Skip to main content

voor deze kerst had ik aangegeven liever geen decoratie te willen, ik vond het te veel gedoe met onze bijna dode kerstboom. daarna hebben ze de kerstboom toch naar beneden gehaald. mn broertje was ermee bezig en ik werd geforceerd mee te doen maar ik weigerde. toen werd ik bedreigd, en heb ik toch maar gedaan alsof ik hielp. daarna moest ik naar het toilet en heb ik stiiekem een spelletje zitten spelen. moest ik de rest van de kerstboom maar zelf gaan zitten doen. hier was ik het niet mee eens omdat ik in de eerste instantie geen eens een kerstboom wilde. toen ben ik vanaf de eettafel aan mn trui door de kamer heen geslingerd, kwam ik tegen het terrarium aan, die in stukken brak. mn been doet heel erg pijn door de stompe stukken glas die ertegenaan kwamen en  ik heb nog meer verwondingen. geweld speelt zich wel vaker af bij ons thuis. mn vader heeft bijvoorbeeld mn moeder een keer bij haar keel gegrepen zodat ze geen lucht kreeg of een gat in de deur geslagen. ik krijg het beeld maar niet uit mijn hoofd van wat er gebeurd is en ik wil het mn vader ook niet vergeven. ook wil ik eigenlijk al sinds mijn 10e naar een ander gezin, daar droom ik altijd over. maar  ik durf het eigenlijk niet. ook is nu mn telefoon afgepakt voor de hele vakantie, als extra straf. nu kan ik eigenlijk geen contact meer zoeken met vrienden, de hele vakantie lang. dit is voor mij echt lastig want mn vrienden zijn waar ik mn steun zoek. wat moet ik doen? 

Hey, dit is niet ook oke, maar zo te horen weet je dat zelf ook. Wat er ook gebeurd mag je familie NOOIT geweld tegen je gebruiken en zo te horen heb je er ook echt pijn/last van. Het beste wat je kan doen in deze situatie is het bespreken met iemand die je vertrouwd. Dan kan je samen naar een oplossing zoeken en in ieder geval gewoon je verhaal kwijt. Kan je iemand bedenken? Het kan je mentor zijn, een vertrouwenspersoon op school, je huisarts, vriend(in), oom/tante, sport trainer, etc.

Zoals je zelf al zegt zijn dat soort traumatische beelden moeilijk uit je hoofd te krijgen en dit kan alleen maar erger worden als er niks veranderd. Daarom is het echt belangrijk dat je het er een keer met iemand over hebt. Deze zullen je ook graag willen helpen. Ook omdat dit soort dingen een keer mis kunnen gaan.

Als je niet weet met wie je moet/kan praten is er altijd de Kindertelefoon waar je je verhaal aan kwijt kan en waarmee je naar een oplossing kan zoeken en Veilig Thuis. Met Veilig Thuis kan je je situatie ook gewoon bespreken en een oplossing zoeken, maar ook samen kijken naar hulp en eventueel een melding doen waardoor ze met jou en eventueel je ouders of iemand anders in gesprek gaan.

Als je dit spannend vindt helpt het om al eerder met iemand die je vertrouwd te hebben gepraat. Dit raadt ik je aan.


Ik hoop dat dit helpt. Succes.

groetjes


Reageer