Mijn ouders mogen mij niet

  • 9 March 2020
  • 5 reacties
  • 295 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties

Hoi ik ben 15 jaar en woon in utrecht. Vaak moet ik huilen om mijn leven, mijn ouders mogen mijn broer (17) en mijn zus (21) en broertje (9) heel veel. Alleen mij niet. Met mijn moeder praat ik heel vaak, en doet soms ook lief tegen mij. Maar mij vader is heel vaak boos op me, en mag mij denk ik niet. Als ik iets fouts heb gedaan wordt hij gelijk boos op me, hij slaat mij bijna elke dag (en schopt ook), en vindt mij niet perfect. Omdat ik een beetje dik ben zegt hij je moet afvallen! Ook praat ik niet veel met hem omdat ik bang ben van hem. Ik moet heel vaak huilen, want dan denk ik aan de ouders van mijn vrienden, die om hun geven. Alles halen voor hun, lief doen, heel vaal kletsen. Ik had met mijn vader 1 keertje een heel groot ruzie, alleen omdat ik mijn kamer niet had opgeruimd. Dat ruzie duurde 2 weken lang. Ik wou zelfmoordplegen door zo veel te huilen, ik zei "wat voor vader heb ik" ALTIJD. Ik vertel het tegen niemand wat er met mij gebeurt. Dus..mijn vader mishandelt mij best vaak, en mijn moeder soms.😭


5 reacties

Hoi

 

Wat een naar gedrag van je ouders. Niet ok hoe ze doen. Denk je dat je deze situatie met een vertrouwenspersoon op school kan bespreken? Je zou naar een docent, leerlingenbegeleider of schoolpsycholoog toe kunnen. Ook zou je je thuissituatie kunnen bespreken met de organisatie Veilig Thuis.

Nemen je zus of broers het weleens voor je op? Eventueel zou je hen om steun kunnen vragen. Je zou evenwel bij vrienden kunnen polsen of je op moeilijke momenten bij hen terecht kan. 

 

Gr. Kenshin

Heyy, wat naar dat je ouders je zo behandelen! Ik denk dat het fijn voor je is om er met iemand over te praten die je echt vertrouwd. Bijvoorbeeld je beste vrienden. Het zal opluchten om het aan iemand te vertellen en misschien kan diegene je er wel bij helpen. 

Als je durft zou je er ook met je ouders over kunnen hebben. Je kan ze vragen waarom ze jou zo behandelen en je broers en zus niet. Je zou ook, zoals @Kenshin  hierboven zij, hulp kunnen vragen bij je broers en zus. 

Hopelijk heb je hier wat aan en veel succes! Liefs, Naira193 :heart:

Het lijkt mij net zoals hierboven gezgd, heel belangrijk dat je hier met iemand over praat. Zou je een volwassen persoon kunnen bedenken om hier over te praten? Het is misschien ook handig als je gaat zoeken naar een plek waar je af en toe heen kan (bijv. Blijven slapen) een soort van safe space.

Ik hoop dat je hulp kunt krijgen

LiefsDiddie

het spijt me dat je hier door heen gaat, ik voel je wel ga ook door dit soort dingen heen.

het blijft naar ik hoop dat je er met iemand er over praat. Ik zou een dagboek houden, dit gaat misschien raar klinken maar ik doe het ook. ik heb een eigen alfabet gemaakt zo dat mijn ouders nooit mijn dagboeken kunnen lezen. dus het geeft je een heel veilig gevoel. btw meestal roepen ouders dingen onbewust naar hun kinderen wat ze zelf vroeger hebben mee gemaakt. of ze hadden zelf hele strikte ouders daar kan het ook mee te maken hebben.

Ik heb echt letterlijk precies dezelfde situatie me vader haat mij ook laatst heeft die mij ook erg in elkaar geslagen geschopt en geslagen me vuisten platte hand

En noemt die mij dik en andere dingen 

En dit is niet de 1e keer 3 jaar geleden heeft die mij zo erg in elkaar geslagen dat ik gewoon niet liggend kon slapen en gewoon op een stoel ging slapen. Later bleek ik gwn een grote blauwe plek te hebben op me rug. 

Reageer