijn begrafenis keek hij mij stralend aan toen ik piano speelde voor zijn kist. 

Toen ik 10 was ging ik in de zomervakantie naar Thailand. Ik zat daar op een stoel en ik zag iets. Toen dacht ik dat ik dat eerder had gezien. Ik werd bang en ging naar mijn ouders toe. Toen vertelde ze me dat ze vermoedde dat ik paranormaal begaafd ben. Om het zeker te weten stelde ze me een vraag over een gezin uit 2011. Ze vertelde me dat zij op vakantie gingen en dat er iets gebeurde. Toen zei ik dat ze met z´n alle in een auto zaten en de vader de controle over het stuur verloor. Op dat moment zaten ze op een berg en reden ze zo het water in. Ik kon precies de namen, leeftijden en hun gevoel op dat moment vertellen. 

Daarna werd er gevraagd welk geslacht mijn eerste kind zou zijn. Waarop ik zei een meisje met de naam ( naam verwijderd door De Kindertelefoon ). 

Geen idee waarvoor de laatste vraag was maar ja. Sindsdien weet ik dat ik paranormaal begaafd ben. Dat houd dus in dat ik dode mensen kan zien en in het verleden/toekomst kan kijken. Dat betekend niet dat ik een waarzegster ben maar soms zie ik flarden. 

Toen ik 11 was had ik balletles bij ( naam en plaats verwijderd door De Kindertelefoon ).

Toen we met onze gewichten moesten huppelen vanuit de hoek, zag ik iemand verdrinken. 3 dagen later kwam er in het nieuws uit dat een man was verdronken.

Ik vertel het nooit aan mensen omdat ze het raar/vreemd vinden en me nooit geloven. Je kan naar wikipedia gaan voor meer info maar niet alles is waar qua info daarop :) 

Al mijn hele leven zie ik aura´s(vlekken kringen rondom mensen die over hun persoonlijkheid gaan) bij mensen. Ik kom nu steeds meer erachter wat elke kleur betekend. Ook kan ik dode mensen zien. Ik kan tegen ze praten en ze kunnen me met dingen helpen. Zo praat ik elke dag tegen mijn opa´s.  

Ik heb alleen 1 probleem. Dat is dat ik heel vaak de toekomst of het verleden zie. Niet zo erg zou je denken maar ik zie eigenlijk alleen maar mensen doodgaan. Ik verberg het achter een masker en niemand merkt het gelukkig. Alleen ik wil meer controle krijgen over de dingen die ik te zien krijg. Dat ik meer gelukkigere dingen zie. Het enige wat ik ooit heb gezien dat leuk was, was dat ik later een meisje krijg.

Vele mensen geloven hier niet in en denken dat het onzin is, maar dat is niet zo. Mijn ouders weten ervan en mijn moeder zei ook dat ze het al tijden lang vermoedde. Moeten mensen dit weten? Alleen mijn beste vriendin van de basisschool wist het en ze geloofde me ook. Ik ben bang dat ik als ik het vertel heel veel shit over me heen ga krijgen en dat mensen mij niet geloven. Wat moet ik nou doen? Achter een masker verborgen houden of naar sommige mensen open hierover zijn?

Voor de mensen die dit helemaal hebben gelezen: BEDANKT!!!! Dit is namelijk de eerste keer dat ik mijn verhaal doe over dit. Ik hoop dat jullie me geloven. 

( twee topics samengevoegd door De Kindertelefoon vanwege overzichtelijkheid )