De een is het kantelpunt van een emotionele uitbarsting, wat lastig in te schatten is. Het geeft de hoogste shock en de scherpste pijn. De ander is als een langzaam werkend gif dat steeds meer je innerlijk beschadigt, en je merkt het niet eens totdat het je sloopt.
Ik zat te denken: Waar is de grens tussen het grijze gebied, die men niet ziet, en het rode gebied, waar men over eens is dat iets echt niet kan?
Wat doet meer pijn?
Een ouder die kwetsend is doordat hij/zij emoties laten overnemen? Of een ouder die je kwetst met volle geweten erbij?
Een ouder die in een woedeaanval fysiek toeslaat, of een ouder die met woorden als een sluipmoordenaar je langzaam slopen, bewust of onbewust?
Brullen, of beledigen?
Met woorden of met daden?
Inclusief seksueel.
