Heyhoi!
Ik ben een jongen van 13 en ik zit ergens mee. Maar eerst zal ik ff wat info geven over mijzelf zodat het verhaal duidelijk is. Belangrijk om te weten om het verhaal te begrijpen is dat is ziek ben, ik ben hierdoor dus best afhankelijk van mensen. Ook ben ik daarom veel thuis. Iedereen nu natuurlijk, maar ik ben ook veel thuis als de scholen open zijn. Ik zal nu het probleem beschrijven:
Het is namelijk zo dat mijn vader vorig jaar december plotseling is overleden. Dat vond ik echt heeeeel vervelend omdat ik echt een goede band had met mijn vader. Ik deed alles met mijn vader en hij hielp mij ook vaak. Dat kwam doordat mijn moeder heel veel werkt en dus weinig thuis is. Ik heb het nog steeds moeilijk met het overlijden van mijn vader. Mijn moeder heeft vrij snel een nieuwe relatie gekregen. In maart kwam deze nieuwe man (laten we hem D noemen) al bij ons wonen. In eerste instantie leek D een leuke vent, hij maakte grapjes, bemoeide zich niet heel erg met ons (mijn broers, zussen en mij) en hij nam niet de rol over van mijn vader. Maar dat werd voor mij al snel anders. D bemoeide zich vaker met mij, wat enigszins nodig is aangezien ik wel 13 ben en ook nog eens ziek, maar ik vond het lastig te accepteren. Ook begon hij gemene opmerkingen te maken over mijn vader, zoals: “hij is er toch niet meer, je hebt mij nu”, “vergeet je vader, hij komt niet terug”, “ik kan het zelfde als je vader”, etc. Ergens eind maart ging het erg slecht met mijn gezondheid en was is nogal zorgbehoevend. Dat betekende dus ook dat ik s nachts zorg nodig had. D kwam dan in de nacht om mij te checken en medicijnen te geven. Sinds dien voel ik me echt niet fijn bij hem. Hij begon snachts aan mij te zitten op plekken waar ik niet wil dat iemand mij aanraakt (als je begrijpt wat ik bedoel). Ik wilde dit niet maar ik kon niks, hij is ouder en sterker en ik was heel zwak. Het werd steeds erger. Het bleef niet alleen bij de nacht, maar als mijn broers en zussen op school waren en mij moeder aan het werk was zat hij ook aan mij. Hij doet dat nog steeds. Soms 2x in de week en soms wel 5x in de week. Snachts komt hij niet meer voor mijn medicijnen dus hij komt snachts alleen als mijn moeder nachtdienst heeft. Ik ben altijd bang en ik voel me vies en schuldig. Ik heb namelijk ook dingen bij hem gedaan, ook al wilde ik dat niet. Hij werd ook elke keer steeds agressiever. Ik wil gewoon dat hij van mij afblijft.
Ik ben wel bezig met hulp zoeken. Ik weet ook wat alle mogelijkheden daarin zijn, maar ik vind het gewoon lastig om die stap te zetten. Ook omdat ik bang ben wat mensen er van gaan vinden en wat D gaat doen. Hij heeft namelijk beelden van mij gemaakt. Hij zegt dat als ik het tegen iemand zeg dat hij die beelden naar mensen stuurt en het op internet zet. Dat wil ik dus echt niet. Ook vind ik het kut voor mijn moeder, zij is namelijk echt heel erg verliefd op D. Ik vind het vervelend dat ze dan weer iemand moet verliezen. Maargoed ik ga het wel aan iemand vertellen binnenkort want dit kan echt niet langer zo.
Ik wilde gewoon even mijn verhaal kwijt. Nou sorry voor het lange verhaal. Je bent echt een strijder als je het afgelezen hebt!!!
joe joe🪱🪱🪱
